kisses, tears & psychodramasΆγουρος thas
Προχωρούμε σήμερα αγαπητοί φίλοι και φίλες, εν μέσω εκκλησιαστικών σκανδάλων που δηλητηριάζουν το δημόσιο βίο, σε αποκαλύψεις μιας παρελθούσης αθωότητος, φέρνοντας στο φως επιστολές της πρώτης ερωτικής αφύπνισης του thas διαμέσου της γλώσσας, έτσι ώστε να καταδειχτεί με ενάργεια ότι τίποτα δεν χαρίζεται, τίποτα δεν προσφέρεται στο πιάτο. Οφείλεις να αγωνιστείς τον καλόν, επίπονον αγώνα· πλην η συστηματικότητα, η στοχοθεσία και η ανυποχώρητη προσήλωση σε έναν αθεράπευτο ρομαντισμό είναι και οι μόνες αρετές του ανδρός που επιθυμεί να ζήσει κάποτε περιστοιχισμένος από τα εκλεκτά Ρόδα της Αυλής. Με επισφαλή αποτελέσματα οφείλουμε να ομολογήσουμε, αλλά πάντως, αυτός είναι και ο μόνος δρόμος που αναγνωρίζουμε ως ενδεδειγμένος, πλήρης συγκινήσεων, ενδεχομένως- θεία βουλήσει- και ημερών.
Ακολουθήστε, παρακαλώ, τη διαδρομή των λέξεων από το ευτελές πενηντάφυλλο της εποχής κατ’ ευθείαν στην ευαίσθητη εφηβική ψυχή που διψά για ουρανό. Δείτε πώς οι λέξεις θραύουν την σκληρή επιφάνεια της γυναικείας επιφύλαξης και εγκαθίστανται οριστικά στην άδολη καρδιά που υπομονετικά περιμένει το θαύμα!
Αλλά μην απατάσθε. Δεν αρκεί ο Φουκώ και ο Ντ’ Αλαμπέρ! Χρειάζεται ρώμη, πίστη, θέρμη, ελιγμός, τακτική, επιμερισμός των δυνάμεων, πλαγιομετωπικές εφορμήσεις, οπισθοχωρήσεις, ανεφοδιασμός, θάρρος, απερισκεψία, τρέλα!
Να τι συνάντησα έκπληκτος, σε περιοδικό της εποχής:
Πέρασε κάποιος καιρός...Έτρεξε νερό στα ποτάμια...
3 Comments:
Σχόλια:
DiS:Βρε αθεόφοβε,
Σοβαρά τόστειλες;
Και καλά, άντε και τόκανες. Εγώ (διότι γύρω από μένα περιστρέφονται όλα, ως γνωστόν) γιατί να κάθομαι να σε διαβάζω, να γαμιέμαι στο γέλιο (μόνο) και μετά να βλαστημάω, διότι διάγω περίοδο writers block και ζηλεύω ως λυσσάρα;
Τhas, καλά που υπάρχεις, μωρό μου. Με φιάχνεις. Κοίτα πόσα συναισθήματα μαζεμένα μου ξύπνησες, άγριε άντρα!
—-
Υ.Γ.: Πάλι διασημότης βλέπω μούγινες στο in.gr (το σχολιάζουμε άλλη ώρα αυτό)
2005-02-01 20:57
--------------------------------------------------------------------------------
ιφιμέδεια:Αγαπητέ thas,
τέλειο κείμενο -ακόμη καλύτερα τα σχόλιά σου! Ακόμη γελάω..:))
Οπωσδήποτε και την απάντηση της Έφης!
Ιφιμέδεια
2005-02-01 20:58
--------------------------------------------------------------------------------
thas:Dis, καιρός της σποράς, καιρός του θερισμού. Προφανώς είσαι στην πρώτη φάση. Θα παρέλθει. Αν δεν παρέλθει, θα σου γράψω εγώ μια συνταγή, μια δυο ασπιρινούλες και κάτι αλχημείες δικές μου, ώστε να ξεπετάς δυο κείμενα την ημέρα.
Άντε γεια σας κορίτσια. Πάω να ζήσω τίποτα, να 'ρθω να το καταγράψω. Ω ρε και τι έχω να γράψω σήμερα, πω-πω-πώ τι έχω σήμερα, πάρε τυχερό πάρε τυχερό πάρε πάρε πάρε…
2005-02-02 10:14
--------------------------------------------------------------------------------
Mandy:Πεθαίνω να μάθω την απάντηση….
