vita moderna

kisses, tears & psychodramas

30.3.07

στερεοφωνία και οικογένεια

Μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα κυκλοφόρησαν τα τεύχη του θαυμαστού κόσμου των ζώων. Εικόνες και χαρτί με μαγνήτισαν- τέτοιες πολυτελείς εκδόσεις ήταν σπάνιες τότε. Η δυνατότητα, μάλιστα, τα διαβασμένα τεύχη να μετατρέπονται σε καινούριους τόμους μου φάνηκε σπουδαία προσφορά στον αναγνώστη.
Ο πατέρας μου διαφώνησε. Δεν έβρισκε τη σειρά χρήσιμη και άξια λόγου. Βασικό κριτήριο αγοράς τότε ήταν το αν επρόκειτο κάτι να μας μείνει. Μια εγκυκλοπαίδεια ανταγωνιζόταν οικονομικά μια ηλεκτρική κουζίνα αν όχι μια τηλεόραση· έχοντας ήδη πάρει την 36τομη Πάπυρος-Λαρούς είχαμε ξετιναχτεί οικονομικά.
Έπεσα να πεθάνω. Όποτε το θυμόμουν έβαζα τα κλάματα. Πίεζα τον πατέρα μου με κάθε τρόπο: «έλα βρε μπαμπά να την πάρουμε. Αφού, μαθαίνεις!» Περίμενα έτσι να ερεθίσω το βασικό αντανακλαστικό της οικογένειας που αφορούσε την πρόοδό μου. Αδύνατον.
Ξαφνικά συνέβη το απρόσμενο. Η μάνα μου συμφώνησε και με στήριξε κόντρα στην απόφαση του πατέρα. Με δικά της χρήματα άρχισα να αγοράζω κρυφά τα τεύχη και να τα φυλάω σε ντοσιέ. Μπορεί να ακούγεται αθώο αλλά εκείνη την εποχή κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν αιτία διαζυγίου.

Η κίνησή της με έσωσε από την απελπισία μιας ζωής όπου το όχι είναι πάντα όχι και ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται ποτέ. Αν και μικρός ακόμα, καταλάβαινα ότι δεν ήταν τόσο τα δικά μου παρακάλια- εντάξει, έπαιξαν κι αυτά το ρόλο τους- όσο μια ανθρώπινη ποιότητα της άλλης μεριάς, που μου πρόσφερε τη νίκη από ψυχική γενναιοδωρία και αλληλεγγύη. Αγάπη λέγεται, για να συνεννοούμαστε.

*



Τα θυμήθηκα αυτά προσπαθώντας να προπαγανδίσω μέσα μου το δικαίωμα στη σπατάλη -τρώγομαι τελευταία να κάνω μια αγορά, υπερβολική και παράλογη από κάθε άποψη, ιδίως αφού δεν υπάρχουν τα χρήματα (μόνο credit διαθέτουμε). Ξύπνησα ένα πρωί με την έμμονη ιδέα ότι χρειάζομαι καινούριο στερεοφωνικό. Με την τελευταία στροφή στη τζαζ και γενικά προς έναν φυσικότερο ήχο, θυμήθηκα το ηχοσύστημα που έστησε κάποτε ο φίλος μου ο Χρήστος (με τον θρυλικό λαμπάτο audio innovations ) και την εμπειρία μιας τέτοιας ακρόασης. Τα φυσικά όργανα δεν ακούγονται στα μέτρια συστήματα. Ακούγονται δηλαδή, αλλά όχι θελκτικά. Η ορχήστρα της κλασικής είναι πάντα συναρπαστική στο live αλλά στο σπίτι μοιάζει ψιλοαδιάφορη έως πληκτική- εκτός από τη σύνθεση χρειάζονται και οι χροιές των οργάνων, η εικόνα τους, το στήσιμό τους για να σε κρατήσουν. Αντίθετα το ροκ και τα παρακλάδια του, όλοι οι ηλεκτρικοί ήχοι γενικά βγαίνουν μια χαρά σε φτηνά στερεοφωνικά, ενώ ζωντανά, αν εξαιρέσεις την ενέργεια, επικρατεί η παραμόρφωση.

Με την ευκαιρία ένα τραγουδάκι του Johnny Hammond απ' αυτά που ακούγονται παντού υπέροχα: τo Rock steady

*


(Άσχετο επιμύθιο: οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα για ποιους λόγους ακριβώς τους αγαπάμε. Τις περισσότερες φορές τους έχουμε ξεχάσει κι εμείς οι ίδιοι.)

30 Comments:

At 9:44 PM, Anonymous Anonymous said...

εισαι απο αθηνα;
αν ναι παρε μερος στο LIVING IN ATHENS και πες τη γνωμη σου για την πολη και την εμπειρια διαμονης σου εδω
για περισσοτερα εδω
http://anisixos.blogspot.com/2007/03/living-in-athens.html

 
At 11:32 PM, Blogger Vass said...

