It's Friday, I'm in love!

Είναι παράδοξο, αλλά όσο εισχωρούμε στην Καρδιά του Χειμώνος, που λέει και ο Σκιαθίτης, τόσο πυκνώνουν μέσα μου κάτι ξαφνικές επιστροφές - προσκυνήματα σε ξεχασμένους ναούς της βακχείας το κατακαλόκαιρο!

*

Είναι πέντε το πρωί και από τη μικρή ταράτσα της Άρτεμης φαίνεται το κομμάτι της χώρας που σκαρφαλώνει στην πλαγιά. Μέσα σ’ ένα γαλακτώδες φως διαγράφονται οι όγκοι των βουνών της Αστυπάλαιας, το μπλέ βαθύ του πρωινού ορίζοντα, τα σπίτια. Η μουσική γλιστράει στα στενά, γλείφει τους τοίχους, τρυπώνει στον ύπνο των κατοίκων. Το ελληνικό καλοκαίρι επιτίθεται- η ζωή, σε διαρκή εφημερία!

I don't care if Μonday's blue
Tuesday's grey and Wednesday too
Thursday i don't care about you
It's Friday! i'm in love!

Monday you can fall apart
Tuesday, Wednesday break my heart
Thursday doesn't even start
It's Friday! i'm in love!

Η επικράτεια της ποπ είναι μια αρυτίδωτη χώρα, χωρίς μνήμη. Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο μας επιτρέπεται η εγκατάλειψη στους ζεστούς ανέμους που φυσάνε εκεί, παραδομένοι στην ψευδαίσθηση ότι η ανέμελη χαρά μας θα κατευνάσει τις αδυσώπητες δυνάμεις του Πεπρωμένου, η ξεγνοιασιά θα νικήσει την αμαρτία και η Μαρίνα των βράχων θα στεφθεί αιώνια βασίλισσα (φορώντας ένα μακώ με τους Smiths).

Πρώτα ήταν η ντισκοτέκ στο ποτάμι, στη Σέριφο. Παραμερίζαμε τα καλάμια με βία, για να φτάσουμε γρήγορα σ’ αυτό το ελάχιστο ξέφωτο Παραδείσου. Μετά, για λίγο, η Αντίπαρος και ο τσιμεντένιος κύκλος κάτω απ’ τα αστέρια. Ύστερα η Αιγιάλη, με τα πρώτα των Massive. Και τέλος, η Ανάφη- ολόκληρη δεκαετία πάνω στις δυο βεράντες της Μαργαρίτας. Παντού ο ίδιος πυρετός του αλκοόλ, η ίδια ερωτική έξαψη. Πηγαίνοντας για ύπνο, παίρναμε αγκαλιά τα τραγούδια!

I don't care if Monday's black
Tuesday, Wednesday heart attack
Thursday never looking back
It's Friday! i'm in love!

Monday you can hold your head
Tuesday, Wednesday stay in bed
Or Thursday watch the walls instead
It's Friday! i'm in love!

Εποχή που οι εκλεκτοί συνασπίζονταν κάτω από τον θεατρικό εστετισμό του Smith, παραδομένοι στα γλυκά μπάσα της φωνής του Morrissey, τιναγμένοι από το ρεύμα του έπους της Siouxsie. Μια κοινότητα νεορομαντικών ακολουθούσε, με μικρότερα εικονίσματα τους Pet shop Boys, τους Simple Minds, τους Tears for fears. Ανάψαμε κάποτε ένα κερί και σ’ αυτούς…


Saturday wait
And Sunday always comes too late
But Friday never hesitate...

Dressed up to the eyes
It's a wonderful surprise
To see your shoes and your spirits rise
Throwing out your frown
And just smiling at the sound
And as sleek as a shriek
Spinning round and round
Always take a big bite
It's such a gorgeous sight
To see you eat in the middle of the night
You can never get enough Enough of this stuff
It's Friday! i'm in love!

The Cure

Η ακαταμάχητη ποπ αισιοδοξία! Aυτή η πρόσκαιρη, τεχνητή φωταγώγηση του σύμπαντος, με όχημα ένα ευτελές σύνθι και ένα πρωτόγονο ντραμ μασίν.

*
Στον Δημήτρη, τον Άρη, τον Τάσο, τον Φίλιππο, τον Δημήτρη Σ., τη Λίζα, τον Κώστα, τη Leena, τη Heidi, την Margaret, την Κατερίνα, τον Γιάννη, το karpuzi mu, τη Λήδα, την Τούλα, τον Χρήστο, τη Martina, τη Δήμητρα, την Κατερίνα, τη Μαρία Π., τη Βίκυ, τη Λένα, την Ελπίδα, τη Δέσποινα, τον Γιώργο, τη Μαρία Σ., την Αννέτα, - για τους χορούς κάτω απ’ τ’ αστέρια.
*
Σε όσους νιώθουν έτσι.



Στο Καράβι, τον Φάρο, τον Ρούκουνα, το Κατσούνι, τις Πλάκες- τις δικές μας Κιβωτούς, τις θαλασσοφίλητες.