kisses, tears & psychodramasΚυριακή απόγευμα
Βραδιάζει. Δεν φαίνονται πια τα γράμματα στην εφημερίδα. Όχι ότι διάβαζα πραγματικά, περισσότερο σκεφτόμουν ανάμεσα στις γραμμές. Τον συνήθως αμίλητο πατέρα μου, καθώς επιστρέφαμε με το αυτοκίνητο από το συνεργείο, μετά το τακτικό σέρβις του Νισάν, να με ρωτάει:
-Πάει καλύτερα τώρα, κουτσουμπέλι;
Κλαίω, γιατί μου έχει σφηνωθεί τελευταία μια ιδέα, που απ’ ότι μου λένε είναι ανόητη. Πως όσοι πεθαίνουν δεν θυμούνται ότι μας γνώρισαν.
*
21 Comments:
Αυτοί που μας γέννησαν είναι μέσα μας. Στα κύτταρά μας. Όταν θυμάσαι λοιπόν, θυμάται κι αυτός.Όταν κλαις, κλαίει. Όταν γελάς, γελάει. Να γελάς-όταν τον θυμάσαι, να γελάς και θα γελάει κι αυτός.
(Σε νιώθω. Το "ποτέ πια" είναι αβάσταχτο. Το έμαθα πρόσφατα. Τα λόγια δεν βοηθούν,το ξέρω. Να γελάς.)
Κάθε φορά που σ' έλεγε "κουτσουμπέλι", θυμόταν ότι κι ο πατέρας του έτσι τον έλεγε κι ένοιωθε ένα τσίμπημα στην καρδιά. Άλλο αν δεν σ' άφησε ποτέ να το καταλάβεις.
Σιγά μην ειναι αλήθεια ό,τι μας λένε και σιγά μην το πιστέψουμε έτσι κι αλλιώς.
Εδώ ξεχνάμε και μας ξεχνάνε εν ζωή, στο θάνατο θα 'ποντάρουμε' για ευχές, ανάγκες και ελπίδες?
Μια άλλη ιδέα λέει, ότι πριν γεννηθούμε γνωρίζουμε τα πάντα και τους πάντες, τα ξεχνάμε εν ζωή για να τα προσεγγίσουμε πάλι όντας ελεύθεροι και, να τα ανακαλύψουμε και να τα επαναπροσδιορίσουμε ξανά και ξανά.
Όταν πέφτει η αυλαία, μας κατακλύζει η διαύγεια και αναμένουμε και τους υπόλοιπους για την επόμενη γύρα σε κάποιο άλλο καρουσέλ.
Θεωρώ ως το πλέον σημαντικό το να είμαστε εδώ, τώρα. Στα συγκαλά μας.
Όσοι φεύγουν δε γυρίζουν διότι εκεί είναι καλύτερα. Δε μιλάνε για να μη χαλάσουν το παιχνίδι και την έκπληξη... και όταν επιζητάμε να τους δούμε έστω και για μία τελευταία φορά στον ύπνο μας, ίσως απλά τους ενοχλούμε τραβώντας τους το χέρι, σαν ανυπόμονο παιδί το γονιό του.
Εδώ που βρισκόμαστε, κάποιοι πόνοι καταλαγιάζουν μόνο με τη διαρκή αναζήτηση εκείνων των δρόμων που οδηγούν από το ‘ποτέ πια’ στο ‘για πάντα’.
Θενκς μάγκες. Να πω μόνο σε σένα bro, ότι ο δικός του πατέρας δεν είχε καμιά, φανερή τουλάχιστον, σχέση με την τρυφερότητα. Η σιωπή του δικού μου πατέρα, ένα διαρκές πένθος για τη ζωή, έλεγε: γνώρισα τη βία εκ των ένδον, ως μια των οικογενειακών τεχνών.
Ομολογημένα πράγματα, δεν αυθαιρετώ.
Εγώ δεν το πιστεύω.
Αρνούμαι.
Θα προτιμήσω της έννοια της συλλογικής μνήμης που υποννοεί ο qarcq και θα συμπλεύσω μαζί του.
Αλλά και με τον πιτσιρίκο που μια χαρά τα είπε. σα να διάβασε το μυαλό μου.
Δεν ξέρω τι είναι αλήθεια και τι όχι. Εξακολουθώ σε τέτοιες σκέψεις που έρχονται και μου ροκανίζουν το μυαλό μια στο τόσο να ακολουθώ το ένστικτό μου.κι όπου αυτό με βγάλει.
αρνούμαι οτι μας ξεχνάνε. κι αν ακόμα περνάνε καλά εκεί που είναι, το αρνούμαι.
αντίθετα, πες με ρομαντική, πες με αφελή, πες με ότι εσύ θέλεις, αλλά κάτι μου λέει πως είναι με κάποιον δικό τους τρόπο ακόμα δίπλα μας.
αυτοί που σε αγάπησαν πολύ και τους αγάπησες με όλη σου την ψυχή ακόμη και ως ενεργειακές πηγές να το δεις, δεν μπορεί να χάνονται.
μεταλάσσονται ίσως. αλλά δε χάνονται.