Ωχ αυτά τα Ζώα με τη θαυμαστή ζωή τους στον θαυμαστό κόσμο τους... Τα μάζευα κι εγώ. Τι απέγιναν οι τόμοι σας; Ήσυχοι ή βρυχώνται άμα τους κοιτάτε με τη φωνή βαλσαμωμένης αγάπης;

 
At 5:33 AM, Blogger kukuzelis said...

Να το πάρεις βρε το κορίτσι. Κι αν δεν έχετε λεφτά θα φροντίσει ο παπάς. Μόνο κράτα σημειώσεις για τις λεπτομέρειες της γαμήλιας τελετής για να έχουμε ολοκληρωμένες πληροφορίες μετά.
*
"την απελπισία μιας ζωής όπου το όχι είναι πάντα όχι". Αχ thas, τι ωραία που τα λες.
*

 
At 10:58 AM, Blogger thas said...

Τους ρίχνω μια ματιά ανά δεκαετία, αγαπητέ vas. Ήσυχοι και λουφαγμένοι, στολίζονται με μια λεπτή σκόνη που τους επιτρέπει να γερνάνε κι αυτοί μαζί μας…Ώστε ομοιοπαθής. Nice to meet you!

Όχι απλές σημειώσεις kukuzeli μου, διδακτορικό εκπονήσαμε για το θέμα. Σου φαίνεται τυχαίο το γεγονός ότι καταλήγω σε ενισχυτή με όνομα Hegel;
Μερσί για τη στήριξη.

 
At 3:14 PM, Blogger THE_RETURN said...

Υπάρχει και κάποιο με το όνομα Kant; ή Leibniz;

Για τα είδη , έτσι είναι όπως τα αναφέρατε....

Η jazz θέλει και το βινύλιό της και το ξύλο της... αλλά στην εποχή των CD freaks ή μάλλον της mp3 χοάνης αυτά φαντάζουν μακρινά πια...

 
At 12:38 PM, Blogger Mathilde said...

Το επιμύθιο στο τέλος είναι όλα τα λεφτά!

 
At 1:38 PM, Blogger thas said...

Βρήκα έναν Kierkegaard, αγαπητέ return, που το χαμηλομεσαίο του εκφράζεται με μια πάσχουσα θρησκευτικότητα. Τον φυλάω για τον kukuzeli.
Όσο για την εποχή μας, την αγαπάμε αλλά δεν θα της κάνουμε και όλα τα χατήρια. Προσωπικώς μετέχω στο εμπιθρί τσαλαβούτημα αλλά με βαριά καρδιά. Τα βινύλια είναι ευτυχώς σε χρήση, τα βάζω παντού στο σπίτι και για διακόσμηση. Έχω δώσει μεγάλες μάχες όταν πρωτοβγήκε το cd player- εντάξει ήταν και πολύ κατώτερα των σημερινών- σχετικά με την υπεροχή του πικάπ και του βινυλίου έναντι των cd. Δεν μιλάμε για πανάκριβα high-end players που υποτίθεται ότι είναι ισάξια των αναλογικών συστημάτων, αλλά για μια μέση κατηγορία τιμής. Συρθήκαμε δια της βίας σε ένα σύστημα σαφώς κατώτερο, με εγγενείς αδυναμίες, επειδή κόστιζε ελάχιστα στις εταιρείες. Ο μέσος χρήστης έχασε τη μουσικότητα και το συναίσθημα προς χάριν της ευκολίας, της υπερανάλυσης και της ησυχίας (η ανάλυση και ο θόρυβος είναι μεν σημαντικές παράμετροι για τα συστήματα αλλά δεν είναι κρίσιμες για τη μουσικότητα ).
Στο τελευταίο τεύχος του Ήχου γίνεται ένα συγκριτικό τεστ από dac (digital to analogue converters) όπου διακρίνεται ένα μηχανάκι με κόστος μόνο 4.300 ευρώ. Το συνδέεις στο cd player σου που κάνει άλλα 4000 ευρώ και έχεις μια τέλεια προσομοίωση αναλογικού ήχου! Ωρε μάνα μου, ευτυχίες. Τσάμπα σχεδόν.
(τα πήρα τώρα που ξαναθυμήθηκα αυτή την απάτη).

Ευχαριστώ πολύ mathilde! Πες μου μόνο πώς να τα εισπράξω γιατί καίγομαι!

 
At 8:53 AM, Anonymous Anonymous said...

α-συ-ζη-τη-τι

 
At 4:49 PM, Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Αν βρεις και ηχεία Adorno ή sub woofer Benjamin, να τα πάρεις όλα μαζί :)

 
At 6:59 PM, Blogger helion said...

Vitamoυ, το κόμμεντ που σου γραφα και ο πόνοζ μου παραγιγαντώθηκαν και τα 'κανα ποστ. :)*

 
At 12:08 AM, Blogger thas said...

ο-δεν-το-συ-ζη-τώ

Μαρκησία μου έπεσα πάνω σε κάτι ηχεία που το ξύλο τους είναι όλο από Σχολή της Φρανκφούρτης! Και το τουϊτεράκι, ένα γλυκόηχο Hannah Arendt.

