vita moderna

kisses, tears & psychodramas

17.12.05

A Christmas tale*

-----
*το γαρ αυτό νοείν εστίν τε και είναι -Παρμενίδης. (η πραγματικότητα και η νόηση ταυτίζονται)

Γράφω αυτό το ποστ στενοχωρημένος, δεν είμαι σίγουρος ακόμα αν πρέπει να το ανεβάσω. Ανταλλάξαμε μερικά (ευγενικά) mail με τον πιτσιρίκο, προσπαθώντας να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλον τη θέση του. Τα κείμενά του όμως (εδώ κι εδώ) με βασάνισαν και νομίζω ότι θα μου αναγνωρίσει το δικαίωμα να καταθέσω και τη δική μου αλήθεια από την ως τώρα επαφή μου με την Athens V.- θα ήθελα τα κείμενά μας να διαβαστούν σαν παράλληλες πραγματικότητες, δεν μπαίνω σε κρίσεις για τις απόψεις κανενός.

*


Ένα χρόνο πριν, η κατάσταση στη μπλογκόσφαιρα ήταν πολύ διαφορετική. Λίγος κόσμος, μικρή κοινότητα, απομόνωση. Εν πλήρη αθωότητι είχα γράψει τότε:

Το blog γιορτάζει, ο ιδιοκτήτης του γιορτάζει. Πάνω σε παπίερ, με αληθινό μελάνι και στρογγυλά γράμματα, με υπογραφή. Ένα μικρό, παλιότερο κειμενάκι μου, «ο κριτικός άνθρωπος», βρίσκεται από σήμερα το πρωί, στη δεύτερη σελίδα της Athens Voice.

Ακολούθησαν σχόλια αγάπης και συμπαράστασης, που μπορείτε να τα δείτε εδώ:

Ακριβώς ένα μήνα πριν από εκείνη την πρώτη δημοσίευση, είχα περάσει από τα γραφεία της εφημερίδας. Είχα ζητήσει να δω την αρχισυντάκτρια και της άφησα δυο-τρία κείμενά μου στο γραφείο· έφυγα ακριβώς στα τρία λεπτά για να κάνω και εντύπωση!
Με πήρε τηλέφωνο δυο εβδομάδες αργότερα λέγοντάς μου ότι θέλει να συνεργαστούμε. Έκτοτε έχω στείλει συνολικά 15 κείμενα (τα περισσότερα τα έχετε διαβάσει όσοι παρακολουθείτε το μπλογκ ) και έχουν δημοσιευτεί αυτούσια χωρίς να πειραχτεί ούτε μια άνω τελεία τους (εντάξει, αυτές δεν τις πειράζουν γιατί λειτουργούν ψαρωτικά· σου λέει, κάτι θα ξέρει το άτομο). Δεν μου ζήτησαν να μην ανεβάζω κείμενα αλλού, ούτε να παρατήσω το blogging- μόνος μου αποφάσισα πρόσφατα (τώρα που τα blog πήραν δημοσιότητα) ότι όφειλα τα κείμενα που έδινα εκεί να μην τα ανεβάζω κι εδώ. Δεν μου ζητήθηκε ποτέ κείμενο κατά παραγγελία, δεν βολιδοσκοπήθηκε καμιά πολιτική μου τοποθέτηση. Πάντως, αν αλλοτριώθηκα και αν προσκύνησα και αν έγινα Νενέκος γράφοντας εκεί, μόνος μου το ’παθα, δεν μου το ζήτησε κανείς.

Η αρχή της συνεργασίας αυτής, δικαίωσε μια δειλή θεωρία που είχα στο κεφάλι μου, εξαιτίας της οποίας έχω πολλές φορές συγκρουστεί με δικούς μου ανθρώπους, στα καταγώγια που συχνάζουμε τα βράδια. Με λίγα λόγια δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι όλα είναι ένα τεράστιο κύκλωμα και οι πάντες αποτελούν γρανάζια του ίδιου μηχανισμού που καταπνίγει την ποιότητα. Πόσο μάλλον ότι αυτός είναι ένας gay βούρκος που φιμώνει τις strait φωνές. Η δική μου θεωρία λέει ότι αν αυτό που κάνεις συναντήσει τους κατάλληλους ανθρώπους (δεν είχα πάει να ζητήσω και δουλειά ως μοντέλο στον Αντέννα) ενδέχεται εκείνοι να κατουρηθούν πρώτοι από τη χαρά τους.