πάω στοίχημα τα τελευταία ευρώ που έχω στο πορτοφόλι οτι είναι κάπου κοντά σου και γελάει με τις σκέψεις μας.γιατί κι αυτός κάποτε τα ίδια σκεφτόταν, αλλά ίσως δεν έλεγε.
φιλί, σε νιώθω
Είναι ενδιαφέρον και ευχάριστο που όλοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πιστεύουν ή ελπίζουν στη μετά θάνατο "ζωή" ή/και στην αθανασία του συναισθήματος. Αυτό, το κρατά κανείς και πορεύεται σιωπηλά, τα υπόλοιπα μοιάζουν περιττά.
Πολλές φορές φαντάστηκα τον θάνατο των πιο δικών μου ανθρώπων. Δεν ξέρω εάν αυτό με προετοίμασε καθόλου.
'...den 8ymountai oti se gnwrisan...'
memory is an attribute not of those who leave, but of those who live (to remember).
it takes time to learn how to recall without pain, but they deserve to be recalled even with a bitter-sweet smile. take your time.
Σε διαβάζω,αλλά δεν σου γράφω...δεν σημαίνει ότι σ' έχω ξεχάσει.
Καλή Ανάσταση...
Από τα 16 μου δεν πιστεύω στη μετά θάνατον ζωή. Όταν όμως έχασα τη γιαγιά μου, στα 18 μου, έφτασα να γράψω σ' ένα χαρτί που άφησα πάνω στο γραφείο μου "σ' αγαπώ" με μεγάλα γράμματα (γιατί δεν ήξερε να διαβάζει καλά). Και ευχόμουν να υπάρχει παράδεισος μόνο και μόνο για να πάει εκεί, και να ξεκουραστεί επιτέλους. Δεν ξέρω αν με θυμάται, αν υπάρχει ή ό,τι άλλο. Ξέρω πως ζει μέσα μου, κι αυτό είναι το μόνο που μπορώ να προσφέρω σ' αυτήν, και κυρίως σε μένα.
Μ.
Η μοναδική μας ευκαιρία να πούμε σε κάποιον ότι τον αγαπάμε είναι εδώ, τώρα, σ' αυτή τη ζωή. Μετά είναι αργά, δεν υπάρχειτίποτα.
Τι είναι ανυπαρξία; Υπάρχω τώρα και το γνωρίζω. Μετά δεν θα νιώθω τίποτα. Όπως δεν ένιωθα τίποτα πριν υπάρξω. Λυπάμαι για αυτούς που φεύγουν, αλλά χαίρομαι που τους γνώρισα. Γιατί τόση ανησυχία, τόση σκέψη για το μετά; Το τώρα πρέπει να μας νοιάζει. Να μη το σπαταλάμε σε πράγματα που δεν μας ταιριάζουν. Να μην μετανιώσουμε για ό,τι ζήσαμε, και κυρίως για ό,τι δεν είχαμε την τόλμη να ζήσουμε.
Την ώρα του θανάτου σαν ένα φίλμ περνάει από μπροστά σου όλη σου η ζωή, όλοι αυτοί που αγαπάς, όλα αυτά που γεύτηκες, που πήρες και που έδωσες.
Και μετά περνάς μέσα από ένα τούννελ όπου στην "άλλη άκρη" σε περιμένουν οι δικοί σου, αυτοί που έφυγαν από τη ζωή σου.
Ποτέ αυτοί που φεύγουν δεν σε ξεχνούν.
Οι νεκροί κοιμούνται κάπου αλλού αλλά ξυπνούν κάθε που τους συλλογιέσαι. Ερχονται στα όνειρά σου, μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά σου.
Τι άλλο θές?
Marina, φαίνεσαι σίγουρη. Καλό αυτό.
Σας διαβάζω κι εγώ όλους, φυσικά. Δεν απαντώ για να μην το χαλάσω...
Αυτή η απώλεια μνήμης είναι που με τρομοκρατεί. Το απόλυτο κενό, τα χ χρόνια που μετά θα σβηστούν. Πολλά βράδια δεν κοιμάμαι με αυτή τη σκέψη.Από μικρή σχεδόν το ίδιο πράμα. Το μετά δεν το πιστεύεις και λες ας γεμίζω το χρόνο μου μέχρι εξαντλήσεως τουλάχιστον να μη σκέφτομαι...
ξ
χωρίς να πολυκαταλαβαίνω το γιατί, το αντίδοτο που με βοηθάει σε όλα αυτά τα περί συνέχειας που δυσκολεύουν τον ύπνο, είναι η τέχνη (βάλε μια λιγότερο επιφορτισμένη λέξη).
η προηγούμενη
Cool blog, interesting information... Keep it UP Prestige pager car alarm high risk auto business insurance for indiana
That's a great story. Waiting for more. Hedonism ii voyeur video free live webcams girls anderson lee pamela tommy video Bikini teen thong Podivejse babes long sexy legs high heels Mardis gras voyeur sex desktop themes jenna jameson wallpapers http://www.amateur-video-1.info Sexy+legs+legs-fetish Uncensored web cam chat Jenna jameson ship fuck Really hairy mormon girls lue lol Anal astronaught Free gay video preview Sleazy hentai
Post a Comment
<< Home