2005-02-02 12:56
--------------------------------------------------------------------------------
ανώνυμη:Kala bre Thas, afhneis mia "anwnumh" na se pikarei? …tsk tsk tsk
2005-02-02 16:56
--------------------------------------------------------------------------------
βαρόμετρo:Φίλε τώρα με προβλημάτισες… Δεν έχω γράψει ποτέ γράμμα σε κάποιον! Αλήθεια! Υπήρχε τέτοια εποχή λοιπόν που οι άνθρωποι γράφανε ο ένας στον άλλον (και όχι ο ένας τον άλλον); Ρε thas πόσο χρονών είσαι; :-)
2005-02-02 20:42
--------------------------------------------------------------------------------
thas:Υπήρχε τέκνον μου, υπήρχε! Πριν βγουν τα ιμέιλ και τα τυποποιημένα templates, φτιάχναμε templates στο χαρτί, κομμάτι κομμάτι,με μικρές φωτό, παζλ, ζωγραφιές, αυγοτέμπερες, λάδια, μολύβια, κάρβουνα, αρχικό γράμμα με ανδίπλωση κειμένου,σφιχτό εναγκαλισμός αντικειμένου… τι να σου λέω τώρα…πρέπει να χρησιμοποιώ και ορολογία word για να καταλάβεις, μικρό παιδί εσύ, πώς να σου εξηγήσω…
Όσο για την ηλικία, τι να σου πω… αναρωτιέμαι και γω τι ηλικία έχει η ανωριμότητα.
Πάντως κάτι γνωστοί που δουλεύουν σε αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, λένε ότι τα παιδιά πλέον, απλώς δεν μπορούν να γράψουν με στυλό σε χαρτί, με την έννοια που εμείς λέμε "δεν μπορώ να οδηγήσω νταλίκα!" Όταν το άκουσα, πριν δυο χρόνια, αισθάνθηκα να δοκιμάζεται σοβαρά η προοδευτικότητα που υποτίθεται ότι με διακρίνει. Παρότι εκείνοι έλεγαν ότι δεν πειράζει, πως και σε αυτό το δεδομένο θα προσαρμοστεί η ανθρώπινη φύση, εγώ μελαγχόλησα. Θεωρώ ότι είμαι ό,τι τελοσπάντων είμαι και επειδή έχω γράψει κάτι δεκάδες γράμματα σε φίλους αλλά κυρίως σε φίλες που είναι πάντα και πιο εμπνευστικές.
Τα γράμματα φίλε var, είναι μικροί κόσμοι. Κατ' αρχάς δεν φτάνεις στο ταχυδρομείο αν δεν έχεις κλείσει στο φάκελο ένα μίνιμουμ νοήματος. Ενώ στο μέιλ, μόλις πιάσεις δέκα γραμμές, πατάς send. Εξ ου και σπάνια βουτάς μέσα στον κόσμο του άλλου.
Τα γράμματα λειτουργούσαν ως ευκαιρία να συγκεντρώσω τη διασπασμένη ενέργειά μου πάνω σε ένα πρόσωπο, βαθαίνοντας λίγο περισσότερο τη σχέση. (Το ίδιο και η επιλογή τραγουδιών). Πράγματα που δεν μπορούν να ειπωθούν αλλιώς παρά μέσα από έναν συναισθηματικό, συνειρμικό λόγο που έχει το προσόν να ξεσκαράρει το περιττό, φιλτράροντας το θόρυβο της φλυαρίας αφού έχεις το χρόνο με το μέρος σου και να εστιάζει στις λεπτομέρειες της ζωής. Αυτά είναι τα γράμματα και ο κόσμος τους: πάντα σε φέρνουν πιο κοντά στους άλλους.
Και επειδή γράψαμε ό,τι γράψαμε, που δεν είναι και λίγα, είπαμε να μπλογκάρουμε για να γράψουμε άλλα τόσα. Υγεία να 'χουμε και λέξεις θα βρούμε…
2005-02-03 01:00
--------------------------------------------------------------------------------
Sofia:Πρέπει να ομολογήσω ότι όταν ήμουν κι εγώ παιδούλα ήταν πολύ της μοδός το να αλληλογραφείς. Άσε που κάναμε και συλλογή σετ αλληλογραφίας και κάπως έπρεπε να κάνουμε απόσβεση.
