Εικόνες

O Σαρκοζί στηρίχτηκε στις ηλικίες πάνω από τα 65- πιο κάτω τα ποσοστά του βυθίζονται. Σώθηκε, δηλαδή, επειδή οι εκλογές δεν γίνονται ακόμα με sms- η νεότης ρίχνει δαγκωτό Ρουαγιάλ. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να εισαχθεί το τελεβόουτινγκ ώστε να ψηφίζουν όλες οι χώρες όποιον θέλουν για πρόεδρο. Δεν είναι δυνατόν να λουζόμαστε εφεξής αυτόν τον τύπο, επειδή το αποφάσισε μια μειοψηφία. Τι σόι γκλόμπαλ χωριό είμαστε. Έχουμε κι εμείς φωνή.

Κοίτα κατάσταση.

*

Κάθε άνθρωπος είναι η εικόνα του, πάει και τελείωσε- δεν χρειάζονται ερμηνείες και κόντρα ερμηνείες.

***

Τι έχει πάθει αυτό το παιδί και απαντάει έτσι σοβαρά σ’ ό,τι το ρωτάνε; Οι άλλοι το ψιλοδιασκεδάζουν και ο Σαρμπέλ μελαγχολεί. Έχει αυτή τη σφιγμένη στοχοπροσήλωση, μια θλιμμένη αφηρημάδα στο βλέμμα. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Χάνει το χιούμορ του, χάνει και περί τα 700 γραμμάρια ημερησίως. Πού θα πάει αυτό;

Η μεσημεριανή τηλεϊέρεια (of fine porcelain) ανησυχούσε πώς θα εξηγήσει στους γιους της την προσωπικότητα του Δανού drama queen. Έτσι το είπε: πώς να εξηγήσω εγώ στους γιους μου, με τους οποίους θα δούμε μαζί Γιουροβίζιον, την προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου; Σωστά. Πιο εύκολα εξηγείς τον μηχανισμό των Αντικυθήρων στα παιδιά, παρά αυτή την αινιγματική, περίπλοκη προσωπικότητα του Δανού. Γρίφος.

Πάντως, δεν θα μου άρεσε η Ελλάδα μας να εκπροσωπηθεί από έναν τέτοιο άνθρωπο, κατέληξε.

Εγώ συμφωνώ και προτείνω να εκπροσωπηθούμε από τον Βασιλάκη τον Καρρά. Μακάρι να του έστηνε χορογραφία ο Παπαϊωάννου με τίποτα πανεράκια, καπνούς και σπασμένα πιάτα, να μάθει ο κόσμος τι πα να πει kaymos. Αλλά έχει χαθεί τελευταία. Περιμένω να δω μήπως δεηθούν οι Thievery Corpοration να σαμπλάρουν τις μοναδικές αναπνοές του. Διότι έθνικ δεν είναι μόνο οι Σούφι και ο Udi Hrant. Είναι και ο νεοβυζαντινός Καζαντζίδης των τελευταίων χρόνων, ο Βασίλης μας, ο Καρράς μας. (Αν διαβάζουν οι Thievery, να επικοινωνήσουν με vita moderna).

*

Το μεσημέρι βγαίνοντας από το σπίτι έπεσα πάνω στο καλοκαίρι (τι πρωτότυπο!). Είχα ξεχάσει ότι ο χρόνος περνάει. Δυο-τρεις εργάτες έπιναν μπύρα στον ήσκιο της μάντρας. (κι ο ήσκιος της μάντρας είναι σίδερο). Οι ήχοι στην οικοδομή λίγο πριν το σχόλασμα σβήνουν κάπως μουσικά- κάθε τόσο ένα δοκάρι πετιέται πάνω στα υπόλοιπα, ύστερα σιωπή. Ακoύγεται το θρόϊσμα της μουριάς μπροστά στο ψιλικατζίδικο. Το νερό στη βρύση. Το ραδιόφωνο στο βάθος- ειδήσεις. Μια στιγμή ωραίας παράλυσης. Κι αυτά πατρίδα μας.

*

Έλα μωρό μου· κάνε εσύ τη Μαρία, να κάνω εγώ τον Σαρμπέλ. Κι όπου μας βγάλει.

(άι άι άι, there she goes)