kisses, tears & psychodramasΟ εθνικός ήρως-έρως
Όταν αγαπάνε οι Έλληνες, παντρεύονται*!
.
.
Εσύ δεν ήρθες γιατί:
1. Είσαι πολύ κάτω από τα 35 που ήταν ο μέσος όρος της ηλικίας των θεατών.
2. Είσαι κάτω από τα 20 και φοβόσουν ότι θα είναι εκεί ο μπαμπάς σου με τους φίλους του.
3. Είσαι πάνω από τα 45 αλλά δεν αντέχεις τις συγκρίσεις με τον Cave που είναι μεγαλύτερος.
4. Είσαι πάνω από 50 και προτιμάς να μιλάς για τον Cave, παρά να τον ακούς ή να τον βλέπεις.
5. Δεν ξέρεις τι είναι Cave.
6. Και που ξέρεις τι είναι, χέστηκες.
7. Τα 40 ευρώ είναι δύο σαββατόβραδα με την Πίτσα, σε πίτσα.
8. Δεν πας σε συναυλίες γιατί είσαι κοντός/ ή.
9. Άμα δεν γίνει ντου να μπεις τσάμπα, δεν πληρώνεις για ροκ συναυλία.
10. Εκεί ήσουνα! Εγώ, ο λακαμάς, δε σε είδα!
*Παρότι έχει έρθει τόσες φορές, ο Cave παραμένει το βασικό είδωλο της ελληνικής ροκ κοινότητας, με διείσδυση στις ηλικίες από 16 έως 66. Και όχι τυχαία, καθώς η μεγάλη του στυλιστική φαντασμαγορία δεν πνίγει την ουσία της τέχνης του. Κατά χιλιάδες προσκύνησαν οι Αθηναναίοι. Προσκυνώ κι εγώ το πάθος, τη δημιουργικότητα,την ορμή του για τέχνη και ζωή. Είναι σπουδαίος.
2 Comments:
Σχόλια:
hardcorearena:
Εγω regretfully δεν ήρθα Cave. Αλλά καλά ήταν έμαθα. Όλοι παίζουν καλά όταν εγώ δεν πάω. Α! Γι'αυτό δεν πήγα! Self Sacrifice! Loved the friday entry. Καλημέρα…
2004-12-06 10:34
--------------------------------------------------------------------------------
Μίτζη:Γιατί δεν πήγα στον Nick Cave:
-Γιατί όταν παραπονιέμαι πως δεν έχω λεφτά, δεν έχω λεφτά. Δεν ξέρω πραγματικά πως κάποιοι, ενώ λένε πως δεν έχουν λεφτά, ξαφνικά βρίσκονται με λεφτά στην τσέπη. Θαύμα!
-Γιατί αυτοί οι « χιλιάδες Αθηναίοι προσκυνητές » εμένα με τρομοκρατούν λιγάκι. Αγοραφοβία να το πω;
-Γιατί μεταξύ αυτών των χιλιάδων Αθηναίων προσκυνητών θα βρίσκονταν σίγουρα κάποιοι που δεν θα’ θελα να δω. Και ω! τι ευτυχία!, θα πέφταμε μούρη με μούρη. Το φαντάζεσαι; « Α! …Κι εσύ εδώ;» Το χαμόγελο να παγώνει στα χείλη και εσύ να ελπίζεις πως δε θα σε προδώσουν οι υποκριτικές σου ικανότητες! Τι στο διάολο, τόσο σεμινάρια…
-Γιατί προτίμησα να διαβάσω τον υπέροχο « Παράμεσο» της Γιαπωνέζας Yoko Ogawa.
-Γιατί τον τελευταίο καιρό ακούω τον Nick Cave σαν φάρμακο: Πρωί, μεσημέρι, βράδυ προ και μετά φαγητού. Ο γιατρός μου συνέστησε να μην υπερβώ τη δοσολογία.
-Γιατί, επειδή είμαι μαζοχιστική προσωπικότητα, θέλω να έχω πάντα καβάτζα ένα λόγο για να μετανιώνω.
2004-12-06 20:49
--------------------------------------------------------------------------------
Crazy Monkey:Στον Cave πήγα κι ας ήταν σε άθλιο χώρο στη Θεσσαλονίκη.
Στον Cave πήγα κι ας μην ήμουν μαζί της.
Στον Cave είπα ευχαριστώ γιατί τα είπε όλα:
"The need for validation, babe, gone completely
berserk/
I wanted to be your Superman but I turned out such a
jerk"
2004-12-06 22:46
--------------------------------------------------------------------------------
Thomas:Γιατί δεν είδα τον Cave:
Γιατί, παρόλο που μπήκα στις 8.00, ήρθε ένας ψηλός κοτσίδας και στεκόταν μπροστά μου.
2004-12-07 03:05
--------------------------------------------------------------------------------
QarcQ:Nick Cave.