Πάντως τέτοιο γράμμα δεν έχω ξαναματαδεί. Μπράβο σου χρυσό μου ήσουν γεναίο ως πιτσιρίκι :-)
Αναρωτιέμαι αυτή η ταλαίπωρη Έφη τί σου απάντησε. Ανέβασε λοιπόν το γράμμα της γρήγορα γιατί το κοινό σου διψά.
Και μια συμβουλή. Κακώς έγραψες από την αρχή ότι είσαι 14. Εφόσον εκείνη ήταν 15 από την αρχή σε σνομπάρισε και μάλλον θεώρησε ότι το γράμμα το έγραψε ο παιδόφιλος της γειτονιάς της…
2005-02-03 10:20
--------------------------------------------------------------------------------
Sofia:Είδαμε και την απάντηξη. Μάλιστα Μάλιστα. Ε ρε τί έχει κάνει αυτό το ταγάρι στους νεανίες.
Μεταξύ μας στην ΚΝΕ του Πειραιά είχαν πολύ ωραίες γκόμενες - έτσι παρασύρθηκαν πολλοί νέοι κατα κει.
Αυτά είναι. Τί σου κάνει το Μάρκετινγκ
2005-02-03 14:29
--------------------------------------------------------------------------------
thas:Είναι να απορεί κανείς, πώς εν μέσω τέτοιου τηλεοπτικού αλλαλγμού για τα εκκλησιαστικά και δικαστικά πάθη, κάποιος αποφασίζει να χαρχαλέψει την παιδική του αλληλογραφία και πώς κάποιοι άλλοι εμφανίζονται πρόθυμοι να τη διαβάσουν.
Φυσικά δεν με παραξενεύει. Πάντα το ελάχιστο κάνει μεγαλύτερο σαματά από τις υπερπαραγωγές. Άσε που δεν υπάρχει πιο επίκαιρο θέμα από ένα αγόρι που στέκεται απέναντι σε ένα κορίτσι. Εγώ το έχω αποφασίσει: sex, poetry, revolution. (Ήταν και υπότιτλος στο blog, πριν το kisses, tears, misunderstandings.)Για τα υπόλοιπα υπάρχει τόσος κόσμος, ας μείνουν και κάποιοι καθηλωμένοι στην ανωριμότητα.
Φυσικά η αλληλογραφία αυτή δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι ωραίο όμως το άρωμα της εποχής…
2005-02-03 14:38
--------------------------------------------------------------------------------
Arkoudos:Φίλε Thas, είσαι εκνευριστικά υπέροχος.
Αυτό έχω να πω, τίποτα άλλο.
2005-02-03 15:45
Κι άλλα σχόλια:
Oneiros:Μπράβο που τα θυμάσαι, που έψαξες και τα βρήκες, που έστειλες το γράμμα (και για τις δυό φορές). Τη θυμάμαι κι εγώ την εποχή της έντυπης αλληλογραφίας, και την τυρράνια της σβήστρας (κι αργότερα, του blanco) για να βγει η σωστή απόχρωση του μηνύματος στο χαρτί. Ακόμα και τότε, η σωστή και συνεπής χρήση γραμματοσειρών, τα themes (ζωγραφιές, μπορντούρες, χρωματιστό χαρτί, γκλίτσες στα γράμματα) και τα multimedia attachments αργότερα (φωτογραφίες, κασέτες, άρθρα, κέρματα, χειροποίητοι σελιδοδείκτες) ήταν προαιρετικά, μεν, αλλά όλοι οι καλοί αλληλογράφοι ήξεραν πως στις σωστές δόσεις ενίσχυαν τον αντίκτυπο ενός γράμματος. Προσωπικά, με τα γωνιόμορφα αριστερόχειρα καβούρια που έβγαζα στο χαρτί, δε μπορώ να πω ότι εντυπωσίασα τις πλείστες pen pals μου από χώρες εξωτικές και μαγεμένες (Νότιος Αφρική, ΗΠΑ, Βέλγιο, Φινλανδία), οι οποίες ζήτημα να με άντεχαν 2-3 μήνες από ευγένεια. Υπήρξαν βέβαια και οι εξαιρέσεις, μερικές πολύ ανθεκτικές κοπέλες που όχι μόνο έμπαιναν στον κόπο να αποκρυπτογραφήσουν τα καβούρια μου για να φτάσουν στο Μήνυμα, αλλά ανταπόδιδαν με ποίηση, ιστορίες, διαρκή χρονικά, ακόμα και εκμάθηση των ελληνικών για τη βελτίωση της επικοινωνίας! (φευ..)
