Ας τους σταματήσει κάποιος.

Μμμμμ! Στη δεξιά φωτογραφία, η κοπέλα είναι λίγο πιο λεπτή.

*

Δεν μπορεί. Θα τις έχετε πετύχει. Είναι τόσες οι εκπομπές που προσφέρουν 3 έως 10.000 ευρώ, αν καταφέρεις να βρεις από τι γίνεται το κουρκούτι, να συμπληρώσεις τη σπάνια παροιμία: στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις…, να βρεις τη διαφορά ανάμεσα στις φωτογραφίες.
Για παράδειγμα. Είναι γραμμένη η συγκλονιστική παροιμία « ό, τι σπείρεις θα…»
Στην οθόνη αναβοσβήνουν τα 10.000 ευρώ. Από κάτω, τηλέφωνα από όλες τις εταιρείες που έχουν συμβληθεί. Και αρχίζει ο υπαρκτός σουρρεαλισμός.

-Υπάρχει γραμμούλα; Ναι; Καλησπέεεερα!
-Γεια σας.
-Γεια σου και σένα. Το όνομά σου;
-Ελένη.
-Ελένη! Ουάου. Σε λίγο γιορτάζεις Ελενίτσα, πω πω, ωραία θα γιορτάσεις ακόμα περισσότερο με τα δέκα χιλιάδες ευρώ. Πάμε να παίξουμε. Με τι παίζεις;
-Με την παροιμία.
-Ωραία, σε ακούω, « ό,τι σπείρεις ΘΑ;»
-Θα φορέσεις.
-Θα φορέσεις! Λυπάμαι Ελένη μου. Δεν είναι αυτό.
-A, δεν είναι αυτό ε; Καλά δεν πειράζει.
- Πρέπει να ξανακαλέσεις, εντάξει; Θα πάρεις όμως το φουρνάκι. Γεια σου τώρα.

Εσείς φίλοι και φίλες, συνεχίζετε να καλείτε.

Επόμενη γραμμούλα.
Ό,τι σπείρεις ΘΑ;
-Θα κλαδέψεις.

Επόμενη γραμμούλα.
Ό,τι σπείρεις ΘΑ;
-Θα ποτίσεις.

Και ακολουθούν: Θα μαζέψεις, θα χορέψεις, θα αντέξεις, θα σουρώσεις.

Το στημένο του πράγματος φαίνεται όχι μόνο από τις απίθανες απαντήσεις που δίνουν οι τηλεθεατές, ωσάν να πρόκειται για χώρα μόνο αναλφάβητων, ιδιωτών, αλλά και από την έλλειψη αντίδρασής τους όταν ανακοινώνεται ότι έχασαν.
-Στη δεξιά φωτογραφία μου φαίνεται ότι το χέρι του άνδρα είναι πιο παχύ (ενώ σαφώς λείπει ένα ολόκληρο δέντρο πίσω του.)
-Αυτό εδώ το χέρι λες; Δεν είναι πιο παχύ. Λυπάμαι.
-Α, δεν είναι αυτό ε; Καλά.

Μα πώς είναι δυνατόν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα όλοι αυτοί; Να συνεχίζεται η παγίδευση τόσων αφελών, αθώων ανθρώπων, που εγκλωβίζονται περιμένοντας να πουν μια προφανή απάντηση; Να γιγαντώνεται ανενόχλητη και μάλιστα μπροστά στα μάτια μας, αυτή η πλεκτάνη, η ληστεία χιλιάδων συμπολιτών μας;