Nick gave.
Nick came, sung
& walked away.
Ν> Ήρθε μόνος του;
QarcQ> Όχι, με τους Seeds..
Ν,Λ>> Ποιούς ;;
QarcQ> Τους Bad Seeds.
Ν> Τα κακά σεντόνια ;!
Λ> Ποια κακά σεντόνια ρε;! Τα κακά πρόβατα.
( ..κάθομαι σε σκηνοθετική καρεκλά απέναντί τους. )
Είναι φίλοι μου. Πηγαίνανε μαζί αγγλικά. Δεν αναζητώ κατανόηση στα πρόσωπά τους. Γελάμε πολύ σε αυτούς τους δευτεριάτικους καφέδες - Σου-Κου ανασκοπήσεων - στο συνοικιακό μας στέκι.
2004-12-07 06:12
--------------------------------------------------------------------------------
kukuzelis:Δεν τον αισθάνομαι ζωντανό. «Get ready for love! Praise Him! Praise Him!». Όσο πιο σατανικά πιστός γίνεται (με τα λόγια του και με το κλείσιμο του ματιού στο gospel), όσο περισσότερο εκφράζει την ανάγκη του (μου) για ζωή, τόσο περισσότερο νοιώθω την ανάγκη να τον ακούω στο δικό μου δωμάτιο. Περίκλειστος και μόνος. Όπως αρμόζει σε ζητήματα πίστης και ζωής. Να είναι καλά η τεχνολογία που μου χαρίζει αυτήν την επιλογή. Τον είχα ακούσει όταν πρωτοήλθε στην Ελλάδα. Σ’ ένα χώρο χαμηλοτάβανο. Πνιγόσουν εκεί μέσα. Με το άρωμα της ηρωίνης γύρω-γύρω. Που ήσουν τότε; Ήμασταν μαζί στο ίδιο δωμάτιο; «God picked up a giant hammer and He threw it with a thunderous yell. It smashed down hard on Orpheus’ head and knocked him down as well. O Mamma, O Mamma».
2004-12-07 12:38
--------------------------------------------------------------------------------
thas:Σέβομαι την επιλογή σου brother kuk, καθότι κι εγώ για άλλους λόγους, ήτοι μετά το περσινό φιάσκο των Thievery όπου φύγαμε με λιποθυμικό σοκ από το υπόγειο-παγίδα του Club22, είχα αποφασίσει να μην ξαναδώ συναυλία σε κλειστό χώρο. Ευτυχώς δεν το τήρησα.
Όμως, μιλάς για τον Cave σαν για κάποιον που γράφει βιβλία και με τα οποία συνομιλείς μυστικά, στον ιδιωτικό χώρο. Πρόκειται όμως για τραγούδια, τα οποία είναι ή δεν είναι εμπνευσμένα, για μουσική που σε αρπάζει ή όχι από το λαιμό. Τα ζητήματα πίστης, το πνεύμα του γκόσπελ και των μπλουζ, η παράδοση του Έλβις, του Τζόνυ Κας κλπ, αφορούν την προσωπική του μυθολογία ώστε να στηθεί μια νέα μουσική πρόταση η οποία μας αφορά ή όχι.
Εγώ διάγω την περίοδο Cave. Σαν τη Μίτζη, τον καταπίνω αμάσητο, προ και μετά φαγητού. Πολύ θα γούσταρα μια complete anthology γιατί μου λείπουν πράγματα. Είναι και πολυγραφότατος. Σημειωτέον ότι τα τελευταία χρόνια έχω εγκαταλείψει τις ροκιές, εσύ μάλλον ακούς περισσότερο.
Θα γίνω και λίγο πιο προσωπικός: Τόσα χρόνια ακούω κυρίως ό,τι στοιβάζεται κάτω από τον γενικόλογο τίτλο electronica απ’ όπου δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις βαρβάτα ονόματα πλην των Faithless. Επίσης συλλογές ethnic, r’ n’ b, acid jazz, funky stuff, techno beat, indie vibes, ambient-house, indie sounds, και γενικά τρανσοειδή, χορευτικά πράγματα που συχνά το όνομά τους είναι γοητευτικότερο της μουσικής τους (παράδειγμα: Kevin Yost, a voyage into jazz tech house/abstract funk theory! ή Playground, Loco grooves/ Downbeat, dub style). Ένα στα δύο κομμάτια είναι remix, είτε του εαυτού του είτε άλλου. Δεν παραπονιέμαι, δεν με ανάγκασε κανείς, εγώ το επέλεξα. Αλλά δεν είμαι και ευχαριστημένος. Δεν μπορεί ο best να καλύψει τις ανάγκες μας για μουσική. Καλός είναι, αλλά τελικά, ανήκω στον εν λευκώ.