Μου έχει λείψει το άρωμα της εποχής, ναι, αλλά όχι το ζόρι του χειρόγραφου, που με ταλαιπώρησε απίστευτα σε μαθητικές και φοιτητικές εξετάσεις έκτοτε. Όμως μου έχει μείνει το συνήθειο να παιδεύω τα γραπτά μου πριν τα στείλω ή τα αναρτήσω οπουδήποτε, ακόμα κι αν υπάρχει πάντα η δυνατότητα να διορθώσεις ή να αναθεωρήσεις στο λεπτό. Έτσι μου φαίνεται πως ταιριάζει στη γραφή, ανεξαρτήτως του μέσου μετάδοσης.
2005-02-03 16:06
--------------------------------------------------------------------------------
Ιφιμέδεια:Μου κάνει εντύπωση που σας κάνει εντύπωση η πραγματική "απτή" αλληλογραφία.
For what it's worth, εγώ ακόμη αλληλογραφώ με φίλους (με επιστολές, όχι emails), μόνο που πλέον (επί το πλείστον) γράφω στο pc.
Δυστυχώς δεν κρατώ αντίγραφα των απεσταλμένων, αλλά φυσικά κρατώ τις απαντήσεις.
Λοιπόν thas ακόμη περιμένουμε την απάντηση…
2005-02-03 16:20
--------------------------------------------------------------------------------
Sofia:Δεν είναι που δεν αλληλογραφώ καθόλου. Μόνο όμως με πολύ ξεχωριστά όντα - και σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Ιφιμέδεια… μας θύμησες πάλι ότι δε ζούμε μόνο στη μπλογκοσφαίρα.
Τελικά καλύτερα να μην ξεκινήσεις δικό σου μπλόγκ. Θα μπεις κι εσύ στο τριπ και μετά ποιος θα μας συμμαζεύει;
2005-02-03 17:22
--------------------------------------------------------------------------------
kukuzelis:Να είναι καλά ο Θάνος κι η Έφη, όπου κι αν βρίσκονται, ό,τι κι αν κάνουν. Κακά τα ψέματα, όσο περνάν τα χρόνια, τόσο περισσότερο γινόμαστε πρόσωπα ενός αφηγήματος που μας ξεπερνάει. Επιμένω πάντα ότι το η-μέηλ είναι η αναβίωση της επιστολογραφικής παράδοσης του 18ου αιώνα. Κάποτε υπήρχε η καλλιγραφία ως μάθημα στα σχολεία. Αντικαταστάθηκε από το τυφλό σύστημα…
*
2005-02-03 18:09
--------------------------------------------------------------------------------
Mandy:Θάνο πως κατέληξε η αλληλογραφία σας; Προφανώς έχετε χαθεί τώρα. Τη συνάντησες ποτέ; Θα ήθελες να τη συναντήσεις τώρα; (ελπίζω να συγχώρεσεις την περιέργειά μου, αν δεν θες, μην μου απαντήσεις :)
2005-02-04 08:17
--------------------------------------------------------------------------------
thas:Αλληλογραφήσαμε για δυο χρόνια περίπου και δεν συναντηθήκαμε ποτέ. Με την Έφη δεν υπήρξε ο έρωτας των λέξεων, που υπήρξε ας πούμε με την Φ., την ίδια περίοδο. Η Έφη ήταν η εισαγωγή στον κόσμο του επιστολόχαρτου και γι' αυτό τη θυμάμαι με αγάπη, αλλά η Φ. λειτούργησε στα γράμματά της ως ιδανική αναγνώστρια. Η πρώτη αντιδρούσε ως εξής: «τι ωραίο που ήταν το ποίημά σου» και συμπλήρωνε επτά θαυμαστικά. Τα κοίταζα και προσπαθούσα μέσα σ’ αυτά να αποκρυπτογραφήσω τη θερμοκρασία της αντίδρασης. Η Φ. όμως έλεγε: «Πήρα το ποίημά σου. Έμεινα να κοιτάω μέσα στις γραμμές καθώς γέμιζε η καρδιά μου ευγνωμοσύνη και τα μάτια μου με δάκρυα. Τα λόγια σου τυλίγονται γύρω μου κάθε βράδυ…». Όπως καταλαβαίνεις, δεν χρειαζόμουν τίποτε άλλο. Μετά από μια τέτοια αντίδραση στρωνόμουν να γράψω ένα γράμμα δεκαπέντε, είκοσι σελίδων, μέσα σε πυρετό απληστίας, σαν να ήθελα να δηλώσει την επόμενη φορά: έλεος, λιποθύμησα από συγκίνηση, βρέθηκα στα Επείγοντα! Έγραφε κι εκείνη θαυμάσια, χαιρόμουν το γραφικό της χαρακτήρα, τον διάχυτο λυρισμό της. Αλλά δεν θέλησα ούτε εκείνη να τη συναντήσω. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω πρόχειρα το γιατί.
