kisses, tears & psychodramasUsavision
Η επιλογή κατεβαίνει από εδώ: The blue tune.
Ακολουθεί φύλλο πορείας και μάνιουαλ:
1. The sidewinder (7:31) (Lee Morgan) από τον δίσκο The sidewinder LEE MORGAN. Η αρχή, ως είθισται, σε upbeat κλίμα. Lee Morgan, trumpet / Joe Henderson, tenor saxophone / Barry Harris, piano / Bob Cranshaw, bass / Billy Higgins, drums. Τα ατομάκια παίζουν χωρίς να φωνάζουν αλλά η χαρά τους δεν κρύβεται. Η τρομπέτα είναι κυρίαρχη, ο ρυθμός κυλιστός, ο μήνας έχει εννιά. Είναι μόλις 1963 και η ανθρωπότης ελπίζει. Η σύνθεση λάμπει από εσώτερο φως, το μηχανάκι αστράφτει στον ήλιο.
*
2. Softly as in a morning sunrise (S. Romberg-O.Hemmerstein) από τον δίσκο Sonny Clark Trio, SONNY CLARK TRIO. Sonny Clark, piano / Paul Chambers, bass / Philly Joe Jones, drums. Περάσαμε στο κρυφό θέμα της κομπιλέισον, το πιάνο. Εδώ η πολυαγαπημένη μου σύνθεση από τον πολυαγαπημένο (και στα 33 του μόλις χαμένον ) Sonny Clark. Τι να πεις γι’ αυτό το κομμάτι κι αυτόν τον άνθρωπο. Ελεύθερο και συγχρόνως ελεγχόμενο, στακάτο, αισθαντικό παίξιμο. Ευαισθησία χωνεμένη, χωρίς ξεχειλώματα. Uptempo διάθεση αλλά και μελαγχολία στον παρονομαστή. Κορυφαίο.
*
3. Bouquet (Bobby Hutcherson) από τον δίσκο Happenings, BOBBY HUTCERSON.Bobby Hutcherson, vibes, marimba / Herbie Hancock, piano / Bob Cranshaw, bass / Joe Chambers, drums. Η πρώτη οχτάλεπτη βουτιά της συλλογής, για να ξέρουμε και προς τα πού πηγαίνουμε. Το κομμάτι φτάνει σε τέτοια επίπεδα ψιθύρου που αναρωτιέσαι αν πράγματι ακούς κάτι ή το φαντάζεσαι. Είναι οι αρμονικές από τα vibes του Hutcerson, ένα κλίμα εσωστρέφειας υπό την επιρροή της ψυχεδέλειας- είμαστε και στα 1967. Όταν αναδύεται και βγαίνει μπροστά το πιάνο του Hancock, εκεί γύρω στο 5΄ και κάτι, φεύγεις ταξίδι one way. Και τέλειο εξώφυλλο.
*
4. Autumn Leaves (10:55) (J.Kosma-J.Mercer) από τον δίσκο Something else, CANNONBALL ADDERLEY. Miles Davis, trumpet / Cannonball Adderley, alto saxophone / Hank Jones piano / Sam Jones, bass / Art Blakey, drums.
Όλος ο καλός κόσμος και φυσικά πρωταγωνιστής είναι η τρομπέτα του Davis, (δίνει πάντα αυτό το μελάνκχολυ-γουέτ κλίμα.) Παρότι δίσκος του Adderley, το σαξόφωνο μού φαίνεται μάλλον ο αδύναμος κρίκος εδώ- το πιάνο, αντίθετα, μεγαλουργεί.
*
5. Sighin’ and cryin’ (5:22) (Horace Silver) από τον δίσκο Song for my father. HORACE SILVER. Carmell Jones, trumpet / Joe Henderson, tenor saxophone / Horace Silver, piano / Teddy Smith, bass / Roger Humphries, drums. Κίνηση στρατηγικής ως προς τη δομή της κομπιλαθιόν. To πιάνο, σε bright blue διάθεση, δουλεύει σαν τελευταία ανάσα πριν τον δεκαπεντάλεπτο λαβύρινθο που ακολουθεί. Το δισκάκι θεωρείται must για την τζαζ κοινόητα- προσωπικά μου πέφτει λίγο φωτεινό.
*
6. Idle moments (14:52) (Duke Pearson) από τον δίσκο Idle Moments GRANT GREEN. Joe Henderson, tenor saxophone / Bobby Hutcerson, vibes / Grant Green, guitar / Duke Pearson, piano / Bob Cranshaw, bass / Al Harewood, drums. Αν το παρακολουθήσεις ολόκληρο προσηλωμένος, κατεβαίνεις ως τις συχνότητες δέλτα. Αν δεν καταφέρει αυτό το κομμάτι να σε χαλαρώσει / κοιμίσει / ανοίξει στο όνειρο, φοργκέτ ιτ, τίποτα δεν μπορεί. Είσαι σε φάση Γιούρο-βίζιον.
*
7. Peace piece (Bill Evans)(6:43) από τον δίσκο Everybody Digs Bill Evans BILL EVANS TRIO. Bill Evans, piano / Sam Jones, bass / Philly Joe Jones, drums. Στην αρχή νομίζεις πως είναι απλώς νότες που παίζει το πιάνο στο σκοτάδι…υπάρχει πολύς αέρας ανάμεσά τους, η σύνθεση φαίνεται χαλαρή. Αυτή είναι η τεχνική του Evans και το κομμάτι, αν του παραδοθείς, σου εντυπώνεται βαθιά. Εκεί θέλεις αργότερα να επιστρέψεις, σαν να έχουν μείνει ανοιχτοί λογαριασμοί… Μέγας καλλιτέχνης, ο καλλιτέχνης.
*
8. Soul lament (2:39) (Kenny Burrell) από τον δίσκο Midnight Blue KENNY BURRELL. Stanley Turrentine, tenor saxophone / Kenny Burrell , guitar / Major Holley jr., bass / Bill English, drums / Ray Barreto, conga. Θα έκλεινα με τον Bill Evans, αν δεν ήταν αυτό το δίλεπτο gloomy sunday κομμάτι του Burrell…Όποιος έχει παίξει αργά το βράδυ κιθάρα στο δωμάτιό του, θα καταλάβει. Ήχος ζεστός- μαγικός αλλά και βαθιά μελαγχολικός, μέχρι δακρύων.
(Εννοείται ότι κατεβάζετε το ζιπαρισμένο αρχείο, φτιάχνετε ένα σιντάκι και ακούτε τα κομμάτια με τη σειρά, σαν άνθρωποι. Σε περίπτωση αυτενέργειας, αποσπασματικής αντιμετώπισης κλπ παύει να ισχύει η εγγύηση και η εμπιστοσύνη αποσύρεται. Μη με κρεμάσετε. Μια βδομάδα το στριφογυρίζω, αλλαλαχούι.)
Στη xilaren.
