vita moderna

kisses, tears & psychodramas

13.5.12

Η διπλανή πόρτα

Μαύρο σύννεφο – τίποτα δεν θα ’ναι ίδιο ξανά. Μ.Φάμελος



Στο ξημέρωμα της επόμενης μέρας είδα έναν εφιάλτη με φουσκωτούς- αυτό το πρώτο βιντεάκι με τα εγέρθητι (που αποδυναμώθηκε αργότερα από την ιντερνετική και τηλεοπτική παρωδία) κατάφερε να δηλητηριάσει τη χαρά, να τρυπώσει αυτόματα στο ασυνείδητο και να ξεπηδήσει λίγες μόλις ώρες αργότερα πιο απειλητικό. Φίλοι και γνωστοί παραδέχονται πως ταράχτηκαν παρόμοια από την εισβολή της μαύρης σκιάς στις οθόνες.

Στο fb έκανα ένα σχόλιο:
Tο ιλιγγιώδες ποσοστό της σου παγώνει το αίμα. Το βλέπεις και στο σχολείο, κάποια παιδιά αισθάνονται πλέον τη ΧΑ σαν χρυσή παραβατικότητα - αν αρχίσεις να εξηγείς πόσο κακό πράγμα είναι θα τα στείλεις κατ' ευθείαν στην αγκαλιά της· νέα αγόρια γεμάτα ενέργεια και πάθος και ένταση, μηχανάκια και σούζες και ντραγκς και χουλιγκανισμός και συμμορίες και ψιλοκλεψιές, τώρα και χρυσή αυγή. Είναι μόδα, είναι η γοητεία του μιλιταρισμού σε παιδιά χωρίς μνήμη ή γνώση της ιστορίας, φαινόμενο που όσο το πολεμάς γιγαντώνεται. Ίσως σ' αυτό να βρίσκεται μια ελπίδα, ότι το ρεύμα είναι ευκαιριακό, δεν εκφράζει πραγματική ταύτιση. Θα κάνει όμως έναν μεγάλο κύκλο μέχρι να απομαγευτεί και ξεφουσκώσει, μακρά περίοδος που θα μας προκαλεί απανωτά εγκεφαλικά.


Η αρχική σκέψη άρχισε να παραλλάσσεται ελαφρώς στη συνέχεια- φταίνε και οι πολλές κουβέντες που ακολούθησαν. Γράφω τώρα προσπαθώντας να καταλάβω αυτόν τον σοφό λαό που έχει αρχίσει να με απελπίζει με τις φαεινές ιδέες του.

*


Μοιάζει αυταπόδεικτο, σχεδόν προφανές, πως όσοι ψήφισαν ΧΑ δεν είναι φασίστες. Γνωρίζουμε πια τους ψηφοφόρους της - είναι πρόσωπα οικεία χωρίς κέρατα και ματωμένους κυνόδοντες: η κοπέλα που σερβίρει στο μπαρ (ροκ μια ζωή), ο περιπτεράς μας, ο ένστολος των οχτακοσίων ευρώ, το παιδί στο συνεργείο, ο ταξιτζής, η μαμά μιας φίλης. Όμως ακριβώς αυτή η οικειότητα, σκέφτομαι, που αντιστρατεύεται τη στερεότυπη εικόνα του φασίστα ως κάτι βδελυρό κι αποτρόπαιο, συσκοτίζει την κρίση μας και μας μπερδεύει, καθώς ένα σύνολο απαράδεκτων και επικίνδυνων απόψεων μπορούν μια χαρά να κατοικούν σε ένα γνωστό και απολύτως αγαπητό μας πρόσωπο. Ο συμπαθητικός διπλανός μας δεν κρατάει μαχαίρι αλλά οι απόψεις του σφάζουν κανονικότατα, ιδίως όταν οπλίζουν χέρια θερμοκέφαλων που ενισχύονται με πραγματικά ποσοστά σε πραγματικές εκλογές.

