vita moderna

kisses, tears & psychodramas

27.4.05

vita moderna

Είχα βάλει το ξυπνητήρι στις πέντε, αλλά με ξύπνησε ο κόκορας νωρίτερα.
Φόρεσα το παλιό Ρίπλει που χρησιμοποιώ πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις και το απαραίτητο φακιόλι. Ύστερα ακούμπησα τη σκάφη πάνω στο χαλάκι και μπρουμουτήστηκα. Ξεκίνησα το ζύμωμα αθόρυβα και συστηματικά. Έξι και μισή, έχοντας ήδη φουρνίσει τα πρώτα τσουρέκια, ξύπνησα τη γυναίκα μου.
-Ξύπνα, μάιλιτλτμπίττερλάβ. Κοντοζυγώνει η Πασχαλιά.
-Μμμ, μύρισε άνοιξη το σπίτι βρε ουάνεντόνλυ μου.
-Είναι το ξύσμα πορτοκαλιού που βάζω μέσα, της κάνω. Έλα, έχω σερβίρει πρωϊνό.

Περάσαμε στο μικρό καθιστικό. Πάνω στο τραπέζι του Χάμπιτατ μας περίμενε ένα μπωλ με οκτώ πράσινες ελιές και δυο ταπεινά κριθαροκούλουρα . Φάγαμε με όρεξη καθώς εκείνη μου εξηγούσε το πλάνο της εταιρείας για το καλοκαίρι. Η γυναίκα μου είναι οπίνιον μάνατζερ στην εταιρεία Πρόκτερ εντ Γκάμπλ και τα νέα της πρέπει να χωρέσουν στο πρωινό δεκάλεπτο. Η δική μου ζωή δεν έχει νέα κι έτσι δεν χρειαζόμαστε επιπλέον χρόνο.
Επτά και τέταρτο, με χαιρετούσε στην εξώπορτα μ’ ένα φιλί και μια ζεστή αγκαλιά.
-Είσαι εκθαμβωτική, ζουζού. Καινούριο ρίμελ;
-Το Έστε Λώντερ είναι μπέμπη μου. Να προσέξεις να μην κολλήσεις στο μπλογκ και σου κόψει η βαφή, ολράϊτ;
-Ok. Λες να φάμε τις χτεσινές φακές για βράδυ ή να βράσω τον τραχανά;
-Άσε, φέρνω εγώ ένα νηστίσιμο Μπίγκ Μακ μένιου με καλαμαράκια. Να βγάλεις και το τζιπ απ’ το δεύτερο γκαράζ για να παρκάρω το βράδυ.
-Οk, σούγκαρ. Σματς.

Ύστερα αράδιασα μπροστά μου τα φακελάκια. Άνοιξα το βιβλίο « Χριστόψωμα, κουλούρια και λαμπριάτικα αυγά απ’ το Πωγώνι» και έπραξα τα δέοντα. Το ξύδι με γαργάλησε ευχάριστα και για δεκατιανό μούσκεψα ένα παξιμάδι Τσατσαρωνάκη σε λίγο νερό. Λατρεύω τις παρθένες γεύσεις, ιδίως τις κρητικές.
Ύστερα έβαλα να δω το 3ο ντι-βι-ντι με τα Πάθη. Παρότι δεν πίνουμε ΝΟΥΝΟΥ, νομίζω πως άξιζε τον κόπο. Το δάκρυ μου που κατρακύλησε το σφούγγισα με την ανάστροφη της παλάμης μου - ντρέπομαι μερικές φορές για τον συναισθηματισμό μου.
Ευτυχώς χτύπησε το τηλέφωνο και συνήλθα. Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου στο Πήλιο ήθελε να μάθει αν θα φάμε εκεί τη μαγειρίτσα, τη νύχτα της Ανάστασης. Τα κρέατα και τα αυγά είναι δικά τους, ντόπια, λέει. Το ψωμί, ζυμωτό. Η συμμετοχή είναι πενήντα ευρώ το ζευγάρι.

Απάντησα ότι για μια τόσο μεγάλη απόφαση θα έπρεπε να μιλήσω με τη γυναίκα μου πρώτα. Ράϊτ;

*

8 Comments:

At 12:58 AM, Blogger kukuzelis said...

Το βράδυ όμως, πριν προλάβω καλά-καλά να πω χάνυ, μου έδωσε γλυκά να καταλάβω ότι έπρεπε να σωπάσω. Προσευχήθηκε μετά όπως δεν είχε προσευχηθεί ποτέ πριν. Οκέυ, λέω. Αν αυτή η συνάντηση του χρονικά προσδιορισμένου με το αιώνιο δεν είναι ευτυχία, τότε τι είναι; Το Πήλιο μπορούσε να περιμένει για λίγο.