Σκέφτομαι ότι αν εμείς οι bloggers βρισκόμασταν ποτέ σε ένα σαλόνι, είναι βέβαιο πως δεν θα καταφέρναμε να μεταδώσουμε σε αλλήλους τίποτα από όσα μεταφέρουν τώρα τα λεγόμενά μας. Κι αυτό γιατί το γλωσσικό προϊόν που παράγεται δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με το ίδιο το εργαστήριο. Βλέπεις ας πούμε ένα μπουκάλι κρασί και στη συνέχεια επισκέπτεσαι τις εγκαταστάσεις. Δέκα φορές στις δέκα θα διαψευστείς. Ενώ πίνοντας το κρασάκι εστιάζεις στις γεύσεις και τα αρώματα που αναδίδει, από κοντά ακούς το θόρυβο της πρέσας.
Τα κείμενά μας δεν είμαστε εμείς. Τα κείμενα συνομιλούν με άλλα κείμενα, οι άνθρωποι συνομιλούν με ανθρώπους. Αυτή τη γνώση, όχι έτσι ακριβώς διατυπωμένη, την είχα από μικρός. (διότι ως γνωστόν εγώ ήμουν σοφή κουκουβάγια από τα πέντε μου)
Ένα γράμμα μπροστά μου ήταν ακριβώς αυτό: μια αυθύπαρκτη οντότητα, ένα άθροισμα συγκινήσεων πίσω από λέξεις ζωγραφισμένες με στυλό ή μολύβι. Η καμπύλη του λ ήταν μια χορευτική, ερωτική πόζα στο χαρτί που ενδεχομένως να μην την διέθετε στην καθημερινότητά της η συντάκτρια. Γι αυτό κι εγώ, όπως λέει κι ο Καλλιφατίδης (για άλλο λόγο όμως), αντί να φιλήσω την Ε. ή τη Φ., φίλησα τη λέξη φιλί.
2005-02-04 09:59
--------------------------------------------------------------------------------
ανώνυμη:To teleutaio sou comment eprepe na to kaneis post Thano.
8a sta9w sth frash "Τα κείμενά μας δεν είμαστε εμείς."
kai 8a sumfwnhsw me ena oxymoro 'definately maybe'. :P Yparxoun kapoia doulemena psigmata apo emas sta keimena mas, alla telika oxi den eimaste emeis. Krima omws pou merikoi auto
den to katalabainoun kai etsi eite apogohteuontai otan gnwrizoun
ton suggrafea autwn pou diabazan toson kairo, eite pisteuoun
oti einai split personality pou xrhzei anagkh parakolou8hshs.
2005-02-04 10:45
--------------------------------------------------------------------------------
Deleuze:"Τα κείμενά μας μπορεί να μην είμαστε εμείς", αλλά είναι αυτά που μας καταδιώκουν εις τον αιώνα τον άπαντα σαν λουπαρισμένα μπούμερανγκ.
2005-02-04 15:11
--------------------------------------------------------------------------------
Ιφιμέδεια:Θάνο και λοιποί φίλοι,
έτσι είναι. Το κείμενο έχει μια δύναμη δική του που σχεδόν δεν την ελέγχεις.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα που δεν θέλησες να δεις απο κοντά τις φίλες "δι'αλληλογραφίας": αλληλογραφώ περίπου 20 χρόνια με κάποιον που δεν έχω συναντήσει. Και του γράφω πράγματα που με απόλυτη βεβαιότητα σου λέω ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα του έλεγα αν τον είχα μπροστά μου.