Φαντάζομαι αυτόν τον περίφημο φιλήσυχο πολίτη που οι αναλύσεις μας του αποδίδουν πλέον τα χίλια δίκια, ενώ οι υπερθεματίζουσες ερμηνείες μας (το κενό μεταναστευτικής πολιτικής, η εξαθλίωση, η κουφή και τυφλή αριστερά, οι πλατείες που εξέθρεψαν την αγανάκτηση) τείνουν να ξεπεράσουν ακόμα και τη ρητορική του Λάος, ο άνθρωπος λοιπόν αυτός έψαξε την περασμένη Κυριακή ανάμεσα σε 36 ψηφοδέλτια, εντόπισε το μαύρο, το δίπλωσε ψύχραιμα και το ψήφισε μαζικά, απ’ άκρη σ’ άκρη, σ’ όλη χώρα.

Εξετάζοντας τα συνήθη σενάρια, υποθέτουμε πως μπορεί να μη γνώριζε, να παρασύρθηκε από το θυμό του αλλά πως σε κάθε περίπτωση, μόλις τους έβλεπε στην τηλεόραση θα απέστρεφε το πρόσωπό του. (Δύσκολο να το δεχτείς, ιδίως σε μια χώρα με ανοιχτά τραύματα και νωπές όλες τις μνήμες, να όμως που οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν πριμοδοτούν αυτή την προσέγγιση- το 5,8% παγιώνεται πλέον σαν σοβαρό και συνειδητό ρεύμα). Κατά μια άλλη άποψη όμως, ήξερε πολύ καλά τι έκανε- ήθελε να στείλει στη βουλή ανθρώπους να την ανατινάξουν εκ των ένδον, να καεί επιτέλους το μπουρδέλο. Ή, τέλος, θέλησε απλώς να ευχαριστήσει τα χρυσά παιδιά που πέταξαν τους ασυνεπείς μετανάστες-νοικάρηδες έξω από το σπίτι του, του το έβαψαν μάλιστα και του παρέδωσαν τα κλειδιά- τους είναι ευγνώμων. Όλα λογικά κι ωραία.

Πράγματι ο άνθρωπος αυτός δεν μοιάζει με εξωγήινο ή τέρας, είναι όμως ο τύπος πολίτη που ψήφισε συσπειρωμένος γύρω από την αλήθεια του με τρόπο τυχοδιωκτικό και χαιρέκακο, αδιαφορώντας για την κοινωνική σημασία της επιλογής του- ένας ανήλικος σε ρόλο ενηλίκου. Θύτης και θύμα μιας ατέλειωτης περιόδου κατά την οποία ο κυνισμός και ο πολιτικός αμοραλισμός μεταδόθηκαν σαν σύνθημα από τους πάνω προς τους κάτω, ο αθώος αυτός ψηφοφόρος ενώ υποψιαζόταν (έστω αορίστως) με τι τύπους φλερτάρει, οπισθοδρόμησε σε έναν πρωτογονισμό του συμφέροντος, όπου η αφασία και η υστερόβουλη επιλογή υποκατέστησαν την κριτική του στάση.


Αθωότης και ελαφρότης στην εποχή των μνημονίων.



Η απλοϊκή, μανιχαϊστική σκέψη είναι ανίκητη. Αν επιχειρήσεις να εξηγήσεις κάτι πέραν του άσπρου-μαύρου αισθάνεσαι παγιδευμένος σε αναποτελεσματικά διανοητικά σχήματα- η πειθώ λειτουργεί σε καθεστώς σχετικής ισοτιμίας. Η αμεσότητα, αντίθετα, ενός συνθήματος όπως το «για να ξεβρωμίσει ο τόπος» είναι πανίσχυρη- απέναντι σε μια τέτοια πρόθυμη σκέψη, κάθε οργανωμένη επιχειρηματολογία καταρρέει. Η τελευταία φορά που ένιωσα παρόμοια απελπισία ήταν επί παντοκρατορίας Χριστόδουλου, όπου μια σειρά από σύνθετα ζητήματα σχετικά με την παράδοση και την ταυτότητα ερμηνεύονταν μέσα από έναν θρησκευτικό ζηλωτισμό που καταργούσε κάθε ουσιαστική αναζήτηση. Και όμως, το ιδεολόγημα που παραγόταν συνήγειρε εκατομμύρια κόσμου που αφοσιώθηκαν πρόθυμα στον ηγέτη. Δυστυχώς, όπως συμβαίνει πάντοτε, από τον Πεντζίκη στον Άνθιμο, κι από τον Ταρκόφσκι στον Χριστόδουλο η απόσταση είναι και παραμένει ιλιγγιώδης, αγεφύρωτη. Η ευαίσθητη ανήσυχη σκέψη θα αγωνιά και θα πάσχει στους αιώνες ενώ ο από καθέδρας λόγος θα διαστρεβλώνει απλοποιώντας και θα επιβάλλεται μαζικά, προδίδοντας.