Γράφω για να μοιραστώ μια αντίληψη που έχω για τον κόσμο και τη ζωή (γράφω επίσης γιατί δεν μπόρεσα να κάνω συγκρότημα, τα έχουμε πει) και κάποιος έκρινε ότι αυτό ναι, μπορεί να αφορά και άλλους ανθρώπους. Αν η Άθενς Βόις βρίσκει τα κείμενά μου άξια να τυπωθούν σε χιλιάδες αντίτυπα, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει να νιώθω ευτυχής. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα περιοδικά που δεν βρίσκουν καθόλου αξιόλογο ένα κείμενό μου που περιγράφει τις εσωτερικές μου αντιφάσεις κι ούτε ενδιαφέρονται καθόλου για το «τέλος του ελεύθερου κάμπινγκ» στην Ανάφη. Θα ήταν καθαρή ματαιοπονία να τους απευθυνθώ. Απευθύνθηκα σε «ομοίους».

Αυτού του είδους η ρομαντική αντίληψη για τα πράγματα (έτσι δηλ. την ορίζουν όσοι διαφωνούν, εγώ την κρίνω ως φυσική στάση) επιτρέπει κατά τη γνώμη μου σε ανθρώπους τον οποίων το ελεύθερο πνεύμα εκτιμώ, να γράφουν και σε συγκροτήματα-μεγαθήρια. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία και απολάμβανα πάντα την ποιητική τους. Πρόσφατα, έχω γράψει στο μπλογκ σημειώματα για τον Αργύρη Ζήλο, τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, τον Γιάννη Χάρη, τον Δημοσθένη Κούρτοβικ, που τους αγαπώ πολύ- εννοώ τη γραφή τους. Δεν έγραψα τίποτα για τον Γιάννη Νένε και τον Φώτη Γεωργελέ τους οποίους επίσης εκτιμώ γιατί θεώρησα ότι θα ακουστεί φάλτσο, σαν διαφήμιση εκ των ένδον. Ούτε άλλες αναφορές στο έντυπο έκανα ποτέ μέχρι τώρα.

Σκέφτομαι με την ευκαιρία την περίπτωση του Κώστα Καββαθά. Ένας άνθρωπος τεχνοκράτης, βασιλιάς του ειδικού τύπου στην Ελλάδα, φτιάχνει τους 4Τροχούς και συγχρόνως τον Ήχο, τον οποίο στελεχώνει με τον Α. Ζήλο και τον Χ. Δασκαλόπουλο- το αποτέλεσμα είναι στο Τοπ-10 του έτους να φιγουράρουν οι Einsturzende neubauten’s και οι Theatre of Hate, ένας επεξεργασμένος βιομηχανικός θόρυβος για ελάχιστους. Αλλά ο Καββαθάς ήταν ευτυχής να βγάζει χρήματα μ’ αυτόν τον τρόπο. Και ξέρουμε ότι εκείνα τα κείμενα στον Ήχο, το Ταξιδεύοντας (ένα άλλο σπουδαίο περιοδικό) ή και τα editorial των 4Τροχών, λειτούργησαν πολύ πιο δραστικά από τον Οδυσσέα του Τζόυς – ένα παράδειγμα λέω, νομίζω ότι κατανοείτε το πνεύμα. Με τα κείμενά τους μεγάλωσα, είμαι κι εγώ παιδί (γκουχ, γκουχ, θα πνιγώ) της κουλτούρας των περιοδικών. Σήμερα ο Καββαθάς είναι επίσης πίσω από τον Εν Λευκώ, έναν σταθμό-θεραπεία για τα τσακισμένα μας νεύρα (και με την ευκαιρία, καθημερινά 10-12 το βράδυ,o Κώστας Γεωργίου, σε ένα ηδονικό δίωρο, πλημμυρισμένο από ένα χαμηλόφωνο ηλεκτρικό trip-μπλουζ & τζαζ ηχόχρωμα που εικονογραφεί τη νύχτα - στους 87,7 )

