vita moderna

kisses, tears & psychodramas

2.6.06

Ο πατέρας με ρεπούμπλικο

Στο voulaki, για αυτό.



Μόλις είχε βουρκώσει ο Αύγουστος. Είκοσι του μηνός. Είχα αρχίσει από νωρίς να πίνω κι ύστερα συνέχισα με τους φίλους ως αργά. Την ίδια νύχτα ήρθε στ’ όνειρό μου, μετά από εφτά χρόνια, ο πατέρας μου.

Έβλεπα νάναι απόγευμα και νάχει συννεφιά. Ο πατέρας στεκόταν όρθιος, ακίνητος, σκοτεινός, στο δρόμο, μπροστά στο δίπατο σπίτι μας, φορώντας μια γκρίζα, ολοκαίνουρια καπαρντίνα κι ένα μαύρο ρεπούμπλικο.
Ενόσω ζούσε δεν είχε φορέσει ποτέ καπέλο.

Βγήκαμε έξω από το σπίτι με τη μητέρα μου που τον πλησίασε και τον ρώτησε:
-Θωμά, ωραίο αυτό το ρεπούμπλικο που φοράς. Πού το βρήκες;
Εκείνος χωρίς να παύει νάναι σκοτεινός, βλοσυρός κι ακίνητος, απάντησε:
-Το πήρα από τον εργολάβο.
Κι ύστερα από μικρή σιωπή πρόσθεσε:
-Τι βλέπω, το τελειώσατε το σπίτι. Θυμάμαι που άφησα τα κάγκελα της βεράντας μισοβαμμένα. Τι χρώμα έχουν τώρα;
-Βυσσινί, απάντησε η μητέρα μου.
Εκείνος γύρισε, την είδε μερικά δευτερόλεπτα μες στα μάτια, κι είπε:
-Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό!
Σήκωσε το δεξί του χέρι κι έσιαξε το καπέλο. Τα δάχτυλά του ήταν κίτρινα, όπως πάντα, από το τσιγάρο.
-Καλά, είπε. Πηγαίνετε μέσα τώρα. Εγώ θα κάτσω ακόμα λίγο να δω το σπίτι και μετά θα φύγω.

Ο δρόμος σκοτείνιασε ξαφνικά. Μπήκαμε στο σπίτι κι η μητέρα μού ζήτησε λίγο νερό.
Άνοιξα όλες τις βρύσες, καμιά δεν έτρεχε.
Πήγα στο ψυγείο κι έβγαλα το μπουκάλι. Ξεβίδωσα το καπάκι και το γύρισα ανάποδα να γεμίσω το ποτήρι.
Ούτε το μπουκάλι έτρεχε.

Γ.Σκαμπαρδώνη, από την πρώτη του συλλογή με ιστορίες «Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό» εκδ. Ιανός, 1989 και μετά στον Πατάκη



(Magritte)


*


Την ιστορία σκεφτόμουν εξαρχής σαν ταινία μικρού μήκους. Μετέωρη ατμόσφαιρα, παύσεις, ανησυχία, συγκίνηση. Η κατάληξη με τις βρύσες απ' τις οποίες δεν τρέχει νερό και το αναποδογυρισμένο μπουκάλι μου φαίνονται εξαιρετικές για την υποδήλωση του ονειρικού, σταματημένου χρόνου. Το αγαπάω αυτό το ελάχιστο διήγημα.

10 Comments:

At 11:11 AM, Blogger Taflinel said...

Καλημερούδια...

Πάμε μπαράκι; :P
[Εύγε - και για το άνωθεν!]

 
At 12:09 PM, Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Πράγματι πανέμορφο....

καλημέρα :)

 
At 12:23 PM, Anonymous Anonymous said...

Απ όταν κατάλαβα ότι εσυ είσαι που γράφεις στην A. Β δεν σε βρίσκω. Τι έγινε?
Κάποιος επρεπε να τα πει επιτέλους μ αυτη τη μαλακία που λεγεται διασκέδαση στα μπαρ. Να ξέρεις οτι μιλάς για πολύ κόσμο. Πάρα πολύ κόσμο, να σαι καλά.

Και να γράφεις πιο συχνά, εγώ το Φωτη γουστάρω κ εσένα. Θα σου στείλω email.

kostas filos

 
At 3:04 PM, Blogger vulaki said...