*



Ο εθνοχουλιγκανισμός είναι ένα πραγματικό ρεύμα μέσα στην ελληνική κοινωνία που αναζητά κάθε φορά το πρόσωπο, τον φορέα που θα το εκφράσει αποτελεσματικά- όσο νωρίτερα δεχτούμε την πραγματικότητά του τόσο πιο γρήγορα θα απεμπλακούμε από τον ανορθολογισμό μιας πίστης στην αέναη πρόοδο που υποτίθεται πως θα άφηνε πίσω της τα σκοτάδια της αθρώπινης βαρβαρότητας. Την περίοδο που αναπτύσσονταν τα δίκτυα αλληλεγγύης σ' όλη τη χώρα, πολλοί συμπολίτες μας ονειρεύονταν τη βίαιη απομάκρυνση δυστυχισμένων ανθρώπων, την εξόντωση των ιδεολογικών τους αντιπάλων. Ανεξάρτητα από τη διακύμανση των ποσοστών, μια ματιά στα σχετικά βίντεο του youtube δείχνει έναν κόσμο σε σύγχυση, βαθιά διχασμένον και ετοιμοπόλεμο, παραδομένον σ’ ένα υβρεολόγιο μίσους-αντανάκλαση μιας κοινωνίας απελπισμένης, μισαλλόδοξης, διασπασμένης σε εκατοντάδες μικρά υποσύνολα που δεν αλληλεπιδρούν πραγματικά με κανέναν και τίποτα πέρα από το κλειστό, καλά περιφρουρημένο εγώ τους.

15 Comments:

At 9:38 AM, Blogger ellinida said...

Συμφωνώ εν μέρει, ωστόσο πιστεύω ότι μεγαλοποιείται το όλο θέμα. Από την άλλη δεν μπορώ να μην σεβαστώ έναν τόσο μεγάλο αριθμό πολιτών που έχουν κάθε δικαίωμα να εκφραστούν, έστω κι' αν ήταν απλά ένα φαινόμενο της εποχής, μία ψήφος διαμαρτυρίας. Προσωπικά βρίσκω πολύ πιό επικίνδυνη την λογική των κυβερνήσεων εθνικής σωτηρίας που δεν έχουμε ψηφίσει. Κι' ακόμα πιό επικίνδυνη όλη αυτή την τρομοκρατία που έχουν εξαπολύσει Ευρωπαίοι και ΜΜΕ. Τόσα χρόνια μας ελέγχουν μέσω του φόβου... ε σειρά μας ήτανε, ας μας φοβηθούν κι' εκείνοι λίγο.
Να έχεις μιά όμορφη μέρα.

 
At 10:02 AM, Blogger Sraosha said...

Ωραίος, ρε θας. ιδίως η τελευταία παράγραφος.

 
At 10:03 AM, Blogger Sraosha said...

Ωραίος, ρε θας. ιδίως η τελευταία παράγραφος.

 
At 12:13 PM, Blogger thas said...

ellinida τι να πω. Στα μάτια μου είναι μεγάλο το θέμα από μόνο του, δεν μεγαλοποιείται από τρίτους. Ούτε τίθεται σύγκριση επικινδυνότητας, είναι άλλης τάξης ζητήματα. Υπάρχουν κι αυτά κι αυτά... Πρέπει να εκφραστούν τα παιδιά, όπως λες κι εσύ.

