Νυχτερινό
Και εις την σκοτιάν βαθείαν,
εις το απέραντον διάστημα,
τα φώτα σιγαλέα
κινώνται των αστέρων
λελυπημένα.
εις το απέραντον διάστημα,
τα φώτα σιγαλέα
κινώνται των αστέρων
λελυπημένα.
Ανδρέας Κάλβος
kisses, tears & psychodramas
kisses, tears & psychodramas
9 Comments:
" Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σε ένα αστέρι, νιώθεις γλυκά τη νύχτα όταν κοιτάζεις τον ουρανό. Όλα τα αστέρια είναι ανθισμένα.
Θα κοιτάζεις τη νύχτα τα αστέρια. Το δικό μου είναι πολύ μικρό, δεν μπορώ να σου δείξω πού βρίσκεται. Καλύτερα έτσι. Το αστέρι μου θα είναι για σένα ένα ανάμεσα σε όλα τα αστέρια.
Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, αφού εγώ θα μένω σε ένα από αυτά, αφού εγώ θα γελάω σε ένα από αυτά, θα είναι για σένα σαν να γελάνε όλα τα αστέρια. Εσύ θα έχεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε..."
Τι ποίηση απίστευτη... Και τι ωραία που έντυσες μ΄αυτήν τα ηλεκτρονικά αστέρια που γλιστρουν απαλά στο μπλε ... Κάτι τετοια κάνεις και...
@Πάνο με εντυπωσίασες με την ταχύτητά σου. Κυκλοφορείς με στιχάκια πάνω σε πακέτα τσιγάρων;
@Μίτζη, είμαστε όλοι πρίγκηπες, αν και σε δύσκολους καιρούς. Το αστεράκι σου το βλέπω.
@Ιχνηλάτη, κι εσείς του club των δακρύων βλέπω. Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες, εμείς...
@πρώην νιφάδα, γύριζα ολημερίς, τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας. Ίσα κάτι να φάω και να ξαναφύγω, να κατέβω προς τους γιαλούς, τους κόλπους και τα βότσαλα. Είναι εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο. Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε.
@κροκοδειλάκι, δεν είναι μόνον αυτή μεγάλη ποίηση είσαι κι εσύ μεγάλη ποιήτρια που συναντάς τη φωνή του ποιητή. Τα αστέρια, όπως και οι νιφάδες είναι πραγματικά. Τα μαζεύω τις νύχτες στα όνειρά μου.
(έχω παρατηρήσει ότι και τη μεγαλύτερη ρομαντική μπούρδα να απευθύνεις πειστικά, η γυναικεία ψυχή λυγίζει)
Γεια σας φίλες μου αγαπημένες. (Οι φίλοι μου αγαπημένοι ας περιμένουν μέχρι αύριο που θα πέφτουν ποδοσφαιριστές και μοντέλα αυτοκινήτων εξ' ουρανού.)
Κάτι σε ξενέρωτο εν μέσω ποιητικών ψυχών το σχόλιό μου αλλά καίτι υπέροχος ο ουρανός με τ άστρα, πόνεσαν τα μάτια μου με το αχνό καφεκόκκινο των γραμμάτων, μήπως κάτι πιο έντονο θα βοηθούσε και τις πιο ευαίσθητες κόρες thas dearest?
"έχω παρατηρήσει ότι και τη μεγαλύτερη ρομαντική μπούρδα να απευθύνεις πειστικά, η γυναικεία ψυχή λυγίζει".
Αγαπημένε μου Θας, με το συμπάθειο, για μια τουλάχιστον φορά, θα μου επιτρέψεις.... ε ναι, λοιπόν, αναίσθητοι..., λυγίζει, τι να την κάνουμε? Οσο κι αν την γυμνάζουμε, όσο κι αν την προετοιμάζουμε οτι μάλλον ο απέναντι την δουλεύει, εκείνη λειτουργεί ερήμην μας και λυγίζει...ααα,αμαν πια, εσεις γελάτε κι εμείς βασανιζόμαστε... (αλλά και το ευχαριστιόμαστε!)....είναι γονιδιακό το πρόβλημα, δεν λύνεται-όπως κι αυτό με το ποδόσφαιρο, βεβαίως!
Aααα, κι εμένα λοιπόν καλή μου lemon, έστω για μια φορά θα μου επιτρέψεις! Πώς είναι δυνατόν εσύ, ναι λέγω εσύ, να πιστεύσεις έστω και προς στιγμήν ότι εγώ, ο αρχιερέας του γλυκανάλατου, του πιο νερόβραστου πλατωνισμού, ο θιασώτης ενός εφηβικού, μα τι λέγω, προ-εφηβικού ιδεαλισμού, ο ερωτοπυροβολημένος, ο νάμπερ ουάν της μελαδούρας, το παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο, το πιο χαζό παιδί, ο δώσε μου stereo nova και πάρε μου τα σιντί, ο δώσε μου Χόλλυγουντ και πάρτα όλα, θα ήταν ποτέ δυνατόν να πιστεύω έστω κατ’ ελάχιστον, έστω και προς στιγμήν, ότι εσείς κι εγώ, εσύ κι εμείς, εμείς κι εσείς, διαφέρουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο και ότι η πρώτη ύλη μας, ο πυρήνας μας, τα πάσχοντα μόριά μας, το μέσα μας, το έξω μας κι όλο μας το αποτέτοιο φωνάζει, τι λέγω, ουρλιάζει για κάτι άλλο εκτός από το μπήτλιον looove, looove, looove. Πώς φαντάστηκες ότι θα μπορούσα εγώ, να προκρίνω στάσιν άλλην πλην της αθεραπεύτου καθηλώσεως εις έναν παλιομοδίτικο, αδιέξοδο, αγιάτρευτο και πείσμονα ρομαντισμό. Πώς πίστεψες ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιώ πληκτρολόγιο και καλώδια αντί για πένες, στυπόχαρτο και σινική μελάνη· πώς νόμισες, έστω για μια στιγμή, ότι το όνομά μου είναι thas και όχι Βέρθερος· πώς νόμισες ότι γράφω ποστ και όχι το ίδιο, μονότονο επαναλαμβανόμενο τραγούδι, το ίδιο άσμα ασμάτων εις τους αιώνες των αιώνων; Πες μου πώς;
Πολυαγαπημένε Thas,
είναι αλήθεια πως η γυναικεία ψυχή λυγίζει με κάθε ερωτική μπούρδα αλλά πρέπει κανείς να ξέρει να πει μια έστω μπούρδα πλην όμως ερωτική.
Στις δικές σου νιφάδες θα πρέπει να οφείλεται που χθες το βράδυ είδα ένα όνειρο τρελό σαν καλτ ταινία...οι νιφάδες ήταν σε πρώτο πλάνο παντού...είχες έμπνευση!
Very cool design! Useful information. Go on! adult book erotic story Desi fantasy sex story m2 pilates Big cock bailey Milfs having sex in public Anal sex instruction help Temecula oral sex pics Car mp3 player hard drive radar detector is Stocking anal Indications for protonix Inkjet watercolor paper Oliver model 299 type two
Post a Comment
<< Home