kisses, tears & psychodramasWilliam Forsythe, Limbs Theorem.
Για συντομία, πρόκειται γι' αυτόν. Κομμάτια της συνέντευξης στα ελληνικά, εδώ.
Δεν καταλαβαίνεις ακριβώς πώς και γιατί, αλλά καθηλώνεσαι από το πρώτο λεπτό. Ένας ήχος τεράστιος και επιβλητικός σου κόβει το βήχα. Στο μαύρο πηγάδι της σκηνής (βρισκόμασταν σχεδόν στο ταβάνι του Μεγάρου) φωτισμένη πλαγίως η κίνηση του χορού - ρέουσα, έντονη, ακατάπαυστη· ανάλαφρη και στιβαρή συγχρόνως· εθιστική. Όχι στο περίπου αλλά στο δουλεμένο ακριβώς. Μοιάζει να βρέθηκες ξαφνικά στο μέσον μιας ζωηρής συζήτησης σωμάτων που συστρέφονται, πετάνε και προσγειώνονται, μιλώντας ένα ιδίωμα που είναι όλες οι γλώσσες του κόσμου μαζί (όχι μόνο body αλλά και mind language). Η χορογραφία ξετυλίγεται γύρω από τετράγωνη κατασκευή που στηρίζεται στη μία γωνία της. Γεωμετρία και χάος. Δομή και ελευθερία. Ερωτισμός και εκφραστικότητα. Απίθανη μουσική από τον Τhom Willems- δεν βρίσκω στοιχεία του στο web.
Ενα συνολικό (απρόσμενο) αριστούργημα.
Ερασιτεχνικά βίντεο:
Αυτός είναι η πηγή του καλού:
(Ευχαριστώ τον καλό εκείνο άνθρωπο που μας το σφύριξε την τελευταία στιγμή.)
9 Comments:
Πολύ ωραίο ότι ακούγεται.
Αν βάλεις Tom Willems, κάτι βρίσκεις (σε αυτό το site είχα βρει παλιά και κάποιους δικούς μας)
Βρήκα και αυτό το άλμπουμ
*
Αν ψάξεις τον Τhom Willems στο γκουγκλ δεν βρίσκεις πράγματι πολλά στοιχεία: μόνο την αναφορά της Vita moderna (προς το παρόν).
Αν όμως ψάξεις τον Thom Willems βρίσκεις αρκετά στοιχεία. Και πρώτη πρώτη την προσωπική ιστοσελίδα του συνθέτη.
Ποια η διαφορά μεταξύ των δύο Willems?
Μία και μόνο.
Ο πρώτος Thom Willems έχει το Τ του γραμμένο στα ελληνικά!
Φαίνεται ότι γύρισες το πληκτρολόγιο στα αγγλικά μετά το T...
Εδω χρειάζεται πράγματι ένα μπουχαχαχαχα!
*
Κατά τα άλλα εύχομαι κι εγώ να είναι καλά ο άνθρωπος που το σφύριξε. Και από την πλευρά μου εύχομαι να είσαι καλά κι εσύ που μου το ψιθύρισες. Έξοχη παράσταση, έξοχη μουσική.
*
Αν δεν είίίχα κι εσένανεεε, τι θα ήμουν στη γηηη...Αστυνόμος Σαΐνης, λέμε! Γεια σου kukuzeli'm.
Alberich, ευχαριστώ πολύ! Πέσαμε θύματα και οι δυο του πληκτρολογίου μου. Μας άδειασε το Ταυ μου...
Αυτό είναι, αδερφέ μου. Διαβάζεις περιγραφή/τρέχουν σάλια/βλέπεις βιντεάκι. Δυο τινά μπορεί να συμβούν (το καθένα μοναχό ή και αλληλοδιαδόχως)
βρίζεις την αδράνεια που σε κράτησε αλλού/μακριά/σπίτι
ξαναβλέπεις βιντεάκι. Μαζί με χέρια πόδια στην αυλή τρέχουν λέξεις, οι ίδιες λέξεις, θελκτικές από μόνες και σε συνδυασμό μ’αυτό που ερμηνεύουν (όχι μόνο περιγράφουν), τώρα αποδεδειγμένα ακριβείς κι ακέραιες - ή μήπως, καλέ μου, βλέπουμε αυτό που είδες εσύ, ήπιαμε από «την πηγή του καλού» με το παγουράκι σου…τεχνίτα του λόγου και του συναισθήματος (το γιαπί ,το πηλοφόρι, το μυστρί)
Λέω να πάω να δω την ομάδα του στην Πειραιώς
μερσί πολύ
Μα έχει ασχοληθεί κανείς μέχρι τώρα με αυτή τη γενναιοδωρία αγνώστων ανθρώπων που σχολιάζουν; Μόνο για τα περίφημα επιθετικά σχόλια ανωνύμων θα μιλάμε;
Tι να πω. Σ' ευχαριστώ πολύ Όρπετον.
Να πω την αλήθεια φοβάμαι μήπως οι άλλες παραστάσεις δεν αφήσουν την ίδια εντύπωση. Είμαι σίγουρος ότι οι συνθήκες στο μέγαρο ήταν πολύ σημαντικές- στα ήσυχα περάσματα δεν ακουγόταν κιχ. Ο ήχος εξαιρετικός. Θα υπάρχουν αυτές οι συνθήκες εκεί; Και θα είναι τα άλλα έργα αυτού του επιπέδου;
Θα το μάθουμε -τώρα που μας το σφύριξες και μας ξύπνησες... Ευχαριστώ
Ακούγεται καταπληκτικός. Ωραία και η συνέντευξη. Ευχαριστιέσαι να διαβάζεις τις απαντήσεις του.
Βρε σαν καλά περνάτε εκεί στη .. Ζουαζιλάνδη. Κάντε και καμία βουτιά στην .. Πάρνηθα. Καλό καλοκαίρι Τhas :)
Γεια σας λεξίδια, placebo και oistros! Καλά να περνάτε εις τας εξοχάς... Καλό καλοκαίρι, όπου σας εύρει!
Post a Comment
<< Home