Γεια σου ρε sraosha δίδυμε. Καλημέρα κι δις ευχαριστούμε.

 
At 3:31 PM, Blogger Σταυρούλα said...

Νομίζω πως η τελευταία παράγραφός σου τα λέει όλα.

Τι ωραίο να γυρνάω από βόλτα και να βρίσκω ποστ σου :)

 
At 6:03 PM, Blogger karagiozaki said...

Συμφωνώ μαζί σου. Πρόκειται για μια πραγματικότητα, για ένα ζήτημα πολύ σοβαρό το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία αλλά και σοβαρότητα. Με ενημέρωση χωρίς υπερβολές. Άλλωστε υπερβολές δεν χρειάζονται αφού το "φαινόμενο" ΧΑ μας ξεπερνά.

Ας μήν πέσουμε στην παγίδα του "φάση είναι, θα περάσει". Η ιστορία έχει δείξει ότι αυτές οι "φάσεις" συνήθως περνάνε αφήνοντας πολλά θύματα πίσω τους.

 
At 7:06 PM, Blogger thas said...

Γεια σου Σταυρούλα ηλιόλουστη και karagiozaki προβληματισμένο. Καλό απόγευμα παίδες, η κατάσταση είναι χάλια και έχει και χειρότερα. Οπότε ας χαλαρώσουμε να δούμε το έργο με την ησυχία μας. :-)

 
At 7:14 PM, Anonymous Anonymous said...

Για τα πρακτικά, είδα και εγώ εφιάλτη:

Ήμουν στον ηλεκτρικό, σε ένα κατάμεστο βαγόνι.
Από το διπλανό συρμό (εν κινήσει το τρένο) μπουκάρουν μαινόμενοι δυο Χρυσαυγίτες, σκατόφατσες με τα όλα τους.
Με λούζει κρύος ιδρώτας.
Προσπαθώ να καταλάβω αν είμαι στην Ελλάδα (βρίσκομαι εκτός κινδύνου -> να βοηθήσω κανέναν άλλον) ή στην Αμερική (το θήραμα είμαι εγώ).
*

Το παράδοξο είναι μαθηματικό - τόσο απλό που θα περίμενε κανείς να το αντιληφθεί ο Πας.
*

Διάβασα τα λινκ που παρέθεσες.
Πικρή κατάντια.

Εδαγκωμένη

 
At 11:03 PM, Blogger Areth said...

Χρυσαυγίτης ταξιτζής την επομένη των εκλογών με παίρνει από τα κτελ. Με ρωτάει αν ταξίδεψα για την ψήφο και αν είμαι από τους κερδισμένους. Απαντώ ασαφώς και μετριοπαθώς μόνο για να τον ακούσω λίγο αργότερα να μου ανακοινώνει ότι είναι από τους κερδισμένους, καθώς το κόμμα του μετά από χρόνια αφάνειας μπαίνει στη Βουλή. Με ευγνωμοσύνη, που η αϋπνία δε με έκανε πιο παρορμητικά φλύαρη την πιο ακατάλληλη στιγμή.

 
At 6:38 PM, Blogger nikiplos said...

Καλησπέρα...

πολύ ωραίος λόγος... σωστή και ισοβαρής η παρουσίαση του φαινομένου, με λόγια που δεν θα έβρισκα και αποθησαυρίσεις από τα σύγχρονα σχολιά που δεν έχω άμεσες... Έναν λαό, για να τον ελέγξεις και να τον κάνεις πειθήνιο υποχείριο, πρέπει να του βρεις έναν μανιχαϊστικά εσωτερικό εχθρό. Στην αρχή είναι οι μετανάστες... σειρά θα έχουν φυσικά οι "θολοκουλτουριάρηδες" που τώρα αποκαλούνται έτσι σκωπτικά δήθεν, ενώ αύριο θα λέγονται "μάγοι" ή "πέμπτη φάλαγγα". Το ζήτημα είναι απλό: η εκπαραθύρωση του ορθολογισμού από την καθημερινότητα, η έλλειψη ανάγκης για συνενόηση και η αντικατάστασή της από το θυμικό. Όπως ακριβώς και οι διάφοροι διχασμοί, τροφοδότησαν τις πολιτικές...