Μ’ αρέσουν λοιπόν τα περιοδικά. Πάντα μ’ άρεσαν οι ιστορίες των προσώπων τους, οι προσδοκίες των ανθρώπων της συντακτικής ομάδας να φτιάξουν κάτι που θα «σκίσει»- πράγματα ανθρώπινα. Από την αυθάδεια του Κλικ και την τηνέιτζερ μελαγχολία του 01, ως τη συμπάγεια των απόψεων του Αντί και το υπερκόσμιο φως της Σύναξης, θες πίστεψε, θες όχι, ένιωθα αλληλέγγυος με ανθρώπους που επιχειρούσαν να εκφράσουν τη γεύση της δικής τους ζωής. Εκ διαμέτρου αντίθετες στάσεις; Δεν ένιωθα να με απειλεί τίποτα, θεωρούσα ότι όλα τα λουλούδια έχουν το δικό τους άρωμα. Δεν θεωρώ ότι η πάστα των bloggers είναι άλλου τύπου από εκείνη των αρθρογράφων - αποτελούμε ενιαία κοινότητα προσώπων κι ο καθένας έχει τις συμμαχίες του, τις εκλεκτικές του συγγένειες. Κάθε μπλογκ διαθέτει πλέον τους σταθερούς σχολιαστές του, ανθρώπους που αισθάνονται συγγενείς με το πνεύμα του ιδιοκτήτη. Το ίδιο γίνεται και στα έντυπα. Άνθρωποι παρόμοιας αντίληψης συσπειρώνονται γύρω από ένα αντίστοιχο ιδεολογικό κέντρο.

Η Άθενς Βόις κάλυψε ένα κενό. Δεν υπήρχε έντυπο που να διανέμεται δωρεάν και να σέβεται τον αναγνώστη του (στη διόρθωση, για παράδειγμα, γίνεται εξαιρετική δουλειά- δεν έχω εντοπίσει ποτέ λάθος), έντυπο το οποίο να χαίρεσαι να το κρατάς (τα τρομερά εικαστικά της εξώφυλλα ) φιλοξενώντας παράλληλα κείμενα-«σεντόνια»(ήτοι αντιεμπορικά) που υπερασπίζονται μια ανοιχτή, φιλελεύθερη αντίληψη για τη ζωή. Το στίγμα της είναι σαφές, και η θεματολογία της πολύ μακριά από τον τηλεοπτικό κανιβαλισμό. Κάποιοι ξέρω ότι συλλέγουν τα τεύχη ευλαβικά, κάποιοι (τώρα μαθαίνω ότι) τη θεωρούν σκουπίδι. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, δεν πειράζει.

*


Στα είκοσί σου είσαι γεμάτος πέτρες κατά πάντων. Σκοπεύοντας έναν στόχο θες να καταδείξεις τι δεν είσαι εσύ, να συγκροτήσεις μια ταυτότητα. Αργότερα, καθώς η επεξεργασία της εμπειρίας εντείνεται και οι αισθήσεις σου εκπαιδεύονται στην ειλικρίνεια, το πρόσωπο του εχθρού αρχίζει να φλουτάρει– η ενέργεια στρέφεται κυρίως προς τα μέσα.

Έτσι συνέβη σε μένα και την παρέα μου. Οι περισσότεροι, δυσκολευόμαστε πλέον να κατονομάσουμε τον εχθρό, να εφαρμόσουμε παντού ένα συνεπές μοντέλο ανάγνωσης του κόσμου. Αναδεύουμε τα καλαμάκια στα ποτήρια και παραγγέλνουμε το επόμενο- δεν είναι κι εύκολο να κρίνεις πάντα κατά περίπτωση, να μιλάς ξεσκέπαστος- έχει όμως και την ελευθερία του το πράγμα. Αλλά και κούραση, πολλή κούραση βρε αδελφέ, που λέει κι ο άλλος.

Με την ευκαιρία, το site της V. αναβαθμίστηκε. Εδώ, το πρόσφατο αρθράκι μου για το γλωσσικό.
Άντε γεια σας πατριώτες. Τοις αυτοίς ποταμοίς εμβαίνομεν και ουκ εμβαίνομεν, είμεν τε και ουκ είμεν. Πολυμαθίη νόον έχειν ου διδάσκει. Οδός άνω κάτω μία και ωυτή.
(μ' αρέσει πάντα να κλείνω με κάτι μνημειακό. Δίνει βάρος στο κείμενο)

23 Comments:

At 5:36 AM, Blogger J95 said...

:'(

 
At 12:14 PM, Anonymous Anonymous said...

Entaxy re seis, katalavame oloi oti den eiste gay, kai o pitsirikos kai esy,ma prepei na mas katevazete tosa sentonia gia na mas to epiveveosete?

