δάνεια Μ. Τετάρτης.

1. Ένα σχόλιο της (άγνωστής μου) Χαράς, στο μπλογκ www.prosopa.com, με συγκίνησε με τη διεισδυτική και μελαγχολική του ανάγνωση στη "δική μας" επαρχία και το κλίμα των ημερών.

Καλημέρα σας από τη Σπάρτη
Ήρθαμε να ψωνίσουμε, σας μιλάω από ένα ίντερνετ καφέ σχεδόν απέναντι από τη μητρόπολη, τον Όσιο Νίκωνα τον “Μετανοείτε”, που ήρθε εκεί γύρω στο έτος 1000 να εκχριστιανίσει επιτέλους τους ατίθασους συμπατριώτες μου. Και τον τιμάμε με μια εκκλησία που αποτελεί μνημείο κακού γούστου, για να μην πω και αρχοντοχωριατιάς.
Εδώ είμαστε αυτό που λέει ο Σαββόπουλος :

άθλια χωριουδάκια κι ασυνάρτητη επαρχία,
το κάθετι μισοχωμένο μες στη γη.
Όλα είναι τόσο τρομαγμένα μα τ’ αγαπάω ο φτωχός,
δως μου τα λόγια επιτέλους, να μην είμαι μοναχός.

Το απόγευμα μόνο οι γιαγιάδες θα πάνε στην εκκλησία. Στο χωριό μου, βέβαια, δεν έχουμε παπά και δε θα έχουμε μέχρι τη Μεγάλη Πέμπτη. Ούτε θα πολυνηστεύουμε ούτε και μας πολυνοιάζει. Καλώς ήρθατε στον κόσμο μας!
Μόνο που θα είμαστε λίγο πιο συμμαζεμένοι, λίγο πιο ντροπαλοί, θα σκεφτόμαστε λίγο παραπάνω, και θα ελπίζουμε. Και δεν θα τολμάμε, όλοι την εβδομάδα, να σηκώσουμε τα μάτια μας στον ουρανό, μέσα στην αναξιότητα μας.
Καταλαβαίνετε γιατί εύχομαι σε σας να μην απογοητευτεί κανένας.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και από μας.

*

2.Οι πασχαλινές ευχές του Αθήναιου (προς πολλούς αποδέκτες) συνοδεύονταν απ' αυτή την ωραία καρτούλα

*

3.Έξω από τις συνήθεις προτιμήσεις μου η Φαραντούρη, εδώ τραγουδάει Κυπουργό, από το δίσκο Τα μυστικά του κήπου (μουσική για παιδιές θεατρικές παραστάσεις) και κάπως μου κάθεται με την ημέρα:

Πουπουλένια σύννεφα
Στίχοι: Θωμάς Μοσχόπουλος, Ξένια Καλογεροπούλου

Ποιος τινάζει φτερωτά παπλώματα
Και στη γη πέφτουν νιφάδες;
T’ ουρανού ποιος πλένει τα πατώματα
Και γεμίζουν σαπουνάδες;

Κετεβασιά: Πουπουλένια Σύννεφα.

*

"Ούτε θα πολυνηστεύουμε, ούτε και μας πολυνοιάζει".
Ακριβώς. Και πάλι όχι.