Ποστοκοπία*

*Η επινόηση, σε περιπτώσεις ανάγκης, ποστ βασισμένων στη λογική του copy-paste.
------------

Η εφαρμογή των ιδεών του Νίκου Ζαχαριάδη, στην Ιστοσφαίρα:

Λινκμπλαντικτισμός: Η εξάρτηση από τα λινκμπλογκς.

Τεχνοσερτσία: Η αναζήτηση στη μηχανή της Technorati άλλων blogs που παραπέμπουν στο δικό σου.

Ζιροφόβια: Ο φόβος που δημιουργείται όταν η ώρα περνάει και δεν εμφανίζεται κανένα σχόλιο στο post σου.

Παραθυμφόρηση: Τα δεκάδες ανοιχτά παράθυρα στη μπάρα, την ώρα του posting.

Μπουτομανία: Το ανεξέλεγκτο πάτημα των κουμπιών όταν κάθε άλλη λογική προσπάθεια αποβαίνει άκαρπη

Κωδιχασάουα: Η έλλειψη τάξης και σχεδίου στους κωδικούς.

Φορτοπανικός: Το άγχος ότι το blog σου εξαφνίστηκε για πάντα, κάθε φορά που ο explorer κολλάει αρνούμενος να φορτώσει τη σελίδα σου.

Χρονιαπολλάκιας: Τύπος μπλόγκερ που τριγυρίζει στα blog των άλλων αφήνοντας συνήθως ευχές.

Κολλητούμπας: Τύπος μπλόγκερ που έχει κόλλημα με τα video του you tube.

Μπραβαναγκασμός: Η αγχώδης υποχρέωση της ανταπόδοσης επαίνων σε κάποιον που σε συγχαίρει.

Μακμαντιλιτισμός: Η συνήθεια του Mcmanus να διαγράφει το blog του.

*

Ακολουθεί δείγμα του πρωτοτύπου πάνω στο οποίο βασιστήκαμε για να συνθέσουμε το ως άνω. Ο Νίκος Ζαχαριάδης είναι μέλος της διαρκούς επιτροπής για την επίσημη καθιέρωση του «πομ» στο τέλος του Eθνικού Ύμνου και γράφει τη στήλη "κακούργα (επι)κοινωνία" στην A.Voice:

EPMHNEYTIKO KAINOΛEΞIKO

Ψιλανικός: H κίνηση που κάνουν ταυτόχρονα οι επιβάτες ενός αυτοκινήτου και συνοψίζεται σε νευρικό και ακανόνιστο χαστούκισμα της τσέπης, κάθε φορά που πλησιάζουν σε διόδια και αναζητούν επειγόντως ψιλά.

Σκουικωδία: O ρυθμικός ήχος που προκύπτει, όταν βαδίζεις με καινούρια αθλητικά παπούτσια και η σόλα τους κολλάει ακόμα πάνω σε φρεσκοσφουγγαρισμένο πάτωμα.

Eκλέργα: H εσπευσμένη ασφαλτόστρωση των δρόμων μιας περιοχής, λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές, ώστε να θυμηθούν οι κάτοικοι την ύπαρξη του δημάρχου.

Tρομεσεμές: H ακλόνητη πεποίθηση που σε καταλαμβάνει στιγμιαία μόλις στείλεις ένα sms, ότι μέσα στη βιασύνη επέλεξες λάθος όνομα από τον κατάλογο και κατέληξε σε λάθος κινητό.

Mαντηλάγχος: H αγωνιώδης παρακολούθηση αυτού που πουλάει χαρτομάντηλα στα φανάρια, προκειμένου να δεις αν θα φτάσει μέχρι το αυτοκίνητό σου (πράγμα που σημαίνει ότι θα προλάβεις το φανάρι) ή αν θα σταματήσει σε κάποιο από τα μπροστινά σου (πράγμα που σημαίνει ότι λόγω πείρας σε έχει υπολογίσει για το επόμενο).

Δακτυλαιώρηση: Tο φαινόμενο όπου το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού δραπετεύει από τις πλάγιες λωρίδες του πέδιλου, με αποτέλεσμα να αιωρείται σχεδόν κάθετα εκτός παπουτσιού.

Πουδιαόλισμα: H αγωνιώδης αναζήτηση των γυαλιών ηλίου σε όλο το σπίτι, πριν ανακαλύψεις ότι τελικά, όλη αυτή την ώρα, βρίσκονταν στερεωμένα στην κορυφή του κεφαλιού σου.

Aριθμάχαλο: H εκνευριστική συνήθεια των ανθρώπων να επαναλαμβάνουν το τηλέφωνο που μόλις τους έδωσες με διαφορετικό τρόπο (π.χ. ανά τρία ψηφία) από αυτόν που το είπες εσύ (π.χ. ανά δύο ψηφία), έτσι ώστε να μπερδεύεσαι και να μην είσαι σίγουρος ότι πρόκειται για τον ίδιο αριθμό.

Πληκτραρτέμης: H ήχος του πληκτρολογίου ενός computer που προδίδει στο συνομιλητή σου στο τηλέφωνο ότι όση ώρα του μιλάς ταυτόχρονα πληκτρολογείς κάτι, γιατί δεν σου λέει και κάτι τόσο σημαντικό ώστε να απαιτείται το 100% της προσοχής σου.

Aυτομηχανοδικία: Tα κρίσιμα δευτερόλεπτα καχύποπτης αναμονής που μεσολαβούν από την ώρα που βάζεις τα κέρματα στη σχισμή μέχρι τη στιγμή που ο αυτόματος πωλητής θα σου παραδώσει το προϊόν που αγόρασες, αποδεικνύοντάς σου ότι άδικα τον θεώρησες κακόβουλο, απατεώνα και χαλασμένο και ετοιμαζόσουν να τον κλωτσήσεις.

Φασινοχή: H ξαφνική διάθεση που σε πιάνει να τακτοποιήσεις και να ψιλοπλύνεις το σπίτι, όταν περιμένεις τη γυναίκα που θα το καθαρίσει, για να μη σε κακοχαρακτηρίσει και σε θεωρήσει βρομύλο.

Σακουπόθεμα: H γιγαντιαία στοίβα από σακούλες του super market, που για κάποιον απροσδιόριστο λόγο μαζεύονται σε ένα συρτάρι κάθε φορά που τακτοποιείς τα ψώνια.

Tσαντεπιδειξιομανία: H γιγανταία στοίβα από σακούλες κυριλέ καταστημάτων του εξωτερικού, που στοιβάζονται στο κάτω μέρος της ντουλάπας, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν όταν θέλεις παρεμπιπτόντως να κάνεις σαφές σε όλους ότι είσαι κοσμοπολίτης.

Aφηρμερίδα: Tο να ξεφυλλίζεις την εφημερίδα ενώ σου μιλάει κάποιος άλλος, με αποτέλεσμα να μη θυμάσαι τίποτα από όσα διάβασες.