της Παρασκευής

Οι κυρίες του μυαλού

ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ

Μαύρα βάψ’τα μαύρα
κάτω πέσε κάτω
κλάψε αναστέναξε
πάτο πιάσε πάτο.

Της ζωής το πιάτο
άδειασε πια άδειασε
μαύρο είδες γάτο
που μπροστά σου πέρασε.

Άστο τώρα άστο
κάθισε και γέρασε.

*

ΕΛΠΙΔΑ

Κι αν ο γάτος ήταν άσπρος
κι είχε το πιατάκι γάλα;
κι αν στον πάτο είναι κρυμμένη
μες στην τελευταία στάλα
μια καινούρια αρχή;

Κι αν τα βάψω θαλασσί
με μια ρίγα λουλακί;
Κι αν γεράσω και μ’ αρέσει;
Ποιος θα μας το πει; Εσύ;

*

ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ
Δεν ξέρω, ίσως, ναι, μπορεί…
Έχει τρύπες το τυρί;
Ξημερώνει ή νυχτώνει
και το τέλος μου ζυγώνει;
Στου μυαλού μου το βαγόνι
έπιασε βροχή.

Μπορεί ακόμα μπορεί
να έχω πια τρελαθεί
και τότε ποιος θα ρωτήσει
να μάθει ποτέ; Το γατί;

Ίσως πάλι, ναι, μπορεί
να ’χεις τρελαθεί εσύ
που πιστεύεις παραμύθια
σινεμά χωρίς οθόνη
πιάσε λίγο το τιμόνι
ψάξε να 'βρεις την αλήθεια.

*

ΑΛΗΘΕΙΑ

Ψάξε ψάξε δεν θα με βρεις
ήμουνα πάντα εδώ
κρυμμένη στο βυθό
στο δώσανε το γράμμα
μα τ’ άφησες κλειστό.

Τρέξε τρέξε θα κουραστείς
θα πέσεις στον γκρεμό
με ψάχνεις στην Ασία
κι ήμουν στο Δομοκό.
Με ψάχνεις στην Ευρώπη
στριφογυρνάς σαν τόπι
για κάτσε ένα λεπτό
ήμουνα πάντα εδώ.

Σταμάτα να με ψάχνεις
και θα φανερωθώ.
Άσε τις εξυπνάδες
γίνε χαζό μωρό.
Στην κούνια σου κουνήσου
στον ίσκιο του μυαλού
δεν είμαι εκεί που ξέρεις
αλλά εντελώς αλλού.

Όλια Λαζαρίδου, Ο Καρδιά και ο Χωρίς Καρδιά / οι κυρίες του μυαλού, ΕΣΤΙΑ 2006
Εικόνες: της ίδιας.
Κριτική παρουσίαση: Κωστής Παπαγιώργης.