Θησαυροί στο σκοτάδι

Όλο λέω ότι θα τα ξεκαθαρίσω, να τακτοποιηθούν τα συρτάρια, να μπορείς να βρεις κάτι. Τα κοίταζα, σχεδόν τα χάϊδευα σήμερα το μεσημέρι στο πατρικό, κι αναρωτιόμουν γιατί έχω αποκτήσει αυτή τη βλαβερή συνήθεια να παρατηρώ την ίδια μου τη ζωή ως τρίτος.
Μιλάω για τα δεκάδες μικροαντικείμενα που βρίσκονται χρόνια στις ίδιες θέσεις, στα σκοτεινά.

Στο κεντρικό συρτάρι του μαθητικού γραφείου μου, βρίσκει κανείς τα εξής:
-Το μικρότερο βιβλιαράκι του κόσμου. Είναι ένα λιλιπούτειο κατασκεύασμα ( φαρμακευτικής εταιρίας), καλοπιάσματα από γιατρό, στην ηλικία των έξι-επτά χρόνων. Σε θήκη με μεγεθυντικό φακό.
-Ανδρικά ροκ κοσμήματα. Συγκεκριμένα, μια μικρή ασημένια ηλεκτρική κιθάρα με κορδόνι, που φοριέται στο λαιμό. Ένα πλεγμένο χόρτο με γαντζάκι: κόσμημα καρπού, πιθανώς από την εκδρομή της γ΄Λυκείου.
-Χάρακας με ζώδια. Καθώς τον κουνάς τα ζώδια αλλάζουν· της (σέβεντις) αισθητικής των καρτών με τα κορίτσια που σου κλείνουν το μάτι.
-Ένα τσίγκινο κουτί που γράφει απ’ έξω: Mathematical instrument set. Ανοίγοντας βρίσκεις μια στρογγυλή γαλάζια γομολάστιχα με τρύπα στο κέντρο, ένα διαβήτη (σταθερής τροχιάς, για τον οποίο περηφανευόμουν), μοιρογνωμόνιο. Στο εσωτερικό καπάκι γράφω: rock is life .
-Τα παλιά γυαλιά μυωπίας. Τεράστια.
-Τεύχος του περιοδικού ΚΑΡΑΤΕ, με δημοσιευμένη φωτό μου. Λακτίζω τον αγέρα.
-Τεύχος του περιοδικού Ελεύθερη γενιά, με απάντηση σε επιστολή μου.
-Τεύχη της σχολικής εφημερίδας, με (μουσικολογικά) άρθρα μου.
-Ένα δολάριο.
-Χάντρες για κατασκευή κοσμήματος. Ελεύθερες.
-Πινέλα ζωγραφικής πιασμένα με λάστιχο.
-Το πρώτο μου ρολόι, δώρο της γιαγιάς. Μπλέ citizen.
-To προηγούμενο swatch.
-Τεχνικές ανάπτυξης συστημάτων προ-πο.
-Πανάκια καθαρισμού του φακού της φωτογραφικής μηχανής. Κιτρινισμένα.
-Επιζωγραφισμένη πέτρα με την παρότρυνση : έλα για καφέ. Δώρο της Λ.
-Αντι στρες μπαλάκι.
-Δεκάδες μαρκαδόροι.Εικοσετίας, τους κρατάω γιατί δεν ξέρω ποιοι γράφουν.
-Ένας μίνι αγκαλίτσας, επίσης δώρο της Λ.
-Ένας χαλασμένος πλακέ φακός περιπτέρου. Δεν τον πετάω γιατί δεν ξέρω ποια βλάβη έχει.
-Συνδετήρες, καρφίτσες, πινέζες. Διάσπαρτες.
-Το παλιό ραδιοφωνάκι.
-Κάτι αποξηραμένα άνθη. Υπολείμματα μεγαλύτερων συνθέσεων.

Πότε πότε ανοίγω το συρτάρι και κοιτάω. Κάτι θέλω να μου πουν τα αντικείμενα, αλλά ακόμα δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα τους. Μια μέρα ελπίζω να τακτοποιήσω. Όλες τις εκκρεμότητες.