Κατ' επέκταση, συμφωνώ απολύτως ότι αν βρισκόμασταν όλοι μαζί στον ίδιο χώρο-έστω όσοι είμαστε σε αυτή τη λίστα σχολίων - η χημεία θα ήταν τελείως διαφορετική -αν υπήρχε..
Ένα αγαπημένο μου παιχνίδι αυτή την εποχή είναι ότι προσπαθώ από τα μισόλογά σας να σχηματίζω εικόνες για σας και τη ζωή σας. Γι'αυτό κυκλοφορώ στα blog σας και συλλέγω όσα πετάτε σε ένα κολάζ που είμαι σίγουρη ότι είναι αρκετά ανακριβές.
2005-02-04 20:33
--------------------------------------------------------------------------------
QarcQ:Είμαι και τα κείμενά μου
… αυτά που έγραψα, που έσβησα, διέγραψα, διόρθωσα, ανέλυσα, τσαλάκωσα και πέταξα, τσαλάκωσα και κράτησα, που απέκρυψα, παρέδωσα, ανάρτησα, καθαρόγραψα, δακτυλογράφησα, που εκτύπωσα, φωτοτύπησα, απέστειλα, που αφιέρωσα, μοίρασα, τοιχοκόλλησα, που αντέγραψα και επικόλλησα, μορφοποίησα, μετονόμασα, αποθήκευσα, που αρνήθηκα, επικάλυψα, ξέχασα και χρόνια μετά ανακάλυψα, μετέφρασα, χάρισα, που ‘έστησα΄, ’ανέβασα’, πούλησα, που παρέμβαλα, συνέλαβα και πριν τα γράψω τα ‘χασα, εικονογράφησα, αυτά που διάβασα ξανά και ξαναδιάβασα…
2005-02-05 00:23
--------------------------------------------------------------------------------
S.K.:Dear Gilles Deleuze,
molis diabasa to "Lettre a Michel Cressole", polu omorfo pragmatika! Auto pou me stenaxwrhse omws einai to kommati: "…Of course, benevolence is not your strong point. When I am no longer capable of loving and admiring people and things (not very many), I'll feel dead, mortified. But as for you, it seems that you were born sour; all art is in allusions. Of all possible interpretations you'll generally choose the most wicked or the vilest…"
An balw olo to yapping pou exw akousei tous teleutaious 4 mhnes apo olous sth mia pleura ths zugarias kai to parapanw sthn allh tote autes oi 5 grammes 8a uperzugisoun ola ta alla. Giati proerxontai apo kapoion pou 8aumazw, nomiza oti einai emfanes alliws giati na se diabazw?, kai h kritikh egine mono kai mono giati kserw oti mporeis na eisai exceptional kai oxi apla polu kalos.
Isws (sigoura) eimai kapws harsh mazi sou giati eimai uperbolika anais8hth kai merikes fores ksexnaw oti den einai oloi etsi. I'll cut it out I promise. That said, Thas euxaristoume gia th filoksenia!
PS an o Deleuze den katalabe tipota apo ta parapanw tote ta pa se la8os an8rwpo…sorry, apla to comment kai h epilogh tou onomatos Deleuze mou 8umizoun polu kapoin gnwsto mou.
PPS kai gia na kanw kai ligo shameless brand-managing, NA DIABAZETE OLOI rtape.blogspot.com , it rocks! Kai na kanete kai kana sxolio, giati h latreia#0 -Goudouna- ekei stis ice cold feroes pou katoikoedreuei 8elei ta logia sas gia na zesta8ei (cheesy e? :)
2005-02-05 01:42
Looking for information and found it at this great site... tutorialonline merchant account global merchant account discount merchant account merchant http://www.cool-ringtones-8.info/danke-schn-danke-schoen-ringtone-austria.html porsche design stores Auto kia 1998 What are supplements merchant account travel merchantaccountcom internet merchant account index nurses watches radium Easy qualifying merchant account internet free Edward thorp black jack Merchant account colorado for restaurant Frederick maryland culinary school Black white four camera surveillance kit searchfit ecommerce merchant account Pay insight bill on line
Post a Comment
<< Home