Στο ντοκιμαντέρ "Αγέλαστος Πέτρα" του Φίλιππου Κουτσαφτή, στο τέλος περίπου μια γριούλα λίαν συμπαθητική λέει: " Εκείνο παιδάκι μου που με πειράζει και με στενοχωρεί, είναι ότι μετά απο τόσες συμφορές που μας βρήκαν, δεν ενωθήκαμε ακόμα" κατακλείδα για τη σημειωλογική συνέχιση της υποταγής μας...

 
At 7:56 PM, Blogger Tic Tac said...

Συμφωνώ με Sraosha, και θα χρησιμοποιώ τη λέξη "εθνοχουλιγκανισμός" καθότι πολύ μου άρεσε. !

 
At 8:51 PM, Blogger thas said...

Εδαγκωμένη σε καταλαβαίνω και συμπάσχω.

Αρετή όντως, η κουβέντα είναι ψυχοφθόρα και καταπιεστική- μια φορά που έμπλεξα σε τέτοια αντιπαράθεση με ταξιτζή αρρώστησα. Όχι από την ίδια την αντιπαράθεση αλλά από αυτά που άκουσα. Πολύ νοσηρό και μαύρο και μοχθηρό, σαν να γέμισε το ταξί μικρά μαλλιαρά όντα-βγήκα και ανέπνευσα τον αέρα με ανακούφιση.

nikiplos, χαίρομαι που ανέφερες την αγέλαστο πέτρα-σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Συμφωνώ σε όλα.

Tic Tac ευχαριστώ πολύ που πέρασες και σχολίασες.

 
At 10:31 PM, Anonymous Anonymous said...

Σου έχω πει πολλές φορές πόσο χαίρομαι που υπάρχεις, έτσι δεν είναι; Ξανά λοιπόν: ευχαριστώ.

Για την Χ.Α., μόνο μια ελπίδα έχω μέσα από όλες αυτές τις εξελίξεις: η παρουσία της στη Βουλή, να την εξαναγκάσει σε στρογγυλεύσεις, να την υπονομεύσει εκ των έσω ένα πράμα (ίσως επειδή είδα να γίνεται κάτι αντίστοιχο με το Λάος, ίσως επειδή από κάπου πρέπει να κρατηθώ).

Για τα παιδιά στο σχολείο: το μόνο που έπιασε φέτος, ήταν η -μη συσχετιζόμενη με τη Χ.Α. φυσικά- παρουσίαση του Ολοκαυτώματος από μια μαθήτρια (βίντεο από τα διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης -η ασύλληπτη αυτή φρίκη τα συγκλόνισε, οι κραυγές υπέρ της Χ.Α. υποχώρησαν σχεδόν ολότελα). Δεν πιστεύω φυσικά πως παρόλα αυτά κάποια δεν κατευθύνθηκαν εκεί -πάντως σταματήσαν τουλάχιστον να περηφανεύονται γι' αυτό. Και το μίσος για τους μετανάστες νομίζω πως σιγά σιγά υποχώρησε -τουλάχιστον όσο γίνεται πια ολοένα πιο πιθανό να βρεθούν στη θέση τους σύντομα.
Δεν πιστεύω φυσικά πως ο ζόφος δεν θα γίνει πολύ μεγαλύτερος -ειδικά όσο νομιμοποιείται και από τον λόγο της "εξουσίας" βλ. Χρυσοχοΐδη (ή μάλλον Χρυσαυγίδη).

 
At 10:32 PM, Anonymous Μ. said...

Ξέχασα να υπογράψω :)

 
At 10:16 PM, Blogger Αστραδενή / Astradene said...

Σε μια χώρα που δεν έχει ιδανικά η βία γίνεται μετά τη διαφθορά ο νέος θεός.Δεν είναι λογικό;

 

Post a Comment

<< Home