Κληρονόμος πουλιών

*
Κάτι επικίνδυνα κομμάτια
χάος
είν’ η ψυχή μου
που έκοψε με τα δόντια του
ο Θεός.

Μίλτου Σαχτούρη, Κάτι επικίνδυνα κομμάτια

*
Πριν από τις όψιμες βραβεύσεις, στάθηκε μαζί με τον Ε. Κακναβάτο, τον Δ.Π.Παπαδίτσα, τον Μ. Κατσαρό και μερικούς άλλους, το πραγματικό περιθώριο, η πυρπολημένη, αγιάτρευτη φωνή που πλούτιζε σταθερά την ποίησή μας με τη θεατρική και εφιαλτική εικονοποιία του. Με υψηλή τεχνική, με έναν βαρύ ρυθμό που εντυπώνεται αμέσως και με ανυποχώρητο γλωσσικό και ποιητικό ήθος, αδιαφόρησε για την ποιητική του συρμού και στερέωσε τις μετρημένες λέξεις του για πάντα, σε έναν τόπο και μια ποίηση τόσο καταδυναστευμένη από τους εγκεφαλικούς ασφόδελους του Σεφέρη και την πεζολογική αρχαιολατρία του.


*
Ο Τρελός Λαγός
Γύριζε στους δρόμους ο τρελός λαγός
γύριζε στους δρόμους
ξέφευγε απ' τα σύρματα ο τρελός λαγός
έπεφτε στις λάσπες

Φέγγαν τα χαράματα ο τρελός λαγός
άνοιγε η νύχτα
στάζαν αίμα οι καρδιές ο τρελός λαγός
έφεγγε ο κόσμος

Bούρκωναν τα μάτια του ο τρελός λαγός
πρήσκονταν η γλώσσα
βόγγαε μαύρο έντομο ο τρελός λαγός
θάνατος στο στόμα.

*
Ο Καθρέφτης
Σα γύρισε ο καθρέφτης μου
στον ουρανό
φάνηκε
ένα φεγγάρι μισοφαγωμένο
από τα κόκκινα μυρμήγκια
της φωτιάς
κι ένα κεφάλι πλάι του
να καίει κι αυτό μέσα σε πύρινη
βροχή
να λάμπει το κεφάλι
να φέγγει
καθώς το έπαιρνε το έκανε κάρβουνο
η φωτιά
να ψιθυρίζει :

Τα δέντρα καίνε φεύγουνε σαν τα μαλλιά
ο άγγελος χάνεται με καψαλισμένα
τα φτερά
κι ο πόνος
σκύλος με σπασμένο πόδι
μένει
μένει

*
Ο ελεγκτής
Ένας μπαξές γεμάτος αίμα
είν’ ο ουρανός
και λίγο χιόνι
έσφιξα τα σκοινιά μου
πρέπει και πάλι να ελέγξω
τ΄ αστέρια
εγώ
κληρονόμος πουλιών
πρέπει
έστω και με σπασμένα φτερά
να πετάω.

*

Θα 'θελα να ξέρει πόσο σπουδαίος λαγός υπήρξε για πολλούς από μας και τι άξιος κληρονόμος πουλιών. Δεν ξέρω τι πρέπει να πω ώστε να μην φανεί γελοίο, αλλά αισθάνομαι ότι γονατίζω για να περάσει.

*