:-)

Φιλιά Θάνο μου, τα χρωστώ για τα περαστικά.

 
At 4:16 PM, Blogger thas said...

Taflinel! σο γκλαντ του χιαρ φρομ γιου! Τι γίνεσαι βρε ψυχή; Σ’ ευχαριστώ πολύ και για τα δύο. Θα τα πούμε στο μπαρ :-)

Μαρκησία, εκτιμώ το γούστο σας. Και να μην σας άρεσε, πάλι θα το εκτιμούσα δηλαδή. Τώρα ακόμα περισσότερο. Υπάρχει κι ένα άλλο διήγημα που με ενθουσιάζει από την ίδια συλλογή, λίγο πιο μεγάλο: το «μύδια στο ανθοδοχείο» που περιγράφει ένα μεσημεριανό μεθύσι με ούζα κόντρα στον ήλιο και έχει μια μικρή ανατροπή στο φινάλε… Η γραφή της Θεσσαλονίκης έχει αυτό το άμεσο, αναχωρητικό, καρντάσικο ύφος, που φρεσκάρει την (συνήθως) εγκεφαλική λογοτεχνία μας. Τους πάω.

Anonyme Kosta file, σ’ ευχαριστώ πολύ. Είναι που δουλεύω τις λέξεις μία μία στον αργαλειό και μου παίρνουν χρόνο. Το κείμενο το χρωστάω στον sraohsa γιατί με αφορμή ένα σχόλιό του για τον συντηρητισμό γράφτηκε. Ήθελα να γράψω άλλα τόσα για αυτό το «πακέτο» που τρώμε χρόνια και αφορά τη διασκέδασή μας. Απορώ ειλικρινά πώς την πατήσαμε έτσι εμείς, λαός –υποτίθεται- εξωστρεφής και φιλόξενος. Παντού τα μπαρ είναι χώρος ερωτικής επικοινωνίας των ανθρώπων. Εδώ είναι χώρος περισσυλογής.

Σ’ ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση, αλλά στην Α. Βόις πια γράφουν πολλοί και εκλεκτοί. (εσύ, όμως, να διατηρήσεις τις προτιμήσεις σου! Μου φτιάχνουν το κέφι! :-)

Voulaki, kisses back!

 
At 7:36 PM, Blogger 0comments said...

Το αγαπάω αυτό το ελάχιστο διήγημα.
Κι εγώ!
Γιαυτό και στεναχωριέμαι παραπάνω που το 'χει γράψει ο ...
Πολλά απ' τα γραπτά του που ... τον ανοίγουν στον κόσμο τα νοιώθω σα σημειώματα που πάνω τους γράφουν "Κοιτάξτε να δείτε, δεν είμαι και τόσο .. όσο φαίνομαι"

Ίσως πάλι να 'χω κι άδικο.

Καλό ΠΣΚ Θας!

 
At 11:58 AM, Blogger thas said...

Γεια σου ρε Spyro! Αυτόν τον τίτλο έπρεπε να βάλω: "Τα βλεπάδικα". Τέλειο! Καλό Σ/Κ. Σ' ευχαριστώ πολύ.

Zίροου, δεν το πολυκατάλαβα...Μιλάς για τον συγγραφέα; Τον ξέρεις προσωπικά; Tell me.

Καλό Σ/Κ κι από μένα.

 
At 10:25 AM, Anonymous Anonymous said...

Greets to the webmaster of this wonderful site. Keep working. Thank you.
»

 
At 3:43 PM, Anonymous Anonymous said...

Keep up the good work. thnx!
»

 
At 2:50 AM, Anonymous Anonymous said...

Best regards from NY! gray contemporary round area rug zithromax for pink eye Streaming video of asians porn area rugs milliken http://www.vacations-2.info/Travel6.html more feet sex 4 video cards 1 pc casino merchant credit card processing service graduate diploma education distance Car alarm viper guarantee Buy+tramadol+now Dr. denese + skin care abc scrabble 7.5 Fico score palm beach county Buying a car or minivan 1939 dodge Credit cards comparisons Area rugs rancho cucamonga california Botox injections for voice disorders factory second area rugs

 

Post a Comment

<< Home