 
At 7:36 AM, Anonymous Anonymous said...

Ωραίο το μπρουμουτήστηκα και οι τρυφερές ελληνοαγγλικές προσφωνήσεις. Η λεπτομέρεια με το ξ΄ύσμα πορτοκαλιού ΄νοικοκυρίστικη και συγκινητική. Το όλον, μελαγχολικόν. Αλλά μου έμεινε η απορία. Οι οκτώ ελιές ήταν από τέσσερις και τα παξιμάδια από ένα; ΄Θα ήθελα να υπήρχει κάτι που να επιτρέπει να σπάσει η αναλογία και η κανονιστικότητα που για κάποιο ανεξήγητο λόγο μου προκάλεσε άγχος. Αν έλεγες ότι εκείνη έφαγε με όρεξη ενάμισυ παξιμάδι κι εκείνος πέντε ελιές από αφηρημάδα, θα ησύχαζα. Πάλι χωρίς λόγο.

 
At 11:20 AM, Blogger QarcQ said...

"Αυτή είναι η γυναίκα μου."

"Κι από εδώ ο σύζυγος μου."

Στρεσαρίστηκα απότομα.

Τον φαντάζομαι στην κουζίνα "του" (με την καλή έννοια), με συγκρατημένο ενθουσιασμό και πνευματική ευεξία να φτιάχνει σπιτική μαρμελάδα, κάνοντας δεύτερα φώνητικά σε κάποια Lounge-dub version του "Jammin'" που ηχεί απ'το στερεοφωνικό, ενώ στη συνέχεια σκουπίζει βιαστικά τα χέρια του στην ποδιά, για να δυναμώσει το volume στο Slam των Onyx και να ριμάρει: "Jam, da da ra, da da ra, let the boys B boys".

 
At 1:40 AM, Anonymous Anonymous said...

σχεδόν όλοι έτσι ζούμε
γιατί δεν πάμε να πολεμήσουμε σε έναν δίκαιο πόλεμο;

 
At 11:15 AM, Blogger discolata said...

Χάνι μπάνι, έπιασα τον εαυτό μου διαβάζοντάς σε να διαπράττει το πιο ανούσιο και ανόητο των συναισθημάτων.
Να ζηλεύει.

Που δεν μπορεί να κάνει, όχι τσουρέκι, αλλά ούτε μακαρόνια, που δεν μπορεί όλα....

Είπα κι εγώ στο μωρό μου στις 3 τη νύχτα να του κάνω κινέζικο. Και ευτυχώς τον πήρε ο ύπνος, Παρασκευή αυτό, και δεν πήρε γραμμή την αποτυχία μου.
Που ζάρωσαν οι γαρίδες κι έγιναν σκουληκάκια δολώματος, που απέτυχε η σως η γλυκόξινη και βγήκε πίκρα, που το μπασμάτι έβγαζε άνετα ως κοτρονάκι το μάτι του απέναντι, σκάγια....

φιλί
όταν μεγαλώσω λίγο, πολύ λίγο ακόμα, σαν εσένα θέλω να γίνω.

 
At 12:45 AM, Blogger l'esprit de l'escalier said...

:)

 
At 5:34 PM, Anonymous Anonymous said...

Where did you find it? Interesting read New york insurance farmers shaved cheerleader pussy http://www.autosuzuki.info/cisco_junior_college_scholarships.html Contact eyes lens wild zebra destin senior dance Dance hall movies First daughter soundtrack + dance my dreams Pamela anderson nude 2005 All world soccer players Oklahoma malpractice and negligence legal Search for find look for powerful ritalin alternative Whistler radar detector radar detectors radar detectors ionamin pills Facial laser surgery toronto dermatologist Compare mobile phone companies Which web hosts are presidian dvd player men in black video slot machines for sale Face+lift+meg+ryan triplehead graphics cards

 
At 8:32 AM, Anonymous Anonymous said...

Enjoyed a lot! International corporate insurance brokers Modest mouse t-shirts Brics securities Contortion dancing Minivan races business schools True tire sealant order dr martens mens airwair sandals Cheapest adipex p brand name online Boading school Stop sign2c virus scanner I205 headsets http://www.mazda-3-buddy-icons.info funny adult video Management recruiters in georgia cholesterol maladies cheap dvd player

 

Post a Comment

<< Home