Μας κάνεις περήφανους!

Κάποιες υποθέσεις:
Τα κρυφά (και φανερά) γελάκια των συμμαθητών για την υπερβολική του κίνηση, για την εκθήλυνση των τρόπων. Μιμήσεις στα διαλείμματα (καλέ ο Σάάακης, αχ καλέ!). Θορυβημένοι γονείς και συγγενείς.
Καθηγητές που τον συμβούλευσαν να αφήσει τους χορούς και τα τραγούδια γιατί η ζωή είναι δύσκολη και πρέπει να σοβαρευτεί. Αφού στο κάτω κάτω, μπορεί να τα συνδυάσει αργότερα και τα δύο.
Ο θεολόγος, ο παπάς, ο λυκειάρχης, όσοι τέλος πάντων μιλούν στις επετείους για την ανάγκη επανατροφοδότησης της νεολαίας με πρότυπα αναλλοίωτα, επισημαίνοντας τον κίνδυνο από μια αφασική νέα γενιά. (Οι γονείς συμφωνούν δια επαναλαμβανόμενης νεύσεως της κεφαλής.) Ο Sakis ακούει και σιωπά.

Η καριέρα.
Όταν αρχίζει να γίνεται γνωστός δια της μουσικής του, τον παραλαμβάνουν άλλα είδη εξουσιαστών της δημόσιας ζωής: Δημοσιογραφίσκοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, πανεπιστημιακοί, εκπρόσωποι του λεγομένου έντεχνου-ποιοτικού ρεπερτορίου, πολιτικοί, ακόμα και εκθεσάδες. «Η βιομηχανία κατασκευής ειδώλων και η καταστροφική επίδρασή της στους νέους»

Όταν έδωσε συναυλία και στην πράσινη γραμμή, ο ελληνισμός δια των προωθημένων εθνικοφρόνων τέκνων του, μιλάει για εσχάτη προδοσία . Για απουσία μνήμης, ιεροσυλία, ξεπούλημα στο βωμό του συμφέροντος. Ο Sakis και πάλι ακούει.

Η ανατροπή.
Όλος αυτός ο συρφετός των ανθρώπων, μυριζόμενος διάκριση και εθνική επιτυχία, ανακαλύπτει σε μια νύχτα ότι ο Sakis είναι επαγγελματίας. Τον συγχαίρουν, του εύχονται, τον ευλογούν. Δηλώνουν θαυμαστές. Τον δεξιώνονται. Ανοίγουν το κανάλι τους, το πατριαρχείο τους, την κρεββατοκάμαρά τους. Επιτρέπουν πλέον στα παιδιά τους να παθιάζονται ελεύθερα μαζί του, στις γυναίκες τους ολίγη ερωτική φαντασίωση. Μαμάδες και μπαμπάδες και γιοι και κόρες μαγεμένες, όλοι στον καναπέ. Σσσσσσς! Ο Νίκος Χατζηνικολάου υποδέχεται απόψε τον εθνικό μας ήρωα. Η χώρα υποκλίνεται, το έθνος κρατάει την ανάσα του, αδελφωμένο! O Sakis επιτέλους χαμογελά.

Επιμύθιο : Ω επιτυχία, μητέρα πασών των αρετών.