Η μόδα του 5

Πρόκειται για τελευταίο παίγνιο με προφανή στόχο τη διόγκωση της φλυαρίας στο δίκτυο. Οι oistros, x-psilikatzou και summertime stories με καλούν.
Δεν ξέρω αν εμπίπτουν ακριβώς στην κατηγορία προσωπικών δεδομένων αλλά ιδού πέντε δικά μου, κατάδικά μου πράγματα- η μουσική είναι μόνο η αφορμή.

*

1. Με τις κιθάρες της εισαγωγής, φαντάζομαι μια κίνηση σε επιτραπέζιο φιδάκι, ένα δύο τρία τέσσερα και ώωωωπ, πέφτουμε τώρα προς τα πίσω, πολύ πίσω. You know I've smoked a lot of grass / O' Lord, I've popped a lot of pills / But I never touched nothin'/ That my spirit could kill. / Τα κορίτσια συνήθως πλήττουν με την απεραντολογία της κιθάρας, την πολλή χιππεία και ψυχεδέλεια (Ζάππα και Χέντριξ είναι στα αζήτητα). Εξού και μας έμεινε μια (μουσική) περιοχή για φανταστικές αποδράσεις μόνο με φίλους, στο πνεύμα του easy rider. Κάτι σαν τη συνήθεια του κυριακάτικου ποδόσφαιρου, στο πιο εξευγενισμένο του.

*

2. Το πρώτο τραγούδι στο πικάπ μετά τις καλοκαιρινές διακοπές. Τότε σκεφτόμουν πώς θα ήταν να ζεις το τρομερό 69 στην Αμερική. Τώρα μου θυμίζει πώς είναι να είσαι αλατισμένος, ξέγνοιαστος και επιθυμητός στην καλοκαιρινή Αθήνα. Well its 1969 ok / all across the usa / Its another year for me and you /Another year with nothing to do / Last year I was 21 / I didnt have a lot of fun / And now Im gonna be 22 / I say oh my and a boo-hoo /

*

3. Το έπαιξε ο Νίκος Κ. των Last Drive και είχα ζηλέψει. Προσπάθησα κι εγώ να το μάθω στην κιθάρα, με κάααποια, ας πούμε, επιτυχία. Με τους πρώτους στίχους, βουτάς κατ’ ευθείαν. Τρομερή μπαλάντα, απίθανο εξώφυλλο.
Εδώ ένας φαν, έφτιαξε κλιπάκι.

I've gone down the river of sadnes/ I've gone down the river of pain / in the dark, under the wires. /I hear them call my name. * I gave you the key to the highway / and the key to my motel door / and I'm tired of leaving and leaving / so, I won't come back no more

*

4. Αν έπρεπε να πάρω μαζί μου στο ξερονήσι ένα χορευτικό τραγούδι δεν θα είχα δισταγμό. Δεν έχω ακούσει ισχυρότερο, εκστατικότερο, ερωτικότερο, ιντεργκαλακτικότερο θέμα απ’ αυτό που συνέλαβαν προ δεκαετίας (και βάλε) οι faithless. Η έκρηξη διαρκεί μόλις ένα λεπτό- μετά την παρλάτα- και είναι πύραυλος, φωτιά, ρύδμ-ντάιναμάιτ.

*

5. Έχει αρχίζει να ξεφτίζει από τις επαναλήψεις αλλά ήταν για χρόνια το τραγούδι πρότυπο, καθώς επιχειρούσα και ο ίδιος να συνθέσω (ας μην επεκαταθούμε στην αστεία αυτή ιστορία). Μετά, ήρθε ο Θανάσης στα πράγματα.

Τα κύματα της θάλασσας μου το 'πανε
αυτή η νύχτα μένει
για αύριο ποιος ξέρει

Έλα πουλί μου να πάμε στην Πέραμο
στην Αρζεντίνα να βρεθούμε
φωτιές να δουν τα πέλαγα
πωπω χαρές τ' αστέρια

Κι ο ζων-νεκρός της μνήμης μας
μια πτήση στον αιθέρα
στο χάος και στο όνειρο
απελπισιά χορτάτος.

*

Μετά χαράς θα δω να ξεκουκουλώνονται -αν το επιθυμούν και με όποιο τρόπο γουστάρουν αρκεί να είναι σε πέντε δόσεις- οι κάτωθι:

xilaren
Λεσπριτία
Βουλάκι
Άρης Δ.
Τέττιξ