vita moderna

kisses, tears & psychodramas

6.1.04

Καβάφης και τριαντάφυλλα!

Το «Δίφωνο» Ιανουαρίου, θέτει σε 24τραγουδοποιούς (20 εγχώριους, 4 αλλοδαπούς) το ερωτηματολόγιο του Proust.

Τα αποτελέσματα έχουν μια εντυπωσιακή ομοιογένεια, πλην εξαιρέσεων, που επιβεβαιώνει ότι εμείς οι Ελληναράδες αναπτύσσουμε μια κοινή επιφάνεια καλλιέργειας που επιχειρεί να καλύψει την έλλειψη φαντασίας και την κουτσή παιδεία μας που παρέμεινε στην ύλη της Β Λυκείου.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές;
Ο Καβάφης, σε πάνω από τους μισούς.(Όταν κάποιος απαντάει έτσι, έχω την υποψία ότι ιδρώνει μήπως του ζητήσουν να πει και δεύτερον.) Και φυσικά ακολουθούν οι ογκόλιθοι Σεφέρης, Ελύτης κλπ.
(Υπενθυμίζω όμως εδώ, ότι αγαπημένος ποιητής της Άντζελας ήταν ο Δροσίνης!)
Αντίθετα ,ο Blaine Reininger συμπεριλαμβάνει και τους Captain Beefheart, Iggy Pop. Πφ! Ποιητής ο Ίγγυ!

Κατόπιν στους πεζογράφους, έρχεται αυτό που υποψιαζόμαστε όλοι, δηλαδή: Καζαντζάκης, Ντοστογιέφσκι, Κούντερα, Παπαδιαμάντης κλπ.
(υπάρχει μια ροπή προς το μνημειακό ως σίγουρη επιλογή. Οι καλλιτέχνες μας, νομίζουν ότι δίνουν πανελλήνιες και πρέπει να απαντήσουν κάτι polliticaly correct)

Από ιστορικά πρόσωπα, απεχθάνονται τον Χίτλερ! (χε χε)

Στην ερώτηση «Ποιο είναι το αγαπημένο σας λουλούδι», πολλά είναι τα τριαντάφυλλα, γιασεμιά κι αγριολούλουδα.
Μόνο ο Blaine Reininger απαντάει: Τα άνθη του κακού.

Πώς ορίζετε την ευτυχία;.
Να γεύεσαι τη ζωή, να δίνεις αγάπη χωρίς επιστροφή, να έχεις υγεία και φίλους, κάποιες ιδιαίτερες στιγμές και συναισθήματα (αρχίζω να νυστάζω), να πιάνουν οι προσπάθειές σου τόπο(!!), να αγαπάς αυτό που είσαι και κάνεις(zzzzzzzzzzz)
Ο Reininger απαντάει: Ονειρεύομαι πως μια μέρα το κομπιούτερ μου θα μπορέσει να μου ανταποδώσει την αγάπη.

Θαυμάζουν τον Κολοκοτρώνη, τον Σωκράτη, τον Βελουχιώτη, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον Ναπολέοντα! (λες και έχουν δανειστεί σκονάκια καλλιστείων)

Οι περισσότεροι βέβαια δεν θα άλλαζαν την πατρίδα τους. Εδώ θα θελαν να ζουν!

Στο τι θεωρείτε «έσχατο βαθμό δυστυχίας», ο Λιδάκης απαντά: να μισώ κάποιον!
Η Πένυ Ραμαντάνη(ΟΝΑΡ): την απογοήτευση!(τι σημαίνει τούτο τώρα;) και ο Γιάννης Σπάθας: την ανεργία!!! (αυτός έχει Καβάφη – Καζαντζάκη στις επιλογές συγγραφέων, με αγαπημένο ιστορικό πρόσωπο τον Χριστό!!)

Ωρέ λαλούουουνουν αηδόνια και πουλιά μωρρρ βλάαααχαα...

Η δική μου αίσθηση είναι-αν μου επιτρέπεται να πω- ότι η Ελλάδα είναι μια μεγάλη γειτονίτσα, όπου όλοι πάνω κάτω τρώμε τα ίδια (πολίτικη κουζίνα), βλέπουμε τα ίδια (πολίτικη κουζίνα), πίνουμε τα ίδια (ουίσκυ), φοράμε τα ίδια (τιμημένο μπλου τζην από 6 μέχρι 96 χρονών), και τελικά έχουμε και ίδιους αγαπημένους λογοτέχνες (ανάθεμα αν έχει διαβάσει κανείς μας πάνω από μισό διήγημα του Παπαδιαμάντη)

Ο Αργύρης Ζήλος, σε άλλο άρθρο, στο ίδιο τεύχος, για άλλο θέμα, τα λέει μεστά:

"Θα έλεγα ότι η ελληνική κοινωνία είναι σε βαθμό κατατονίας παθητική. Όχι απλώς τεμπέλα, μα αδιάφορη, αρνητική στην προοπτική της εξέλιξης. Με μια λέξη: αντιδραστική. Και, νομίζω, η παθητικότητα στις κοινωνίες τρέφεται σε μεγάλο βαθμό από μια βαθύτερα ριζωμένη και πολύ δυσκολότερα ανασκευαζόμενη ιδιότητά τους: τον συντηρητισμό τους.

Τα’ χουμε ξαναπεί για το συντηρητισμό μας. Πιστεύω ότι είναι το μονιμότερο κι ισχυρότερο χαρακτηριστικό του Έλληνα-πλανάσθε πλάνην οικτράν αν νομίζετε ότι από τα μεταμεσονύχτια ξεσαλώματά του κι όχι από τις καθημερινές εργασιακές κι επικοινωνιακές του συνθήκες συνάγεται το ταπεραμέντο ενός λαού, πόσο μάλλον το βιοτικό του επίπεδο. Πού οφείλεται όμως αυτός ο συντηρητισμός; Γιατί αν θέσουμε ως κριτήριο την αβανταδόρικη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας ως διεθνές σταυροδρόμι φυλών, πολιτισμών και πάσης φύσεως αγαθών και πληροφοριών, το αντίθετο ακριβώς θα πρεπε να μας χαρακτηρίζει: μια ανησυχία, μια προοδευτική σκέψη, μια δεκτικότητα στο νέο και στο διαφορετικό

Αίφνης μια καλή φίλη και παλιά συνεργάτις μου έδωσε μια βάση σκέψης: όλοι οι λαοί με αρχαία ιστορία είναι συντηρητικοί: Ινδοί, Κινέζοι, Πέρσες, Αιγύπτιοι….σωστό ακούγεται.. όμως τι έχουμε να πούμε για την υψηλή τεχνολογία και την προωθημένη τέχνη της Ιαπωνίας;

(το άρθρο λέει πολλά και δεν μπορώ να το αντιγράψω όλο…τελειώνει κάπως έτσι:)
Ας το πάρουμε απόφαση: με κανέναν τρόπο δεν συναρτάται η αίγλη των αρχαίων ημών προγόνων με τον σημερινό νεολληνικό πολιτισμό και δεν συνεπάγεται τίποτα για την τωρινή ποιότητά του."

Ελπίζω να μην ξυπνήσει το ζώο μέσα σας και με κατακεραυνώσετε με σχόλια! Συντηρητικούρες!








0 Comments:

Post a Comment

<< Home