Ο Cave λοιπόν έρχεται με το τελευταίο δισκάκι να με βγάλει από τη λάσπη των ήχων που με αποκοιμίζουν το βράδυ. Ξέρεις, ξεδιπλώνονται τα ηχητικά τοπία και εσύ γράφεις κανα σχόλιο στο blog. Ποτάκι, υπολογιστής, καλοριφέρ-γεράματα! Και ξαφνικά ο τύπος, γκάπα γκούπα, βαράει, φωνάζει, μελαγχολεί… κάτι λέει! Και μάλιστα αυτό που λέει, έρχεται από ένα παρελθόν κατά το οποίο διέτρεξε όλη την_ κλίμακα του μαύρου μέχρι την άκρη του_, για να βγει τελικά σώος -πλην όχι λαπάς. Τον είχα δει με τους Birthday Party, σε μια απίστευτη κακοφωνία στο Sporting, όπου ανάθεμα κι αν υπήρχε μισή μελωδική πρόταση για να κρατηθείς. Τον ξαναείδα σε εκείνη την θεοσκότεινη περίοδο της ηρωίνης και τέλος. Ξανά προχθές.
Με όλη την μπάντα του (πλην Blixa) επί σκηνής, να ορμάνε πάνω στα όργανα, αλλά να παράγεται επιτέλους ήχος, να έρχονται φωνές, χρώματα. Παίζει πιάνο όπως ανασαίνει, γκρεμίζεται (όπως πάντα) από τα ξεσπάσματα της μουσικής του και στα μάτια μου μοιάζει ολοζώντανος. Αλλά, προφανώς, άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα του kukuzeli! Και πάλι ωραίοι είμαστε και περιμένω να γράψω και τίποτα από εσένα, ω συλλέκτη ήχων παντοειδών, αρχειοθετημένων κατά αιώνες! (Και αυτό το κορυφαίο wheeping song, δεν το ’χω ρε γμτο)
2004-12-07 16:43
--------------------------------------------------------------------------------
talos:Εγώ kuk τον είδα και τότε που λες (κάπου στη Μεσογείων εννοείς;) και πριν, όταν είχε έρθει με τους Birthday Party και έπαιξε στην κακοφωνία που λέει ο Thas στο Σπόρτινγκ (το 82 ήταν ή το 81;) και ανακάλυψα τι θα πει πραγματικό ροκενρολ, με αυτόν τον (καταφανώς) ψυχοπαθή πιτσιρικά που τραγουδούσε για τον Nick the Stripper και έδιωχνε τους μπράβους που έβγαιναν από τα παρασκήνια για να διώξουν την πιτσιρικαρία που ανέβαινε στη σκηνή. Η συναυλία δεν τελείωσε ακριβώς, διαλύθηκε όταν ο κόσμος στη σκηνή ήταν πια τόσος που έπνιξε σε ένα τρελλό πάρτυ το συγκρότημα και οι μουσικοί αφήσαν τα όργανά τους.
Έκτοτε τον ακούω όπως άλλοι ακούνε τον Πάπα… και δεν έχω χάσει δίσκο και συναυλία.
Στην συναυλία αυτή όμως δεν ήμουν γιατί είχα να συνδυάσω τα δύο βρέφη μου με μια μετακόμιση και δεν υπήρχε δυστυχώς περίπτωση να τα καταφέρω… Είμαι σίγουρος ότι θα με συγχωρέσει (ο Κέιβ)…
2004-12-09 22:00
--------------------------------------------------------------------------------
xpan:Επειδή τον περισσότερο καιρό λόγο δουλειάς πρέπει να βρίσκομαι στην επαρχία (όπως και τότε)
(αν και λόγω ευρώ-τιμής θα το σκεφτόμουν λίγο περισσότερο απο άλλες φορές)
2004-12-15 19:51
--------------------------------------------------------------------------------
xpan:ΥΓ: Sorry για το ορθογραφικό… δεν μπορώ να κάνω edit στο post…
2004-12-15 19:52
(Στην κυρία Ρωρερκάρ.
Που έχει αναιμία.
Και όλο κρυώνει)
Αφού διαλέξατε να με σκοτώστε
το χάδι σας για με κρατώντας ξένο,
ιδού κυρία! στο χαμό πηγαίνω:
μην προσπαθήσετε-δε θα με σώστε.
Μόνο αν θανάτου επιλογή μού δώστε
θα διάλεγα να πάψω ν' ανασαίνω
απ' το χεράκι σας το αγαπημένο:
Ναι! Θα ’θελα κυρία να το απλώστε
και μύτη να μου φράξετε και στόμα.
Κι ως μαύρο όλα θα παίρνουν γύρω χρώμα
την πυρκαγιά που μου !χετε αναμμένη
θα τήνε στείλω εγώ να σας θερμαίνει
αφού προτού απ' τ' αβρό σας χέρι σβήσω
μ' όλη μου τη λατρεία θα το φιλήσω.
Γιώργης Χολιαστός
Post a Comment
<< Home