kisses, tears & psychodramasΟ μπλογκεράκος
Είναι η νύχτα παγωμένη, δίχως άστρα
Μπαίνει το κρύο απ’ τη σκεπή
Κι είναι η ψυχή σου λυπημένη μπλογκεράκο
Και μοναχό του το κορμί.
(Μα πού γύριζες;)
Όσο κι αν πέφτει επάνω σου το χιόνι
Και στη ζωή σου βρέχει τη μικρή
Κάθισε πάλι στην καρέκλα μπλογκεράκο,
κοίτα χαρές που κάνει το πι-σί.
21 Comments:
To σκέφτομαι. Να σχολιάσω τώρα ή να περιμένω την αναδημοσίευση και την κριτική από το σραοσορακασεϊκο;
θα το σκεφτώ κι άλλο.
Τι ωραίες νιφάδες! Που τις βρήκες πάλι, βρε; Τέτοιες ρίχνει και στην Αθήνα, σαν μπαμπάκια.
Το "μα που γύριζες;" θυμίζει ολοκάθαρα τη Μαρίνα των Βράχων.
Ο Μπλογκεράκος είναι από τον Εμποράκο(δεν θυμάμαι το συγγραφέα, Ό θανατος του Εμποράκου, μακριά από μας).
Πάντως, ωραίο.
Touche, για μιά ακόμη φορά, thas. Μα, τι πάθατε όλοι τελευταία;
Σχόλιον ου μη δοθήσεται υμίν, ειμή το εν τω ασάρωτω οίκω!
Μετά μια ωραία βόλτα στα Θησεία, με τις δύο στροφές στο μυαλό μου (επίτηδες, μπας και πάρει κι άλλες) διαπιστώνω: Για μία φορά ακόμη, αποδεικνύεται ότι τα αγγελούδια του Αγγελάκα έχουν δίκηο.
Όμορφο! και πολύ μάλιστα!!!
Ναι, το «Που γύριζες;» θυμίζει την Μαρίνα των βράχων του Ελύτη. Αλλά και αυτό το «Μπλογκεράκος» μου θυμίζει το «Φουκαράκος» από τον Μιχαλιό του Καριωτάκη. Άσχετο;
Πολύ ωραίες οι νιφάδες!
Γεια σας καλοί μου άνθρωποι. Τις νιφάδες, νιφάδα μου, τις μαζεύω από το μπαλκόνι, τις κρατάω περίπου δύο νύχτες να ξεραθούν για να αποκτήσουν αυτό το γεωμετρικό σχήμα (συνήθως τις πλακώνω με τον Μπαμπινιώτη) και στη συνέχεια τις σπρώχνω μία μία να χωρέσουν στο καλώδιο του τηλεφώνου. Πολλές όμως πέφτουν στο πάτωμα και έχω κρουσταλλιάσει από χθες το βράδυ επιμένοντας να τροφοδοτώ αυτό το ωραίο εφέ. Τι μαλακίες λέγω θεέ μου. Τι μαλακίες λέγω, λέγω!
Η Μαρίνα των βράχων με συντροφεύει από τα 16 μου. Γενικά πρέπει να πούμε ότι ο Ελύτης εμφανίζεται με ρυθμό ποστ ανά ποστ. Ο παρατηρητικός αναγνώστης θα το έχει διαπιστώσει. Στο παρόν τοποθετήθηκε δια να λειτουργήσει ανασχετικά (και λυρικά, ούτως ειπείν) προς την πληκτικότητα της ομοιοκαταληξίας. (καλά μόνος μου θα τα εξηγώ όλα, δεν υπάρχει επιτέλους λογοτεχνική κριτική στις μέρες μας να σκύψει πάνω στον καλλιτέχνη;) Τέλος πάντων συνεχίζω. Η οποία ομοιοκαταληξία αλλά και η προφάνεια των συνδέσεων (κορμί - σκεπή) επιθυμεί να λειτουργήσει σκωπτικά. Να συνομιλήσει ούτως ειπείν με την λαϊκότητα και την αφέλεια των εφηβικών στιχουργημάτων αλλά και της αποδέλοιπης τοιαύτης παράδοσης. Επειδή όμως κατά βάθος η διαλυτική επενέργεια του χιούμορ και ο κυνισμός δεν ανταποκρίνεται εις τα βάθη, τις εσχατιές ούτως ειπείν της ύπαρξής μου, δημιουργώ ένα ομιχλώδες συναισθηματικό περιβάλλον συνεργεία της εικόνος, ώστε ο ανύποπτος επισκέπτης να εγκλωβίζεται συναισθηματικώς ούτως ειπείν και να μην ξέρει πώς πρέπει να το εκλάβει το όλον εγχείρημα. Συγκινείται αλλά αναρωτιέται μήπως λανθασμένα έπραξεν το τοιούτον.