 
At 12:17 PM, Anonymous Anonymous said...

Κάποια λουλούδια μυρίζουν ωραιότερα από άλλα.

thas, έχω κολλήσει με τις δύο τελευταίες παραγράφους σου - πολύ αληθινές και χαρακτηριστικά μελαγχολικές. Όχι ότι μυρίζουν πολιτικό shoegazing. Έχεις ήδη εντοπίσει έναν εχθρό που εξ'ορισμού δε 'φλουτάρει' ποτέ: τα συνεπή μοντέλα ανάγνωσης του κόσμου =)

 
At 12:18 PM, Blogger Thrass said...

Ενδιαφέρον το ότι αρχίζεις με Παρμενίδη και τελειώνεις με κάτι "που δίνει βάρος στο κείμενο".

 
At 1:33 PM, Anonymous Anonymous said...

Δεν διαφέρουν οι εμπειρίες σου από αυτές του πιτσιρίκου. Η αφετηρία σας διαφέρει. Εσύ ξεκίνησες να τους πάς τα κείμενα σου. Αυτόν τον ζήτησαν. Η αφετηρία αλλαζει ολόκληρο το σκηνικό για το τι περιμένει και το τι μπορεί να δεχτεί κάποιος στη συνέχεια.

Δέξου την ταπεινή μου γνώμη γιατί έχω να σου πω πως αξίζεις κάτι καλύτερο από την Άθενς Βόις. Εκτός αν το όνειρο σου ηταν να γράφεις στο Νίτρο.

Το τελευταίο απόσπασμα Ηράκλειτος δεν είναι; Γράφτο για να είναι πλήρες το κείμενο.

 
At 3:45 PM, Anonymous Anonymous said...

Αγαπητέ εν ρυθμώ αδελφε thas, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να σε ενημερώσω πως δεν είμαι ο πιτσιρίκος. Δεν θα με πείραζε να ήμουν. Ως προς αυτό ομοιάζω με τον υβριστή του.

 
At 3:56 PM, Anonymous Anonymous said...

Χάρηκα για την επιστροφή σας και ακόμα παραπάνω για το θέμα με το οποίο επιστρέψατε, thas.
Θα ήθελα να πω πάντως ότι δε θεωρώ ρομαντικό ούτε παλιομοδίτικο το να προσπαθεί, τουλάχιστον, κάποιος να εφαρμόσει «παντού ένα συνεπές μοντέλο ανάγνωσης του κόσμου». Εξάλλου, ολόκληρο το σημερινό post σας πιστεύω ότι είναι προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Εκτιμώ ένα παραπάνω τη σεμνότητά σας, γιατί όπως δείχνει, ξέρετε πολύ καλά πόσες τρύπες θα μπορούσε να έχει η σημαία της συνέπειας.
Επίσης δεν πιστεύω ότι το να ρίξεις πέτρες κάποτε, έστω και «για να καταδείξεις τι δεν είσαι εσύ» είναι μόνο εφηβικά φερσίματα.
Έχει μεγάλη σημασία όμως αν αυτά που ρίχνεις στον εχθρό είναι πέτρες ή πατσαβούρια (για να μην πω κάτι χειρότερο), όποιος κι αν τα εξακοντίζει. Δεν έχω ιδέα γιατί ο Πιτσιρίκος εξοργίστηκε τόσο πολύ με την AV, είμαι απλώς αναγνώστρια και δεν έχω εκ των ένδον πληροφορίες, αλλά βρήκα απαράδεκτο τον τρόπο του και με απογοήτευσε πάρα πολύ.
Είναι προς τιμήν σας που το θέμα που προέκυψε δεν σας άφηνε να κοιμηθείτε εορταστικώς και πήρατε θέση επ’ αυτού και επί πολλών άλλων (με προσωπικές επικοινωνίες όπως φαίνεται αλλά και δημοσίως στο blog σας), και μάλιστα όχι με συνοπτικούς αφορισμούς αλλά υπεύθυνα, μακροσκελώς και ανθρώπινα.
Όπως είδα και σε ένα παλιότερο σχολιασμό αναγνώστη σας: «δε με έχεις απογοητεύσει ποτέ». Μου αρέσει κι εμένα να κλείνω με references :-) .

 
At 4:13 PM, Blogger Ttallou said...