Ωραία ιστορία hellion! Έχω περιπέσει σε παρόμοιο αδιέξοδο μικρός, προσπαθώντας να δημιουργήσω βασικά χρώματα. Παλιοκατάσταση! Ευχαριστώ πολύ πολύ για την αφιέρωση.

 
At 12:35 AM, Anonymous Anonymous said...

Ο μονίμως διαφωνών, αλλά ακόμα αγαπών said:
Ο audio innovations 500, που αφού συμπλήρωσε ήδη 18 χρόνια ακροάσεων, θα συνεχίσει (χωρισμένος εδώ και χρόνια από το Rega Planar του, που πρόσφατα, ύστερα από πολύχρονη σιωπή περιμένει καλύτερες μέρες!) τον πλήρη μελωδίας βίον του στα παράλια της Αττικής, τέρποντας τα αυτιά και των επόμενων ιδιοκτητών του. Καλό Πάσχα Thas μας...

 
At 1:19 AM, Blogger thas said...

Νυχτερινή σουρπρίζ!!! Αγάπη να υπάρχει και τη διαφωνία θα τη σουβλίσουμε! Μα χάθηκε ο επόμενος ιδιοκτήτης του να είμαι εγώ; Κι εγώ βλέπω θάλαττα. Παραλία είναι κι εδώ, αν είναι απαραίτητο το θαλασσινό αεράκι για τις λάμπες.
Σκληρός κόσμος.

Καλό Πάσχα. Ο Θ. είσαι;

 
At 10:57 AM, Anonymous Anonymous said...

......διοτι πρεπει να εχει ο στρατιωτης το τσιγαρο του,το μικρο παιδι την κουνια του,ο ποιητης τα μανιταρια του..

 
At 11:50 AM, Anonymous Anonymous said...

Αχ, τι μου θύμισες με αυτές τις αγορές. Πάτησα τα λινκ και ένιωσα ένα τσίμπημα στην καρδιά που κατάλαβα αμέσως πως δεν ήταν καρδιακό επεισόδιο (ή μήπως αυτά είναι τα πραγματικά επεισόδια;). Αχ βαχ, θα προσπαθήσω να ξεχάσω ότι πρέπει να αλλάξω στερεοφωνικό. Θα σταματήσω να σε διαβάζω για μερικές μέρες μπας και... Μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν -γι' αυτό το είπανε, έτσι;

 
At 1:52 PM, Anonymous Anonymous said...

Οχι ο Θ., αλλά ο Χ. ο πρώην ιδιοκτήτης και νυν μετανοημένος χαϊφιντελίστας, ο συνακουστής εκατοντάδων ωρών μουσικής, παλαιός συνομιλητής και όχι μόνο, κρυφός (και διαφωνών) αναγνώστης σου, αλλά ακόμα αγαπών (σε). Καλό Πάσχα και πάλι...

 
At 3:33 PM, Blogger thas said...

I'm socked my friend!!! Όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει το blog. Καλό Πάσχα να έχουμε και...διευθύνσεις, mail, τα ξέρεις...

Λάμπρο Τσουκνίδα, μόλις απάντησα στον ηθικό αυτουργό του παρολίγο εμφράγματός σου και είμαι συγκινημένος. Βλέπεις ο άνθρωπος αποκήρυξε τον χαϊφιντελισμό και ησύχασε από τους πειρασμούς. Το ίδιο να κάνεις κι εσύ, εκτός αν έχεις κανα οικοπεδάκι για πούλημα.
Ευχές για τις ημέρες.

 
At 3:37 PM, Blogger thas said...

o, σωστά ομιλείς. Έχουμε και το έτος του φέτος. (κουφό αυτό, τι ακριβώς σημαίνει έτος ενός ποιητή; γιατί όχι δεκαετία ενός ζωγράφου; μπέρδε.)

 
At 11:07 AM, Blogger Dr Moshe said...

This comment has been removed by the author.

 
At 10:54 AM, Anonymous Anonymous said...

OnnQXm Your blog is great. Articles is interesting!

 
At 9:01 PM, Anonymous Anonymous said...

ps0GIb Please write anything else!

 
At 10:15 PM, Anonymous Anonymous said...

actually, that's brilliant. Thank you. I'm going to pass that on to a couple of people.

 
At 10:33 PM, Anonymous Anonymous said...

Wonderful blog.

 
At 10:13 PM, Anonymous Anonymous said...

Magnific!

 
At 11:02 PM, Anonymous Anonymous said...

Thanks to author.

 
At 4:38 PM, Anonymous Anonymous said...

Good job!

 
At 8:12 AM, Anonymous Anonymous said...

Hello all!

 
At 3:20 PM, Anonymous Anonymous said...

Wonderful blog.

 
At 8:28 PM, Anonymous Anonymous said...

XzPKcg Nice Article.

 
At 8:57 PM, Anonymous Anonymous said...

Good job!

 

Post a Comment

<< Home