Και η απάντησις είναι: ουδαμώς! Η συγκίνησις (έχει γκαζώσει η καθαρεύουσα πλέον) είναι προτιμοτέρα πάσης οδού (αυτό πάει με το συντομοτέρα) εάν θέλωμε να εξορύξωμε από το υποκείμενον το πολύτιμον μετάλλευμα. Όπως έχουσι πει και οι Χαΐνηδες δεν τον αλλάζεις τον κόσμον με το γέλωτα. Και να σου ειπώ την αλήθειαν το πρόβλημα με τον γέλωτα είναι ότι λειτουργεί ευφορικά μίαν στιγμήν αλλά κατόπιν διαλύεται εις τον αιθέρα. Ενώ δια της συγκινήσεως, της λύπης, του θρήνου και του κοπετού (μακριά από μας) βαθαίνει ο άνθρωπος και έχει κάτι να θυμάται. Αυτήν την συγκίνησιν σταθερά υπερασπίζεται το παρόν ιστολόγιον και είναι χαρούμενον εαν οι αναγνώσται φεύγουσι λυπημένοι με τα μαντιλάκια των. Ακούγεται οξύμωρον αλλά δεν είναι, να μην επεκταθώ.
Έτσι που λες Βαγγελίτσα μου. Να εδώ, πίνουμε το πενηνταράκι μας και τα λέμε κάθε μεσημέρι. Είπε τίποτα η τηλεόραση; Θα χιονίσει και σήμερα;
Αυτό με τις νιφάδες θα το κάνω κι εγώ αλλά δεν έχω Μπαμπινιώτη.
Ποια είναι καλύτερα; Τα post του thas ή τα comments του thas; Ο ευρών αμειφθήσεται με μια εξάδα δισδιάστατες χιονονιφάδες-σουβέρ, για να εναποθέτει τα ουίσκια του ή τα αφεψήματα μαραθόσπορου τις μακριές νύχτες του blogging.
ΥΓ. Πού πας, μπλογκεράκο, με τέτοιον καιρό;
Όσο για εσένα, μικρή σουσουράδα, ολόκληρη συναυλία του Σαββάτου την πέρασα επιχειρώντας να δω τι γράφει το μπλουζάκι των κορασίδων.
Αλλά για τον Αγγελάκα, θα επανέλθω.
Κι εγώ το ίδιο (να δω τι γράφει) το πέρασα. Ρεζίλι γίναμε κορίτσια, οι αθώοι. Όλες άλλα νόμιζαν.
-Πού πας μπλογκεράκο με τέτοιον καιρό? Σε μάχεται η μπλογκόσφαιρα, δεν τη φοβάσαι? Άνεμοι σφυρίζουν και πέφτει χιονο-νερό, Πού πας μπλογκεράκο με τέτοιον καιρό?
-Για posts πηγαίνω, όπως κι εσύ, Θα γράψουνε σχόλια γλυκά να περάσω, βοριάδες νοτιάδες θα βρω, μα θα φτάσω, θα έβρω το δρόμο μου μες στο πι σι
Η έμπνευση που μου εμπνέεις δεν έχει όρια!
Είστε ένας τραγουδοποιός εσείς.
Ποιό μπλουζάκι; ποιά συναυλία; ποιός ήρθε; έκατσε; γιατί δε με φωνάξατε;
Αααα, γιατί φωνάξατε την Παναγιά την τεκνοφανερώτρα, μεγάλη η χάρη της! Καλά τότε (δε φταίω εγώ, κύριε, ο Κάπταιν σε κάρφωσε).
[Θας, όποτε τον δω, φουσκώνει το στήθος μου περηφάνεια. Είναι γελοίο, μα μου έρχεται να φωνάξω, δεν πιστεύω στις γενιές ρε, αλλά αυτός εδώ, αυτός είναι η γενιά μου).
Καινούργιο χιόνι πέφτει απάνω στο παλιό
Κι άλλες νιφάδες βιάζονται να γίνουν λάσπη
Στο δικό σας μπλογκ, οι νιφάδες δεν διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο. Τέμενός τι ζητούσαι όπερ ουχί πεσείται το του thas ιστολόγιον εύρον.
(Κι ας τις πλακώνει ο Μπαμπινιώτης. Όλους μάς πλακώνει. Εμένα μου'χει πλακώσει 2-3 ζευγάρια γυαλιά. Από τότε -απ'την τελευταία φορά δηλαδή- φοράω μόνο φακούς επαφής και βρήκα την υγειά μου. Αυτό θα πει "μού άνοιξε τα μάτια". Αυτό δεν θα πει "μού έβαλε τα γυαλιά".)
Τι μεγαλο κακό να εμηνούσε
O Μπαμπινιώτης που τις νιφάδες πλακώνει?
Δύστυχο αγνώστου του ζμΠΑΟυγΚτζη
Είναι η μέρα δροσερή,
ένας περίπατος στο χιόνι.
Με την ψυχούλα ελαφριά
που τίποτε δεν τη φουσκώνει
ξεκίνησες γλυκειέ γεράκο
που σε φωνάζουν μπλογκεράκο
(Μα πού πας;)
Τι κι αν σφυρίζει ο χιονιάς
κι αν ρίχνει αντάρες στη ζωή σου!
Για σένα οι λάμψεις της χαράς
είναι το μπλογκ και το πι-σί σου.
Μπλογκάρεις, κάνοντας νυχτέρια
και πέρα βρέχει στα παρτέρια!
(ποιητική παρα-ποίηση)
:-)
Μην κοιτάτε που δεν απαντώ. Σας διαβάζω με χαρά, τραλα λά, τρα λα λά. Σας στέλνω αγάπες και φιλιά, τρία έξι πέντε επτά.
I like it! Keep up the good work. Thanks for sharing this wonderful site with us.
»
best regards, nice info » » »
Post a Comment
<< Home