"Κάποια λουλούδια μυρίζουν ωραιότερα από άλλα."

Keep writing χωρίς ανάγκη να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα.

 
At 6:55 PM, Blogger thas said...

Λέω να τα σβήσω ρε mcmanus και ας σε στενοχωρήσω. Δεν ακούγονται παιχνιδιάρικα όπως στο blog σου, έχουν ένα ιδιαίτερο βάρος εδώ. Στον προφορικό λόγο αυτά δεν γράφουν ιδιαίτερα, είμαστε και σαχλαμπούχλες ελληνάρες και τα καλύπτουμε. Στο γραπτό όμως κάθονται εκεί πέρα σαν κοτρώνες και μας κοιτάνε!

Δεν το μπορώ ρε παιδιά τόσο ξέσκισμα δημόσιο, Χριστούγεννα είναι. Ναι, το βρήκα! Έρχονται Χριστούγεννα, let's cool brothers and sisters!

 
At 7:24 PM, Anonymous Anonymous said...

This comment has been removed by a blog administrator.

 
At 7:36 PM, Blogger thas said...

Λοιπόν! Επειδή πρόκειται να φύγω! Να μην γυρίσω και τα βρω εδώ μέσα άνω κάτω. Ορίζω επιμελητή τον Άγγελο Μάρκο και απουσιολόγο τον Δημήτρη Γλέζο. (οι άνθρωποι έχουν ονοματεπώνυμο, δεν μπλογκάρουν ανωνύμως.)

Ευτυχώς ανώνυμε που κατάλαβες το πνεύμα μου!

 
At 9:07 PM, Anonymous Anonymous said...

Den mporo na katalavo giati exete provlima me tous anonumous.Dhladh epeidh xeroume oti ton Glezo ton lene Glezo kai sena den xero pos, allazei kati?
Mipos diladi tha ginei kati?
Pali anonumoi eiste epi tis ousias gia tous perissoterous apo mas.
Kato o ratsismos gia tous anonumous!!!

[macmanus pali porta efages,kaneis de sou dinei shmasia/poios eimai kamari mou?Vres ena kalo nick ayth th fora]

 
At 10:40 PM, Anonymous Anonymous said...

Απορώ, Thas, με την ψυχραιμία σου και την ικανότητά σου να ανταλλάξεις ευγενικά mails με κάποιον που εκφράζεται όπως ο πιτσιρίκος…Μα, αυτός είναι ντίπ πιτσιρίκος, και στο μυαλό, και στην ευγένεια, και στην συγγραφική ικανότητα και μάλλον και σε άλλα σημεία του σώματός του…Συγνώμη, γίνομαι κακή…..

Η Athens Voice (αν και έχει μόνο 2 μήνες που την ανακάλυψα στην Θεσσαλονίκη) χαίρει εκτιμήσεως από μένα και μόνο από το γεγονός ότι εμφανίζονται γραπτά της Σώτης Τριανταφύλλου εκεί. Να μην πω και για την Μυρτώ Κοντοβά που κόβω φλέβες για τις υγιείς απαντήσεις της στο άρρωστο αναγνωστικό κοινό !! (χαχα, φοβερή!!!).
Το να δω και το vita moderna και το δικό σου όνομα, ήταν για μένα το κερασάκι στην τούρτα.

Ααα, και είμαι και Κοντή όχι όμως και ανόητη, όπως γράφει αυτός ο γελοίος, που προφανώς θεωρεί ότι το ύψος και οι σεξουαλικές προτιμήσεις είναι αυτά που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο…

Thas, με τρομάζει που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι (σαν τον πιτσιρίκο) στον κόσμο…
Μπράβο σου που μπορείς να λες « Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, δεν πειράζει.»
ΜΠΡΑΒΟ Thas, μπράβο σου, μπράβο, keep on, ευχαριστώ πολύ, πολύ,
(που γράφεις-ΕΤΣΙ).

 
At 12:59 AM, Blogger JustAnotherGoneOff said...

Συγγνώμη, αλλά θα με τρελάνετε. Έτσι όπως τα γράφετε, θα πει ότι η blogόσφαιρα είναι αποκλειστικά κτήμα της Athens Voice και της {γ}Lifo; Ε, αστο διάολο... (και με το συμπάθειο).

 
At 8:26 AM, Blogger thas said...

