We are flesh
M' έπνιξαν χτες το βράδυ οι αναθυμιάσεις. Λευκό καουτσούκ σε λάδι αυτοκινήτου (καλαμαράκια) κι ένα βουνό μαραμένες αθερίνες. Στο βάθος τα φώτα της Σαλαμίνας. Ο σκύλος βαριανάσαινε ξαπλωμένος δίπλα στα μηχανάκια. Ψαρίλα. Υγρασία. Κίτρινοι προβολείς του δήμου σε μια θάλασσα-λάσπη. Sticky fingers.
Ονειρευόμουν διαρκώς το ταμπούρωμα στην κρεβατοκάμαρα. Να παγώνουν οι κυριακάτικες πάνω στα σεντόνια και να βουτάω στα cd. Κάτι σαν χουχούλιασμα από την ανάποδη.
*
Μίνι θεραπεία εγκαυμάτων:
Οι τρομεροί έλληνες Blue Pilot Project και το Flight for everyone. Flesh. (Κατεβάστε).
Από τη συλλογή Supper Club, the end. Οι Water και το in my mind.
(Παραλάβετε).
Κι ένα groovy summer breeze δωράκι που μόλις έλαβα: από τους Kraak & Smaak ,το Jolie Banane.
(Φορτώστε).
Κούρεμα στη δροσιά. (Μην κουνιέσαι, μαρή.)
15 Comments:
"Κάτι σαν χουχούλιασμα από την ανάποδη."
Ένα απ' τα κοινά μας όνειρα.
Φιλιά
Kisses back.
αυτο ακριβως εκανα την κυριακη
χωρις σι ντι και ντι βι ντι ραδιοφωνο μονο (για οικονομια κινησεων)
"χουχουλιασμα απο την αναποδη"
:))
μη γραφεις καθε εκατο χρονια ρε γαμωτο(παραπονογκρινιαδεθελωναξερωτιφταιει, μη το παρεις
στα σοβαρα)
Για να αποφεύγω κάτι τέτοια κουλά όπως της φωτογραφίας, έχω αγορίστικα μαλλιά ;-)
μερσί για τις μουζικές!
αλμυρά φιλιά
ΧΧ
Έτσι τεμπέλαρε, γράψε και τίποτα, το κέρατό μου μέσα πια!
Ωραίες οι δροσερές κουρευτικές υπάρξεις. Ρε μπας να το κάνω κι εγώ καλοκαιρινό το μπλογκ; Μμ...
Τι να κάνω βρε ε, προσπαθώ. Κατά βάση είμαι προβλέψιμος, οπότε καθυστερώ μήπως θολώσω τα νερά. (ότι υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει.)
Ελπίζω να άρεζαν οι μουζίκες, Μαρκησία κοντοκουρεμένη.
Φιλιά πισίνας
XX
Πάλι δεν σχολιάζεις για τις μουσικές λογικέ θετικιστή της γκρεμοτσακισμένης δυτικής ratio, Sraosha megalodyname. Καλά σου.
Ε να τραβάμε εμείς από το άλλο μανίκι τότε, αν είναι να μας γράψεις τίποτα..
Ευχαριστούμε πολύ για τις μουσικές.
keep on searching, keep on writing, μάι ντίαρ Θας!
-Irini-
Ονειρευόμουν διαρκώς το ταμπούρωμα στην κρεβατοκάμαρα. Να παγώνουν οι κυριακάτικες πάνω στα σεντόνια και να βουτάω στα cd. Κάτι σαν χουχούλιασμα από την ανάποδη
Περιγράφεις την περασμένη Κυριακή μου. Στις εννιά το βράδυ ούρλιαξα "Λευτεριά ή Θερμοπληξία"... και πήραμε τους αυτοκινητόδρομους μέσα στο καυτό απόβραδο.
Μάλλον... λευτερωθήκαμε.
Καλό απόγευμα και... καλή λευτεριά!
:)
Να ρωτήσω κι εγώ ο Κύπριος τί είναι το χουχούλιασμα; :)
Τραβάτε με κι ας κλαίαω placebo…
Irini να σ’ ευχαριστήσω κι από δω για τους Kraak & Smaak. Τρομεροί!
Ευχαριστώ Just me. Θα επαναλάβω κι απόψε την ηρωϊκή έξοδο. Δυστυχώς.
Μαριάμπα: μάλλον από το φύσημα (χου) για να ζεσταθούν τα χέρια, το χουχούλιασμα προεκτείνεται, νομίζω, και στην κατάσταση του χουζουρέματος στα ζεστά – συνήθως στο κρεβάτι.
Σήμερα σε ανακάλυψα και σε έβαλα στις σταθερές διευθύνσεις. Έχεις ενδιαφέρουσες ιδέες και ρευστή, ποιητική γραφή που αποθεώνει τις ζωτικές λεπτομέρειες και συνήθως την διαπερνά μια λεπτή και ανεπαίσθητη μελαχολία. Πάντοτε θα υπάρχει καιρός για ποιητές. Γειασάν!
Μπρε μπρε τι ακούν τ' αυτάκια μου. Σε καλό να μας βγει.
Σ' ευχαριστώ πολύ, Γιώργο!
Άλλο ένα σου προσόν είναι ότι έχεις σταθερή διεύθυνση, thas.
Πού να δεις τώρα που θα βάλω και τηλέφωνο, ou ming. Μη σου πω και τηλεόραση, τηλεκοντρόλ και τηλεάστυ.
Post a Comment
<< Home