Πάντα ευγενής και υποστηρικτικός yorgo. Έτσι θα απαντάω πλέον: εγώ, μάγκες, ξεπέρασα το blogging, κάνω ολίγον (πολιτικό) shoegazing. Μισή ωρίτσα μετά το απογευματινό τσάι.

Τhrass ήθελα έμμεσα να σημειώσω ότι η φιλοσοφία ξεκίνησε και τελείωσε με τους προσωκρατικούς. Φου φου. Εδώ ράδιο Αθήναι. Αξελός λαμβάνει;

Ηράκλειτε, πού πρέπει να γράψω πια; Γιατί δεν έρχεται η Νέα Εστία να με εκμεταλλευτεί να τελειώνουμε; Γιατί σιωπά η Ακαδημία;

Passenger και ttalou, ευχαριστούμε.

Ano nymopoule, επιμένεις να μπερδεύεσαι. Δεν είναι αυτό το νόημα του «τρώω πόρτα». Η ανωνυμία δεν καταδικάζεται επειδή λείπει ένα όνομα ή ψευδώνυμο αλλά για την συνεχή αλλαγή των ψευδωνύμων και την hit and run λογική της.

Lemon παραφέρεσαι στους χαρακτηρισμούς. Δεν είδες εγώ με τη στάση μου που εξελίσσομαι σε Αλέκο Αλεξανδράκη του blogging; Σε λίγο δεν θα με διαβάζει κανένας, από σεβασμό!

justanothergoneoff, τι να πω. Εκουφάθην. Αυτό, τώρα, που λες, πώς προέκυψε; Απελπίζομαι, sometimes!

Με την ευκαιρία να ευχαριστήσουμε και τους απουσιολόγους. Τρομερή δουλειά, αν και εν αγνοία τους.

 
At 11:24 AM, Anonymous Anonymous said...

Διάβασα κείμενα και σχόλια και διατηρώ ένα αίσθημα χαράς και αισιοδοξίας. Το δικαίωμα να προσδιορίζει κανείς τον χώρο και τον τρόπο έκφρασής του αποτελεί ακόμα ζήτημα σκληρής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης. Χρειάζονται ακόμα δημόσιες απολογίες ή μήπως εκμηστυρεύσεις;

 
At 2:05 PM, Blogger mindstripper said...

Πολύ καλά έκανες και ανέβασες ετούτο το ποστ Thas. Γιατί επιβεβαίωσες τους λόγους για τους οποίους σε εκτιμώ τόσο. Και επίσης, μου έδωσες κι άλλους, να σ' αγαπήσω ακόμα περισσότερο.

Δεν περιγράφω άλλο.

 
At 9:45 AM, Blogger thas said...

Θενκες ε λοτ, βρε mucic addict! Καλές γιορτές. χχχ

 
At 5:02 AM, Blogger Alpha said...

Eίναι η Athens Voice ότι καλύτερο μας έτυχε τελευταία από πλευράς ειλικρινών προθέσεων και κοφτερών συναισθημάτων?
Nαι είναι.'Η μάλλον ήταν.
Είδατε το Lifo? Το καινούριο πόνημα του Τσαγκαρουσιάνου?

 
At 10:59 PM, Blogger thas said...

Στο Lifo, mosaic, χαίρομαι ιδιαίτερα το δισέλιδο με αριστερά Παπαγιώργη, δεξιά old boy (o οποίος στο τελευταίο υπογράφει ένα κείμενο χιούπερ, χιούπερ!)
Σιγά σιγά θα δείξει το έντυπο. Έχει καλούς συνεργάτες.

Πάνο, είναι μυστικό που πάει από γενιά σε γενιά. Δεν ξέρω αν είσαι ώριμος για το βάρος μιας τέτοιας γνώσης: alt(κρατημένο)+0183 Ιδού·

 
At 11:03 PM, Blogger thas said...

Kliv, με συγχωρείς! Σε ξέχασα ασυνείδητα, γιατί δεν ήξερα τι να απαντήσω. Λοιπόν, τώρα απαντώ: Αγαπητέ Kliv, χρόνια πολλά!

 
At 11:45 PM, Blogger vangelakas said...

οχι γιατι το λες;
παιζει μπαλα...

η ανω τελεια ειναι αλτ και 0183

 
At 9:59 AM, Anonymous Anonymous said...

Very cool design! Useful information. Go on! elkins park breast surgery care of a yorkie skin Roof racks columbus ohio

 

Post a Comment

<< Home